Θάτσερ

Σιγά τώρα που θα κάτσω να σκάσω επειδή μας «εγκατέλειψε» η Μάργαρετ Θάτσερ. Ούτε μισό δακρυ για την Μάγκι. Ασε το άλλο. Μακάρι να φτάσω κι εγώ μέχρι τα 88. Χρονάκια εννοείται. Πλήρης έργων και ημερών η σιδηρόφρακτη θηλυκή μπουλντόζα. Και μεταξύ μας τώρα. Για να καταλαβαίνουμε που τραβάμε και με τι σόι αντιπάλους έχουμε να κάνουμε. Της βγάζω το καπέλο. Ο θάνατός της με πολλαπλή συμβολική σημασία. Το εξηγώ

Το πρώτο που έκαμε ήταν να αρπάξει παραμάσχαλα οτιδήποτε είχε να κάνει με συνδικαλισμό, εργασιακές συνθήκες, εργατικές απαιτήσεις και με δημόσιες επιχειρήσεις. Ολα και
όλους τους ξεπάστρεψε. Τους μετέτρεψε σε english breakfast. Σαν να ρουφάει ηδονικά το καφεδάκι της και να αλείφει τις φρυγανιές της με τον μόχθο και των ιδρωτα ανθρακωρύχων και πάσης φύσεως προλεταρίων. Το Λονδίνο καιγότανε αλλά εκείνη ατάραχη προς τον θρίαμβό της πορευότανε. Ούτε μισό πόντο υποχώρησης δεν έκανε. Ο θηλυκός Στάλιν του αχόρταγου, νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Αυτό ήταν
Keywords
Τυχαία Θέματα