«Δεν είσαι ο Γιώργος που αγαπούσα μια φορά»...

Μήνυμα... όλο νόημα έστειλε στον Γιώργο Παπανδρέου, η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κυριακή Τεκτονίδου, η οποία διεγράφη από το κόμμα λόγω του «όχι» της στα νέα μέτρα.

Η κ. Τεκτονίδου με ένα κείμενο στην ιστοσελίδα της αποχαιρέτισε τους συναδέρφους της και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιώντας τους στίχους

του Φίλιππου Νικολάου και του Γιώργου Μητσάκη «Δεν είσαι ο Γιώργος που αγαπούσα μια φορά», αλλά του αφιερώνει επίσης και το τραγούδι «Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω»!

Η βουλευτής αναφέρει στο κείμενό της ότι «Το ΠΑΣΟΚ επτώχευσε, οι μετοχές του έπεσαν κατακόρυφα στο Πολιτικό Χρηματιστήριο και η αγωνία των παραγόντων είναι ποιος θα είναι ο "Διευθύνων Σύμβουλός" του... Αυτό κι αν είναι πολιτικός αυτισμός!».

Μάλιστα, αναφέρεται και στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και μιλάει περί «καρμικής φύσεως», ενώ γράφει πως «Θέλω, όπως λέει και ο Ελύτης, αν με χτυπούν να βγάζω ήχο καθαρό και να' χω να προτείνω μια ζωή που για να σταθεί να μη χρειάζεται υποσημειώσεις...». Μάλιστα υπέγραψε «ως τέως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, νυν βουλευτης των Πολιτών που την εμπιστεύτηκαν»

Το κείμενό της:

«Αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί όλους τους μεγαλοπαράγοντες του κόμματος σήμερα δεν είναι η διαγραφή κάποιων από το ΠΑΣΟΚ, αλλά η διαγραφή του ιδίου του Κινήματος από την αντζέντα της Κοινωνίας.

Σύντροφοί μου σας αποχαιρετώ...

Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω όλους εσάς που με τα μηνύματά σας μου δώσατε δύναμη και κουράγιο στηρίζοντας την επιλογή μου.

Μένοντας πιστή στο καθήκον μου, εντολοδόχος δικός σας στη Βουλή μετέφερα τη δική σας άποψη.

Εξάλλου τι άλλο μπορούσε να κάνει ένας άνθρωπος με τη δική μου αφετηρία και τη δική μου διαδρομή;

Υπηρέτησα 28 χρόνια τον άνεργο. Πως θα μπορούσα λοιπόν να αγνοώ ή να προσποιούμαι πως δε γνωρίζω τα τεράστια προβλήματα της κοινωνίας φιμώνοντας τη συνείδησή μου;

Μένω στην ίδια γειτονιά που μεγάλωσα, τις τιμημένες δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης και δε νομιμοποιούμαι να μη γνωρίζω τα πραγματικά προβλήματα όλων όσων ανήκουν στα μη προνομιούχα στρώματα .

Δεν είμαι υβρίδιο κανενός κομματικού σωλήνα, δεν είχα ποτέ ως επάγγελμά μου το ΠΑΣΟΚ, δεν οφείλω σ' αυτό ούτε χρήματα ούτε αξιώματα. Δεν υπήρξα επαγγελματίας πολιτικός. Έχω θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα εργαζόμενη χρόνια, δεν ήρθα στα βουλευτικά έδρανα για να συμπληρώσω τα απαιτούμενα για τη συνταξιοδότησή μου ημερομίσθια.

Δεν έζησα από τις ιδέες μου, αλλά για τις ιδέες μου, που δεν τις παζάρεψα χυδαία σε κανένα τραπέζι διαπραγμάτευσης.

Θέλω, όπως λέει και ο Ελύτης, αν με χτυπούν να βγάζω ήχο καθαρό και να' χω να προτείνω μια ζωή που για να σταθεί να μη χρειάζεται υποσημειώσεις...

Με την εντιμότητα και την αξιοσύνη μου τίμησα το κόμμα μου, το βοήθησα μαζί με πολλούς άλλους αγνούς αγωνιστές σε χαλεπούς καιρούς να αποκαταστήσει τη σχέση του με την κοινωνία και να επαναδιαπραγματευτεί το όραμά του με αυτή. Ένα όραμα όμως που κατέληξε εφιάλτης.

Λυπάμαι πολύ που παγίδευσα και π