«Είμαι ευτυχισμένη και συγκινημένη»

Τα τελευταία χρόνια σπάνια έχει λείψει από τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Ογδοη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2011 στο Νταεγού, ένατη στο Ευρωπαϊκού κλειστού της ίδιας χρονιάς στο Παρίσι, ενώ φιναλίστ έστω και χωρίς κατάταξη, το 2010 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στη Ντόχα.
Η Κυριακοπούλου στην Φινλανδία, κατάφερε να κάνει την προσωπική της υπέρβαση και να κατακτήσει το πρώτο της μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση. Παράλληλα κατάφερε να ξεπεράσει και έναν εσωτερικό της φόβο, καθώς αγωνίστηκε με πολύ κακές καιρικές συνθήκες, όπως αυτές που την οδήγησαν σε τραυματισμό τον περασμένο Σεπτέμβριο

στο Diamond League της Ζυρίχης, που την έστειλε στο χειρουργείο και την κράτησε για έξι μήνες μακριά από την δράση. "Οταν είδα τον καιρό σκέφτηκα τον αγώνα της Ζυρίχης, όμως, είπα πως δεν γίνεται να με επηρεάσει και να χάσω τέτοια ευκαιρία", είπε η Κυριακοπούλου, η οποία δήλωσε σχεδόν με δάκρυα στα μάτια:
"Είμαι ευτυχισμένη και συγκινημένη. Ευχαριστώ την οικογένεια μου και το τον χορηγό μου το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που με στήριξαν. Οταν ξεκίνησα για την τρίτη προσπάθεια στα 4,60 μ. δεν είχα καταλάβει ότι πάω για μετάλλιο, ίσως να ήταν και για καλό. Ο καιρός ήταν πολύ κακός δεν πρόλαβα να κάνω καν δοκιμαστικά και γι'αυτό είχα άσχημα άλματα στα 4,30 μέτρα. Γενικώς τα πράγματα ήταν περίεργα μέσα στον αγώνα. Είμαι απόλυτα ευτυχισμένη με το χάλκινο μετάλλιο, προσπάθεια να κατακτήσω και το χρυσό, όμως, δεν ήρθε", αναφορικά με τους επόμενους στόχους της είπε: "Γενικώς δεν θέλω να υπόσχομαι. Θέλω να είμαι υγιής και να μπορώ να κάνω την δουλειά μου. Πιστεύω πως όλα θα έρθουν".