Μη Στεροειδή ΑντιΦλεγμονώδη και Παρακεταμόλη

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη, είναι τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα για την αντιμετώπιση χρόνιων επώδυνων συνδρόμων.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και η ασπιρίνη έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες σε αντίθεση με την παρακεταμόλη. Τα φάρμακα αυτά εμφανίζουν σε αντίθεση με τα οπιοειδή, το φαινόμενο της οροφής. Αυτό σημαίνει ότι μετά από μια συγκεκριμένη για κάθε φάρμακο δόση, η επιπλέον χορηγούμενη

ποσότητα δεν παρέχει επιπρόσθετη αναλγησία.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και η ασπιρίνη μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές από το γαστρεντερικό σύστημα όπως γαστρίτιδα, έλκος και αιμορραγία στομάχου ή εντέρου, ενώ η παρακεταμόλη μπορεί να προκαλέσει, όταν ληφθεί σε πολύ υψηλή δόση , ηπατοτοξικότητα.

Ασθενείς με νοσήματα του ήπατος ,των νεφρών και οι αλκοολικοί διατρέχουν περισσότερο κίνδυνο να εμφανίσουν επιπλοκές ακόμη και με χαμηλές δόσεις των παραπάνω φαρμάκων. Η κανονική χρήση των αντιφλεγμονωδών φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο αρτηριακής υπέρτασης.. Άλλες επιπλοκές που μπορεί να παρατηρηθούν σε χρόνια λήψη είναι αυτές από το καρδιαγγειακό και τους νεφρούς(νεφροπάθεια από αναλγητικά). Οι ασθενείς που λαμβάνουν ασπιρίνη για την αντιαιμοπεταλιακή και καρδιοπροστατευτική δράση της και σκοπεύουν να κάνουν χρήση αντιφλεγμονωδών, θα πρέπει να συμβουλεύονται πρωτύτερα τον καρδιολόγο τους, γιατί η σύγχρονη λήψη τους μειώνει τη δράση της ασπιρίνης όσον αφορά την προστασία της καρδιάς. Η συγχορήγηση παρακεταμόλης και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για μακρύ χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές στη νεφρική λειτουργία και θα πρέπει να αποφεύγεται.

Υπάρχουν δυο κατηγορίες αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, οι αναστολείς της κυκλοοξυγενάσης Ι (COX-1) και οι αναστολείς της κυκλοοξυγενάσης ΙΙ (COX-II). Υπάρχουν αντιφλεγμονώδη που αναστέλλουν την COX-I και την COX-II όπως η νιμεσουλίδη , η δικλοφαινάκη, μελοξικάμη,η ναπροξένη και άλλα. Οι κοξίμπες είναι εκλεκτικοί αναστολείς της COX-II. Oι COX-II αναστολείς είναι αντιφλεγμονώδη με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών από το γαστρεντερικό σύστημα, όταν λαμβάνονται για χρονικό διάστημα μικρότερο των έξι μηνών. Ο κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών αυξάνεται με την αύξηση της δοσολογίας και την παρατεταμένη χρήση τους.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΗ-ΣΤΕΡΟΕΙΔΩΝ ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΟΔΩΝ

• Πόνος οφειλόμενος σε οξεία φλεγμονή
• Αρθρίτιδες
• Κεφαλαλγία
• Μυαλγία
• Ήπιος ως μέτριος πόνος μη φλεγμονώδους αιτιολογίας
• Καρκινικός πόνος
α)οστικές μεταστάσεις
β) πόνος μαλακών μορίων από συμπίεση ή διάταση ιστών
γ) σπλαγχνικός πόνος λόγω ερεθισμού του υπεζωκότα ή του περιτοναίου

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

• Πεπτικό έλκος εν ενεργεία
• Οισοφαγίτιδα
• Διαταραχές πηκτικότητας
• Τελειόμηνος κύηση

ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗ-ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ

1. ΤΑ ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΡΔΙΑΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ

Η πιθανότητα αυξάνει
•