Ήμασταν πιο λίγοι!

Δεν χρειάζονται πολλές-πολλές αναλύσεις. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, ηττηθήκαμε γιατί πολύ απλά ήμασταν πιο λίγοι. Σε αριθμό, αλλά και σε ποιότητα των πρωτοκλασάτων. Ωστόσο η Εθνική ομάδα έφθασε στα όρια της, ετοίμασε τη στρατηγική της με έξυπνο τρόπο, την εφάρμοσε άψογα για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και είχε την ευκαιρία να κάνει την υπέρβαση της.Στο κρίσιμο σημείο όμως δεν είχε ούτε το «καθαρό μυαλό» να αναζητήσει με ψυχραιμία τις λύσεις, ούτε τους παίκτες να βάλουν τα μεγάλα σουτ, μα ούτε τις δυνάμεις, το κουράγιο αλλά και plan-B για να βγάλει τους Γάλλους από το παιχνίδι τους από την άμυνα της!Παράπονα πάντως δεν χωράνε για κανέναν! Ποιον να κατακρίνεις και σε ποιον να χρεώσεις την χαμένη ευκαιρία, που ήταν πιο μεγάλη από όσο φάνηκε. Και το λέω αυτό, διότι οι Γάλλοι ακόμη και όταν έλεγχαν πια εντελώς το ματς, όταν ο Ζούρος δεν είχε απάντηση στο σχήμα με τους τρεις γκαρντ του Κολέ (Πάρκερ-Ντε Κολό-Μπατούμ) που δημιούργησε «ρήγμα» στην ελληνική άμυνα από το «τρία», άρχισαν να… γεμίζουν τα βρακάκια τους –για να χρησιμοποιήσω την φράση που είχε ξεστομίσει κάποτε ο Ομπράντοβιτς για τον Ρέπεσα.Τέτοια δώρα που έκανε η Γαλλία σπάνια γίνονται. Μόνο αυτοκαλάθι δεν έβαλαν οι άνθρωποι, που έχουν τεράστια προσόντα αλλά στερούνται μπασκετικής «πονηριάς» και «σκοπιμότητας». Δύο «εγκληματικά» φάουλ για εύκολους πόντους από μια ομάδα, την Εθνική, που εκείνο το διάστημα δεν είχε λύσεις στην επίθεση.Δυστυχώς αν κι ως τότε είχαμε 15/17β, αξιοποιήσαμε με τον εκπληκτικό Μπουρούση (2.22) και τον εγκλωβισμένο από την προσαρμοσμένη άμυνα πάνω του, Φώτση (2.01), μόνος τις μισές (1/2 και οι δυο τους) ενώ στα 36’’ χάθηκε το ριμπάουντ μετά το τρίτο στη σειρά (ύστερα από 4/4 που είχε στην αρχή της τελευταίας περιόδου) άστοχο σουτ που επιχείρησε!Έτσι η Γαλλία γλίτωσε την «τιμωρία» και η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να πετύχει ένα ακόμη άθλο, για τον οποίο ήταν εξαιρετικά προετοιμασμένη. Ο Ζούρος με τον Καϊμακόγλου στο «τρία» να δημιουργεί και να «κτυπά» τον Ζελαμπάλ, τον Μπουρούση να αφήνει το σουτ στο Νοά από τη μέση απόσταση, χάλασε την αμυντική τακτική του Κολέ και στέρησε από τους Γάλλους το σημείο αναφοράς τους κοντά στο καλάθι, που εφέτος απέκτησαν με τον υιό του διάσημου τενίστα, Γιανίκ Νοά (τον οποίο έδειχνε συνέχεια ο τηλεοπτικός φακός. Ναι, ο τύπος με την μαύρη δερμάτινη τραγιάσκα που αγωνιούσε, ήταν ο σταρ της δεκαετίας του ’80).Στην περιφέρεια ο Καλάθης, μέχρι να κάνει το 2ο φάουλ, έπαιρνε άριστα στο μαρκάρισμα του Πάρκερ, το ίδιο και ο Ζήσης στον Μπατούμ, ενώ και η ζώνη έκανε το έργο της. Στην επίθεση ο Καϊμακόγλου ήταν το «κλειδί», ο Μπουρούσης ήταν εκπληκτικός κι αν κτυπούσε περισσότερο στο λόου-ποστ τον Νοά θα έκανε μακράν το καλύτερο παιχνίδι του στην Εθνική και ο Φώτσης με 2/2 από τα 6μ75 έδινε αυτό που αναζητούσε αγωνιωδώς η ομάδα από μακρινή απόσταση (0/8 είχαν οι  υπόλοιποι στο πρώτο μέρος!)Έτσι οι Γάλλοι περιορίστηκαν στους 27 πόντους και η Εθνική είχε τον απόλυτο έλεγχο. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι την αρχή της τελευταίας περιόδου, όπου ο Ζούρος δεν ε