Παχουλός μαγνητισμός


Υπερμεγέθη γλυπτά κάνουν το κοινό να ξεχνά την καλή ανατροφή του και να θέλει να τα χαϊδέψει. Η γαλλίδα γλύπτρια Alexandra Gestin επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ιαπωνία το 2005 και  εκεί θαμπώθηκε από τη στρογγυλάδα του σώματος των παλαιστών Sumo, που έβλεπε για πρώτη φορά ζωντανούς μπροστά της. Μέχρι τότε, είχε μεν εκδηλώσει μεγάλο ενδιαφέρον για το ίδιο θέμα, δηλαδή, την στρογγυλάδα του ανθρώπινου σώματος, αλλά μόνο όπως την βλέπουμε στα μωρά.  Οι παλαιστές Sumo, σαν μοναδικό αντικείμενο της τέχνη της έκτοτε, τής προσφέρουν
αυτό που πάντα αποζητούσε: μια πληθωρικότητα που επιβάλλεται χωρίς να προκαλεί τρόμο. Κατ’ επέκταση, αυτό που μας δείχνει η Gestin είναι μια όψη της δύναμης όταν βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής ηρεμίας. Για να μας πείσει να αποδώσουμε κι εμείς το ίδιο νόημα στα γλυπτά, μας παρουσιάζει τους παλαιστές της με πολύ έντονα, γυαλιστερά, πλακάτα και κατά συνέπεια εντελώς αφύσικα  χρώματα. Επίπλέον, μεγεθύνει την κλίμακα τους στο μάξιμουμ. Πρακτικά αυτό το καταφέρνει δημιουργώντας κατ’ αρχήν προπλάσματα από πηλό, μεγέθους 50 εκατοστών έως ενός μέτρου. Στη συνέχεια τα «αντιγράφει» με 3D scanners και τα μεγεθύνει στις επιθυμητές κολοσσιαίες διαστάσεις, πριν κατασκευαστούν τελικά, – πάντα με τη βοήθεια τεχνολογίας 3D modelling-, τα αντίστοιχα καλούπια, στα οποία γίνεται η χύτευση συνήθως πολυουραιθάνης, ή μπρούτζου αν απαιτείται από το πρότζεκτ. Εκτός
Keywords
Τυχαία Θέματα