«Show us the money»

Ότι γενικώς υπάρχει μία δυσαρμονία μεταξύ των χρονικών ορίων που θέτει ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο Βλάσσης Τσάκας δεν νομίζω ότι χωρά αμφιβολία. Ιδίως με τα πληρεξούσια έχει ένα θέμα...

Το πρώτο το άργησε 2-3 μέρες αλλά το έφερε και εν τέλει ξεχάστηκε ο ψιλοπανικός που είχε γίνει τότε. Ξέρετε, αυτό που χρειαζόταν για να οριστεί ως νομικός εκπρόσωπος της πριγκιπικής πλευράς ο Παναγιώτης Πετρόπουλος και να υπάρξουν οι "δικλείδες" για να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση με τον Βαρδινογιάννη.

Το δεύτερο και πιο σημαντικό προφανώς απ' το πρώτο, είναι στο... δρόμο και το περιμένουμε ακόμα.

Δεν μου άρεσε αυτή η εξέλιξη, πρέπει να ομολογήσω, όπως είχα "ξινίσει" και την πρώτη φορά στην οποία αναφέρθηκα παραπάνω.

Είχα "ξενερώσει" και άρχισα να το ψάχνω ξανά απ' την αρχή και ξανά-μανά προκειμένου να δω εάν κάπου δεν είχα μετρήσει σωστά την όλη ιστορία. Πάνω που είχε κλονιστεί η πίστη μου, τρόπον τινά, με τις αργίες στη Σαουδική Αραβία και τα γνωστά παρεμφερή τις ημέρες εκείνες, έσκασε το πληρεξούσιο και όλα καλά...

Τώρα φαίνεται να υπάρχει ένα ακόμη παρόμοιο εμπόδιο για το οποίο ο Τσάκας δεν ανησυχεί καθόλου. Όπως δεν ανησυχούσε και τότε. Το ζητούμενο δεν είναι όμως πως εξωτερικεύει τα συναισθήματά του ο Τσάκας αλλά τι θα συμβεί στην πραγματικότητα. Τον γάιδαρο τον φάγαμε, το σαμάρι έμεινε, ας κάνουμε και λίγο υπομονή. Δύο πάνω, δύο κάτω, δεν θα τα χαλάσουμε...

Η εκτίμησή μου είναι το έγγραφο με την πληρεξούσια θεώρηση ("γνήσιο της υπογραφής") θα έρθει έστω και με λίγη καθυστέρηση και θα πάμε παρακάτω. Στα πιο κρίσιμα και ουσιαστικά.

Στην εγγυητική. "Show us the money" που θα έλεγαν και οι Αμερικάνοι, οι οποίοι παρεμπιπτόντως καραδοκούν και κατά την εκτίμησή μου δείχνουν πιο σοβαροί στην προσέγγισή τους από την Arboris Capital. Για την οποία εξ αρχής σας έλεγα ότι δεν κατάλαβε κανείς τι πρότεινε, γιατί το πρότεινε έτσι και ποιοι είναι από πίσω...

Ο Θανάσης τα έχωσε λίγο πιο... "χοντρά" αλλά επί της ουσίας ουδείς μπορεί να καταλάβει προ το παρόν τουλάχιστον τι ακριβώς προεργασία είχαν κάνει οι άνθρωπο...

Μέσα σε όλα είχαμε μία ακόμη ανούσια κόντρα του "καπετάνιου" (αυτή τη φορά) με τον Βγενό. Το νόημα της κίνησης του πρώτου, την αντίδρασή του μετά από ένα μήνα (!) και όταν το θέμα είχε ξεχαστεί δεν την κατάλαβα πραγματικά. Ούτε και την απάντηση του Βγενό όσον αφορά στο μίσθωμα του 1 εκατ. Ευρώ που δεν είχε καμία σχέση με το αν η ΓΓΑ δώρισε την έκταση της Παιανίας στους Βαρδινογιάννηδες ή όχι.

Υ.Γ.: Τα πανηγύρια στο αεροπλάνο με τους Έλληνες διεθνείς ήταν ένας από τους λίγους λόγους που θα μπορούσε κανείς να χαμογελάσει με όλα αυτά τα "στριμώγματα" που βιώνουν οι οικογένειές μας. Να είναι καλά οι μάγκες με το εθνόσημο στο μέρος της καρδιάς που μας έκαναν έστω για λίγο να ξεχάσουμε τις σκοτούρες...