Κλειστή Τηλεόραση...

Τα δάχτυλα λέει, έχουν μνήμη! Σκέπτονται μόνα τους! Μόλις κάτσεις να γράψεις η λευκότητα της σελίδα, σε οθόνη ή χαρτί, υποχωρεί σιγά σιγά και τα γράμματα κερδίζουν ούτος η άλλως τη μάχη! Κι όμως! Έχω φόβο! Με τρομάζει η λευκή σελίδα. Η λευκή σελίδα που πρέπει να καλυφτεί από σχόλια για την τηλεόραση, κανά αστείο, ίσως κάποιο νέο.

Και η τηλεόραση με φοβίζει! Κλειστή! Μεγάλη! Μια μαύρη τρύπα στο κέντρο του σαλονιού, σαν στόμα θηρίου έτοιμο να καταβροχθίσει όχι μόνο αυτούς που ζουν στο στομάχι της και όσους βλέπουν. Οι φωτιές στην Αχαΐα! Κλοιός γύρω απ'την Πάτρα

της ανεργίας, των κλεισμένων εργοστασίων, της μεγάλης κρίσης. Οι τρεις αρχηγοί σε συζητήσεις και κάτι θα γίνει στο μέλλον, αλλά τώρα δεν γίνεται. Ο Ρουμπινί, με το ωραίο όνομα που σου κάνει για διευθυντή ορχήστρας ή σχεδιαστή μόδας, λέει για ολική καταστροφή στη παγκόσμια οικονομία, σα Κάλχας που δεν βρίσκει Ιφιγένειες να θυσιαστούν σε κάποια παγκοσμιοποιημένη Αυλίδα. Ο Τσοχατζόπουλος για όλα στη Γιάννα Παπαδάκου, απόψε στον ALPHA. Θα πει και για τον εξάδελφο Γιάννη Σμπώκο. Ο χορός των εκατομμυρίων και τα ελευθέρας στα ματς του ΠΑΟΚ, οι σύζυγοι, η πολιτική και ο καημένος ο σοσιαλισμός!

«Μ αυτά που κάνετε θα πατέ φυλακή» λέει ο απελπισμένος υπάλληλος στη Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου στο τρέιλερ. «Και πότε θα πάω;» ερωτάει αυτή! «Την Τέταρτη μετά το κομμωτήριο». Γελάω! Ευλογημένε Καπουτζίδη! Και το σήμα των ειδήσεων! Σαν τα σκυλιά του Παβλόφ, παίρνω μήνυμα πως αρχίζουν τα δυσάρεστα.
Θα την κλείσω. Και μετά; Τι θα γράψω; Μήπως να δω; Μπαααααα! Σπάω και δεν αντέχω! Την κλείνω!

Θα επιβιώσετε και εσείς μια μέρα χωρίς τα γραπτά μου. Και εγώ θα σώσω την ψυχική μου υγεία (μάλλον)...