Βαγγέλη, κάντο (εντελώς) όπως ο Ρενέσες

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι συγκρούσεις μεταξύ προπονητών και δημοσιογράφων. Πολλοί από το σινάφι μου θεωρούν ότι τα ξέρουν όλα, αλλά και πολλοί από τους προπονητές νομίζουν πως δεν ξέρουμε τίποτα.

Φυσικά δεν ισχύει ούτε το ένα, αλλά ούτε το άλλο και συχνά οι γραμμές που πρέπει να υπάρχουν δεν είναι κόκκινες, ή μάλλον είναι σαν τις κόκκινες γραμμές που βάζουν οι δοξασμένοι πολιτικοί ηγέτες μας και οι οποίες παραβιάζονται σαν ανοικτές πόρτες...

Μια τέτοια «κόκκινη γραμμή», που πρέπει να γίνει σεβαστή, ταλαιπωρεί εσχάτως την Θεσσαλονίκη

και συγκεκριμένα την ευρεία οικογένεια του Άρη. Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, έκανε με ευγενικό τρόπο αλλά έντονο τόνο συστάσεις για την αντιμετώπιση των πιτσιρικάδων του «Αυτοκράτορα». Αφορμή δημοσιεύματα για τον ταλαντούχο Λευτέρη Μποχωρίδη, που οδήγησαν τον προπονητή του Άρη στις παρατηρήσεις. «Κάποια άρθρα μπορούν να κάνουν κακό στους μικρούς μας παίκτες. Τους δίνουμε την ευκαιρία να παίξουν και δείχνουν το ταλέντο τους, αλλά μετά είναι δύσκολο να βρουν ισορροπίες... Το να παίζει 10 λεπτά σε ένα παιχνίδι ευρωπαϊκό και να είναι πολύ καλός, τέλειος, δεν σημαίνει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε βάθος χρόνου και να παίζει Τρίτη και Σάββατο».

Από τις αντιδράσεις, φάνηκε πως ορισμένοι θίχτηκαν. Όμως ο Αλεξανδρής ούτε προσβλητικός ήταν, αλλά το κυριότερο είχε δίκιο. Σε μια τόσο τρυφερή ηλικία, με το μυαλό να μην έχει πήξει και τους μάνατζερ στην πλειοψηφία τους να λειτουργούν σαν τρόμπες αφού προκειμένου να αναλάβουν τη «δουλειά» φουσκώνουν τα μυαλά των πελατών τους, η μεγάλη έκθεση στα media η προβολή και η δημοσιότητα είναι επικίνδυνες παγίδες.

Σε παρόμοιες περιπτώσεις, προπονητές στο εξωτερικό έχουν πάρει αυστηρά μέτρα για να προστατεύσουν παίκτες που χρειάζονται συγκέντρωση και προσήλωση στο στόχο τους για να εξαργυρώσουν τα ταλέντα και τα χαρίσματα τους. Τρανταχτό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Ρίκι Ρούμπιο, την οποία για να τη μεταφέρω πιστά επικοινώνησα με τον έμπειρο δημοσιογράφο της El Mundo Deportivo της Βαρκελώνης, Jesus Perez Ramos.

Ο Χεσούς γνώρισε τον άσο της Μινεσότα όταν ήταν 15 χρόνων και εκείνη η γνωριμία έχει μείνει αξέχαστη τόσο στον Ισπανό συνάδελφο όσο και τον Ρίκι Ρούμπιο. «Εκανα τη μια και μοναδική συνέντευξη του Ρίκι, μόλις κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ U16 το καλοκαίρι του 2006. Είχε σημειώσει στον τελικό με τη Ρωσία 51 πόντους, με 12 ασιστ και 24 ριμπάουντ. Τηλεφώνησα απευθείας στον Ρίκι, χωρίς να ενημερώσω την ομάδα του, τη Μπανταλόνα. Μόλις δημοσιεύτηκε η συνέντευξη ο Ρενέσες, προπονητής του στη Μπανταλόνα στην οποία του έδωσε χρόνο συμμετοχής όταν ήταν 14 ετών ο Ρίκι, απαγόρευσε τις συνεντεύξεις με τον Ρούμπιο. Το πιο απίθανο είναι οτι ο Ρίκι, ύστερα από χρόνια, μου έδωσε σαν δώρο μια κορνίζα με το δημοσίευμα στο οποίο είχε βάλει αυτόγραφο. Ήταν ευγνώμων για τη συνέντευξη που του έκανα...», περιγράφει ο δημοσιογράφος της El Mundo deportivo που πριν κλείσει το τηλέφωνο προσθέτει: «Είναι κατα