Ζαφειρούδης: «Οι παίκτες μου δίνουν και την ψυχή τους»

Με την άνοδο στην Α2 φλερτάρει η Νίκη Βόλου, καθώς με την ολοκλήρωση 23 αγωνιστικών στη Β’ Εθνική φιγουράρει στην 3η θέση.

Ο προπονητής της Γιώργος Ζαφειρούδης, μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ, εξήγησε πως οι παίκτες του δίνουν και την ψυχή τους από τη στιγμή που συνειδητοποίησαν πως μπορούν να ανέλθουν κατηγορία, αλλά δεν θέλησε να μιλήσει για το μέλλον. «Εγώ ζω και απολαμβάνω το ταξίδι μας», ανέφερε χαρακτηριστικά. Αναλυτικά τα όσα είπε…

Για την τελευταία νίκη, επί της ΜΕΝΤ: «Κερδίσαμε κάνοντας

κάτι που τις περισσότερες φορές δεν δείχνουμε να είμαστε καλοί. Το δυνατό σημείο μας είναι η επίθεση, όμως κόντρα στη ΜΕΝΤ κερδίσαμε παίζοντας καλή άμυνα. Τα παιδιά βλέπουν ότι η άνοδος είναι ορατή και δίνουν τη ψυχή τους, γιατί ξέρουν ότι πρέπει να πάμε μέχρι τέλους μόνο νίκες. Στην άμυνα βλέπεις τη διάθεση και πιστεύω ότι μέσα από αυτήν θα πάρουμε ώθηση και στην επίθεση».

Για την έως τώρα πορεία της Νίκης Βόλου: «Στην αρχή της χρονιάς ήμουν ο μόνος που είχε στο μυαλό του την άνοδο. Αυτό που δοκίμασε η Νίκη Βόλου το κατάφερε και δείχνει να αποδίδει. Έχουμε ρόστερ που αποτελείται από δέκα Βολιώτες, δέκα γκαρντ και μόλις δύο ψηλούς, κάτι που κράτησε χαμηλά το μπάτζετ. Επιλέξαμε συνειδητά να παίξουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Θέλαμε να πιέσουμε στην περιφέρεια τρέχοντας στο ανοικτό γήπεδο, κάτι που μέχρι τώρα μας δικαιώνει για την επιλογή που κάναμε».

Για το «ταβάνι» της Νίκης Βόλου: «Με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για την επόμενη ημέρα. Εγώ ζω και απολαμβάνω το ταξίδι μας. Ανέκαθεν είχα την άποψη ότι οι παίκτες που δουλεύουν, ανεξαρτήτου ονόματος και αμοιβών, στο τέλος πάντα παίρνουν αυτό που τους αξίζει. Τα παιδιά κάνουν μεγάλη προσπάθεια, ειδικά μετά το ματς με τον Αίολο που κατάλαβαν ότι μπορούν να διεκδικήσουν την άνοδο. Κάνουν καθημερινά μεγάλη προσπάθεια στις προπονήσεις. Σε δύσκολες εποχές για το μπάσκετ εμείς απολαμβάνουμε ένα μπασκετικό ταξίδι, ζούμε την κάθε ημέρα ξεχωριστά και ευχαριστιόμαστε την κάθε στιγμή».