Το «ζουμί» της ιστορίας

Αραβες, Ξενιάδης, Βλάχος, Κατάρ, Ντουμπάι, ότι φανταστεί ο καθένας. Η ΑΕΚ στη μέση μιας πολυεθνικής ιστορίας, περιμένοντας να φτιάξει το μέλλον της. Το ερώτημα είναι: αυτοί που την έχουν στη κατοχή τους, θέλουν πραγματικά να βελτιωθεί η κατάσταση; Είναι αληθινή η επιθυμία αποχώρησης που συχνά πυκνά εκφράζουν; Γιατί οι πράξεις τους, άλλα δείχνουν…

Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα τις τελευταίες ημέρες, αισθάνονται απόλυτα δικαιωμένοι από τις εξελίξεις. Η απόλυτη επιβεβαίωση των δεδομένων που έχουν δημιουργηθεί για τον σύλλογο

από το ομολογιακό δάνειο με την Morgan Stanley, ακόμα και οι καταγγελίες που υπήρξαν από τη πλευρά των νομικών εκπροσώπων του Ξενιάδη για αίτημα χρημάτων που θα διατεθεί προς τους μετόχους, φανερώνει κάποιες πτυχές της ιστορίας που επιμελώς κάποιοι επιχειρούσαν να κρύψουν.

Όπως αρκετές φορές έχει επαναλάβει ο Αδαμίδης, το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι ταμειακό. Οι μέτοχοι της έχουν πάψει εδώ και δύο χρόνια να βάζουν έστω τα απαραίτητα, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μαύρη τρύπα, που στο τέλος της σεζόν αναμένεται να φτάσει στα 16-18 εκατ. ευρώ. Αν βρεθεί τρόπος να ξεπεραστεί αυτός ο σκόπελος, τότε το μέλλον μπορεί να έρθει στα μέτρα της και να προσδοκούν πως θα έχουν την ΑΕΚ στη κατοχή τους και θα κάνουν δουλειές όπως συνέβη με το προπονητικό κέντρο ή όπως προσπαθούν με το γήπεδο.

Με τις τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση Ψωμιάδη, είναι σαφές πως κάποιοι «μυρίστηκαν αίμα». Πίστεψαν πλέον βάσιμα, ότι μπορεί αυτή η ομάδα να βρει χρήματα από μια ιστορία που έμοιαζε χαμένη και να λύσει πολλά από τα ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τώρα. Ως αποτέλεσμα ήταν, να πάψουν πλέον τη διαδικασία αναζήτησης για παραχώρηση της ΠΑΕ, αλλά να βρουν τρόπους για να παραμείνουν στην εταιρεία.

Υπό αυτό το πρίσμα, η πρόταση που κατέθεσε τηλεοπτικά ο Οικονομόπουλος φαντάζει ως διέξοδος. Η διοίκηση να πάει στους μετόχους και να ζητά χρήματα, όχι πλέον στη λογική της μελλοντικής κεφαλαιοποίησης και της μετατροπής σε μετοχές, αλλά υπό τη μορφή ταμειακής διευκόλυνσης. Με τη προοπτική, να λάβουν πίσω τα χρήματα τους, ακόμα και με τόκο, όπως τόνισε ο νομικός της ΑΕΚ.

Κοντολογίς, τα πράγματα είναι απλά κι ας επιχειρούν να τα κάνουν σύνθετα. Ο Ξενιάδης τους προκαλεί να πάνε μαζί στην Morgan Stanley. Εκεί ισχυρίζεται πως θα αποδείξει οικονομική δυναμική και φερεγγυότητα. Ετσι, τελειώνει μια και καλή, χωρίς περαιτέρω κουβέντες όλη αυτή η διαδικασία. Είτε τα έχει ο Ξενιάδης και γίνεται παιχνίδι, είτε παίρνει τον ρουμπίνια και την κάνει για άλλες πολιτείες. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.

Υ.Γ.: Οι χειρισμοί και τα λάθη στην υπόθεση Μανωλά, συνιστούν έγκλημα για την ποδοσφαιρική ΑΕΚ. Αντί να αναδείξει αυτό το παιδί, που και την ομάδα αγαπά, και ταλέντο άφθονο διαθέτει και να τον κάνει σημαία της πριν αποφασίσει να τον πουλήσει πολύ ακριβά, τον ξεπουλά όσο – όσο για να βάλει κάποια ψιλά στο ταμείο. Αν και νομίζω, πως η μεγαλύτερη πρεμούρα τους αφορά την έξοδο του Μανωλά από την ομάδα. Δεν τον θέλουν και του το δείχνουν με ό