Στολίστε τις πόλεις μας!

Δύσκολα κατεβαίνω στο κέντρο της Αθήνας και κυρίως νύχτες για θέατρο ή κάποια παρουσίαση βιβλίου. Η πιο αγαπημένη μας πόλη, που κάθε γωνιά της είναι ιστορία, μαρτυρία, αρχιτεκτονική τέχνη είναι βυθισμένη σε βρώμα, σκόνη, απαξία, θόρυβο. Τις νύχτες όμως ομορφαίνει! Το ροζ κτήριο του Παλαμά, η Νομική, τα Προπύλαια, η Πλάκα, το Σύνταγμα

με την Βουλή, υψηλής τέχνης αρχιτεκτόνημα. Και πάντα αφ’ ψηλού, η Ακρόπολη! Αλαζονική στην καλλονή της, που τα ‘χει δει όλα και ξέρει πως η αξία της είναι ανεκτίμητη! Έρχονται Χριστούγεννα, μια τεράστια γιορτή παιδικότητας, αθωότητας, ονείρου, όπου τα θαύματα συμβαίνουν, αρκεί να τα πιστεύεις. Και αυτή η πόλη μου πληγώνει την κάρδια, άφτιαχτη και αστόλιστη και σκοτεινή, ξεπεσμένη καλλονή, χωρίς φτιασίδια, ακάλεστη στο χορό που οι άλλες φίλες της θα πάνε.

Λέει, ο Δήμος θα διαθέσει τα λεφτά του στολισμού στους φτωχούς. Μα τα στολίδια υπήρχαν από τις περασμένες χρονιές, δεν θα κοστίσει η καινούργια αγορά τους. Να δουν τα παιδιά των φτωχών -όλων μας όπως πάει- λίγο από τη λάμψη της μεγάλης γιορτής, να νιώσουν σταλίτσες χαράς. Και όπως κατεβαίνουν στο κέντρο οικογένειες να δουν το στολισμό, μια σοκολάτα, ένα ζευγάρι κάλτσες, ένα παιχνιδάκι καλοπακεταρισμένο, θα το πάρουν απ τα εμπορικά που στενάζουν απ την έλλειψη πελατών.

Έγραψα στο twitter, το πόσο μου υπογραμμίζει την μιζέρια μας η σκοτεινή πρωτεύουσα των Χριστουγέννων. Ήρθαν απαντήσεις από άλλες πόλεις. Η Θεσσαλονίκη έκανε την γιορτή των Αγγέλων, τίποτα φέτος. Και αλλού ο μαρασμός, σε όλη την Ελλάδα. Απαγορεύεται και η γιορτή! Διώκεται το φως της χαράς στα παιδικά μάτια; Λίγη ομορφιά ούτε για αυτά τα βλέμματα χαράς, δεν αξίζει; Θα μου πείτε εδώ λιποθυμάνε στα σχολεία. Υλικά, φαγητά, παιδεία, ομορφιά για τα παιδιά. Είναι υποχρέωση των πολιτειών, των οργανωμένων κοινωνιών να υπάρχουν πάντα. Ας επιχορηγήσουν λιγότερα τα κόμματα. Ας τα κρατήσουμε απ τους μισθούς των βουλευτών. Ας μειωθούν τα έξοδα για τα γραφεία τους. Για να μπορούν να κοιτάνε αυτά τα παιδιά στα μάτια...