H άλλη ανάγνωση του ντέρμπι και η μάχη του «Βελοντρόμ»…

Αφιέρωσα ένα μεγάλο μέρος της κριτικής μου για το ντέρμπι των «αιωνίων», στην απουσία του Ιμπαγάσα και στο πόσο επηρέασε τις επιδόσεις των «ερυθρολεύκων» στο γκολ. Επισήμανα ότι αν ο Αριέλ ήταν στο χορτάρι ο Ολυμπιακός θα είχε πετύχει ένα ή δύο ακόμη γκολ τουλάχιστον και θα είχε φτάσει στο πολύτιμο τρίποντο…

Για όλα αυτά, φυσικά, θα πρέπει να γίνει ανάγνωση και από την… ανάποδη.

Τι θέλω να πω; Ο Ολυμπιακός και κάθε μεγάλη ομάδα δεν είναι δυνατόν να τα περιμένει όλα, έστω και σε έναν συγκεκριμένο τομέα, από έναν ποδοσφαιριστή, είτε λέγεται Ιμπαγάσα, είτε λέγεται… Μαραντόνα!

Εννοείται ότι σε περίπτωση απουσίας ενός παίκτη, όσο σημαντικός κι αν είναι, θα πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι δράσης. Πολύ απλά θέλω να επισημάνω ότι αν λείπει από ένα παιχνίδι ο «μαέστρος», είτε έχεις έτοιμο τον… επόμενο, είτε αλλάζεις... τροπάριο.

Δεν είναι εύκολο για μια ομάδα να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού, αλλά ακόμη κι αυτό θα πρέπει να γίνει, αν για τον έναν ή τον άλλο λόγο το αρχικό πλάνο δεν… τσουλάει ανάλογα με τις απαιτήσεις. Ασφαλώς και δεν ήταν κακή η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ντέρμπι, αλλά εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Σε τελική ανάλυση είναι κρίμα κι άδικο να φτιάχνεις 22 τελικές προσπάθειες από τις οποίες οι 7-8 κλασικές και να μην μπορείς να κερδίσεις επειδή έσπρωξες τη μπάλα στα δίχτυα μόλις μία φορά. Είναι κρίμα κι άδικο να προσπαθείς τόσο πολύ και τελικά να μην μπορείς να κερδίσεις μια ομάδα που με έξι μόνο τελικές είχε την ίδια αποτελεσματικότητα.

Ακόμη πιο άδικο είναι να δέχεται για μία ακόμη φορά γκολ ο Ολυμπιακός σε έξι τελικές του αντιπάλου, ενώ σε μία ακόμη η μπάλα να σταματά στο δοκάρι. Δέχονται εύκολα γκολ οι «ερυθρόλευκοι», πετυχαίνουν δύσκολα και πολλές φορές αναγκάζονται να κυνηγούν το σκορ, γεγονός που δεν τιμάει ούτε τον Βαλβέρδε ούτε τους παίκτες αξίας που διαθέτει το ρόστερ της ομάδας.

Ενόψει της αυριανής αναμέτρησης με τη Μαρσέιγ στο «Βελοντρόμ», λοιπόν, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το πρώτο που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι παίκτες του Ολυμπιακού κόντρα στους Γάλλους και με δεδομένα τα σημαντικά προβλήματα απουσιών που υπάρχουν, είναι να μη δεχθούν γκολ!

Ειδικά σε αυτό το παιχνίδι, άλλωστε, η ισοπαλία μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για τη συνέχεια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με άλλα λόγια, θέλω να γράψω ότι ορισμένες φορές ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και στο αυριανό παιχνίδι πρέπει να έχει και σκοπιμότητα ο Ολυμπιακός.

Ας μην παίξει μια φορά τόσο ανοικτά όσο στο Λονδίνο και το Ντόρτμουντ, αλλά ας πάρει κάτι, έστω τον βαθμό! Από τη στιγμή που είναι ούτως ή άλλως κομμένος στη μέση λόγω της απουσίας των Ιμπαγάσα, Ορμπάιθ, Μακούν, ας φροντίσει να κρατήσει τουλάχιστον τον έναν βαθμό κι αν βρει ευκαιρία να «κλέψει» και τη νίκη, γιατί όχι;

Καλό είναι το ποδόσφαιρο στα ίσια ειδικά σε αυτό το πολύ υψηλό επίπεδο, καλό είναι το θέαμα και οι επιθετικές τάσεις, αλλά να μην ξεχνάμε και τους βαθμούς που πρέπει να μπουν στο σακούλι. Τα περιθώρια πλέον έχουν στενέψει και οι πρωτ