Η γενιά που χάνεται…

Ο Παναθηναϊκός, αργά ή γρήγορα, θα την βρει την λύση. Δεν γίνεται να συνεχίσει να πορεύεται στο… άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, αν υπάρχει κι αυτή πλέον. Όμως, μόλις βρει την λύση, θα μετράει τις πληγές του. Που δεν θα είναι λίγες. Και δεν εννοούμε τις προφανείς. Δηλαδή την πιθανότητα να μην πάρει άδεια συμμετοχής στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά και την τιμωρία ενός έτους εκτός

Ευρώπης που θα του επιβάλλει η UEFA. Το σύνολο, δύο χρόνια εκτός Ευρώπης. Διόλου ευκαταφρόνητο κι αυτό, όμως (δυστυχώς) έχουμε αρχίσει να συμβιβαζόμαστε με αυτό.

Το ζήτημα είναι πως όλη η προσπάθεια δημιουργίας μιας ομάδας, πάει χαμένη. Ο προπονητής θα… χαιρετήσει. Άντε, πες, αυτό ξεπερνιέται. Το πώς δεν το ξέρουμε, καθώς δεν μπορούμε να βρούμε τεχνικό που θα δεχτεί να έρθει στον Παναθηναϊκό παίρνοντας λίγα λεφτά ο ίδιος και χωρίς να έχει τη δυνατότητα πραγματοποίησης καλών μεταγραφών.
Η μεγάλη… πληγή, είναι ο «κορμός» που θα χαθεί. Ποδοσφαιριστές που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας, παίκτες που αποτελούν βαρόμετρο για το «τριφύλλι» και θα… κουνήσουν μαντίλι.

Ξεκινάμε από τον Σιμάο. Ο Μοζαμβικανός ήρθε άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ως ένα ταλεντάκι που μπορεί να βοηθήσει το κέντρο της άμυνας. Έγινε αμυντικό χαφ και εξελίχθηκε στον καλύτερο κόφτη του Ελληνικού πρωταθλήματος. Το που θα βρίσκεται του χρόνου, ένας Θεός το ξέρει. Πάντως όχι στον Παναθηναϊκό.

Συνεχίζουμε. Σεμπάστιαν Λέτο. Ο εκπρόσωπος του Αργεντινού και ο ίδιος ο παίκτης, εδώ και καιρό ψάχνουν να βρουν τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Πιθανότατα προς Ιταλία μεριά. Το να αναλύσουμε τι σήμαινε για τον Παναθηναϊκό ο Λέτο, ή να μιλήσουμε για το ταλέντο του, είναι μάλλον άσκοπο.

Σωτήρης Νίνης. Σε λίγο καιρό παίκτης της Πάρμα. Το μεγαλύτερο ταλέντο της χώρας, στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Πάει κι αυτός…

Και να ήταν μόνο αυτοί οι τρεις, οκ. Το θέμα είναι ποιος θα είναι ο επόμενος. Με τον Παναθηναϊκό να καταστρέφει έναν κορμό παικτών που είχε δημιουργήσει, οι οποίοι μπορούσαν κάλλιστα να λειτουργήσουν ως οι προπομποί της έναρξης μιας νέας πορείας στην ομάδα. Μπορούσαν για αρκετά χρόνια ακόμη (λόγω ηλικίας) να γίνουν το σημείο αναφοράς του «τριφυλλιού». Όλη αυτή η γενιά, δυστυχώς χάνεται. Και τα πάντα ξεκινούν απ’ την αρχή. Με το πρόβλημα να είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει σε καμία περίπτωση την δυνατότητα να βρει ανάλογους παίκτες, με τα στοιχεία που συνοδεύουν αυτά τα παιδιά (ηλικία, δέσιμο με την ομάδα, εμπειρία που έχουν παρά το νεαρό της ηλικίας τους κτλ).

Κοινώς, πέρα από το πώς θα ξεπεραστούν τα διοικητικά, οικονομικά προβλήματα του Παναθηναϊκού, δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρες οι ενδείξεις, αναφορικά με το πότε θα κατορθώσει ο σύλλογος να ορθοποδήσει αγωνιστικά. Στην εποχή μας, άλλωστε, θαύματα δεν γίνονται, οπότε κανείς δεν μπορεί να περιμένει κάποιον λεφτά ιδιοκτήτη που θα… σπρώξει εκατομμύρια για μεταγραφές.