Νάκιτς: «Υπεράνθρωπος ο Τζόρνταν»

Ο Φράνκο Νάκιτς ξετυλίγει το... κουβάρι των αναμνήσεων από την βραδιά της 18ης Οκτωβρίου του 1997 για λογαριασμό του Onsports και περιγράφει τα συναισθήματά του από την «συνάντησή» του με την παρέα του Μάικλ Τζόρνταν.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης έπαιξαν στο τελικό κόντρα στους πρωταθλητές ΝΒΑ, Σικάγο Μπουλς, γνωρίζοντας την ήττα με 104-78. Βέβαια, λίγη σημασία είχε το τελικό αποτέλεσμα… Ο Φράνκο Νάκιτς, μιλώντας στο Onsports,

θυμάται την εμπειρία του από ολόκληρο το τουρνουά, αλλά και πώς είναι να έρχεσαι αντιμέτωπος με τον Μάικλ Τζόρνταν. Αναλυτικά τα όσα είπε στο Onsports…

Για τους Σικάγο Μπουλς: «Εκείνη η ομάδα δεν ήταν απλώς η πρωταθλήτρια του ΝΒΑ. Πρόκειται για μία από τις δύο καλύτερες ομάδες όλων των εποχών στην ιστορία του ΝΒΑ. Παρότι δεν αγωνίστηκαν ο Σκότι Πίπεν και ο Ντένις Ρόντμαν, είχε στις τάξεις της το Μάικλ Τζόρνταν κι αυτό τα λέει όλα».

Για τη διοργάνωση: «Ήταν απίστευτη εμπειρία η συμμετοχή μας στο τουρνουά. Περάσαμε τρεις ημέρες στις οποίες ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές, πρωτόγνωρες για τα δικά μας δεδομένα. Από οργανωτικής άποψης όλα ήταν απόλυτα επαγγελματικά, ρυθμισμένα και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Το τουρνουά έγινε στα πρότυπα του ΝΒΑ και είχε μεγάλη λάμψη. Αν και φιλοξενήθηκε στο Παρίσι, όπου δεν έχουν και τόσο ψηλά το μπάσκετ, η παρουσία των Μπουλς έφερε πολύ μεγάλη προβολή. Βέβαια, όλες οι ομάδες που πήραν μέρος ήταν πολύ καλές κι έτυχαν ανάλογης αντιμετώπισης και σεβασμού».

Για το πώς είναι να αντιμετωπίζεις το Μάικλ Τζόρνταν: «Είναι διαφορετικό να τον παρακολουθείς από την τηλεόραση και διαφορετικό να τον αντιμετωπίζεις στο παρκέ. Φαίνεται τόσο εύκολο, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι υπεραθλητής! Όσο εύκολο είναι να τον πλησιάσεις εκτός παρκέ, ως άνθρωπο, τόσο δύσκολο είναι να προσπαθήσεις να τον κοντράρεις μέσα στον αγώνα».

Για το εάν αισθάνεσαι δέος απέναντί του: «Παίζοντας, το ξεχνάς. Όταν, όμως, βλέπεις τι μπορεί να κάνει μέσα στις τέσσερις γραμμές, λες «έως εδώ!». Είναι υπεράνθρωπος! Δεν μπορούσες καν να τον πλησιάσεις».

Για το τι του έμεινε από το McDonalds Open: «Ήταν όλη η εμπειρία μοναδική. Σίγουρα, ήταν τιμή που αντιμετωπίσαμε το μεγάλο Μάικλ Τζόρνταν. Ήμασταν εκεί και γίναμε κι εμείς μέρος της ιστορίας».

Για τις διαφορές ανάμεσα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και το ΝΒΑ: «Τώρα δεν νομίζω πως υπάρχουν σπουδαίες διαφορές. Υπάρχουν δέκα σούπερ παίκτες στο ΝΒΑ και όλοι οι υπόλοιποι είναι πολύ κοντά με τους Ευρωπαίους. Ίσως, μάλιστα, στην Ευρώπη να παίζεται πλέον καλύτερο μπάσκετ σε σχέση με την κανονική διάρκεια του ΝΒΑ. Ειδικά όταν μιλάμε για ομάδες Ευρωλίγκας, με πολύ υψηλούς στόχους, όπως είναι η Μπαρτσελόνα, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ρεάλ Μαδρίτης.

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ θυμίζει πολύ το κολεγιακό. Στην τακτική, άλλωστε, έχουν πολλές ομοιότητες. Οι παίκτες έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή. Στο ΝΒΑ το μόνο που χρειάζεται να κάνει ένας προπονητής είναι να καταφέρει να διαχειριστεί σωστά την ομάδα του, τους χαρακτήρες των παικτών και το στιλ παιχνιδιού τους. Στην Ευ