Το έθνος δεν είναι φαντασίωση, είναι άνθρωποι με σάρκα και αίμα…Kίνδυνοι και παγίδες στη Μεσόγειο

αἰέν ύψικρατείν

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλουkonstantakopoulos.blogspot.com

Kίνδυνοι και παγίδες στη Μεσόγειο(Από την Αφροδίτη στον ‘Αρη)

Σε ιστορικό, στρατηγικών συνεπειών σφάλμα μπορεί να εξελιχθεί η απόφαση Χριστόφια να ξεκινήσει τώρα, υπό τους δεδομένους όρους, γεωτρήσεις. Ο Κύπριος Πρόεδρος είχε αποφασίσει να αναβάλει δύο μήνες, αλλά προχώρησε υπό την πίεση τρίτης χώρας και οικονομικών παραγόντων. Η έναρξη των γεωτρήσεων συμπίπτει με το κλίμα διάλυσης μετά την παράξενη έκρηξη

στο Μαρί και αφόρητες πιέσεις των οίκων αξιολόγησης, παρά την κυπρο-ισραηλινή φιλία. Ελπίζουμε να διαψευσθούν τα πιο επικίνδυνα σενάρια, αλλά όταν ξεκινάει κανείς τέτοιες υποθέσεις πρέπει να εξασφαλίζεται κατά προτεραιότητα έναντι κινδύνων, όχι να ποντάρει μόνο στην αισιόδοξη εξέλιξη, που ευχόμαστε.

Η Κύπρος έχει κάθε δικαίωμα να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Το πότε και το πώς θα τα ασκήσει, στα πλαίσια ποιάς στρατηγικής, με ποια προετοιμασία, είναι θέμα επιλογής. Δύο υπό κατάρρευση κυβερνήσεις, σε Λευκωσία και Αθήνα, στην κατάσταση που είναι οι δύο χώρες, μπορούν να φέρουν σε αίσιο πέρας μια επικίνδυνη διεθνή κρίση με Τουρκία και Ισραήλ, μπλέκοντας επωφελώς στο μεσανατολικό ηφαίστειο;

Ο «πακτωλός πετροδολλαρίων» (εικαζόμενος, αφού παραμένει επτασφράγιστο μυστικό η σύμβαση) και η (τεχνητή) αύξηση αυτοπεποίθησης, λόγω «συμμαχίας» με το Ισραήλ, καθιστούν γοητευτική την προοπτική ερευνών. Για να επιβιώσει βέβαια ένα ποντίκι, πρέπει νάναι σίγουρο ότι το τυρί δεν είναι δηλητηριασμένο και δεν υπάρχει φάκα. Οι ελληνικές «ελίτ» μπορούν να μπουν στη «φάκα» ακόμα και χωρίς τυρί (σχέδιο Ανάν)! Φαντάσου τώρα που υπάρχει μπόλικο. ‘Αλλωστε, αυτές τρώνε το τυρί κι αφήνουν τους ‘Ελληνες στη φάκα.

Timing, τακτική, στρατηγική

Στην πολιτική και τον πόλεμο, το timing έχει τεράστια σημασία. Αν η Γερμανία επετίθετο στην ΕΣΣΔ την άνοιξη και όχι το καλοκαίρι του 1941, μπορεί να μας κυβερνούσε ακόμα ο Χίτλερ. Εμείς ανοίγουμε θέματα ΑΟΖ, τη στιγμή ακριβώς που ο ελληνικός λαός, το ελληνικό έθνος, τμήμα του οποίου είναι οι Ελληνοκύπριοι, δέχεται μια χρηματοπιστωτική επίθεση που απειλεί με αφανισμό το έθνος, όταν η Ελλάδα είναι διεθνώς και στρατηγικά περισσότερο απομονωμένη από ποτέ, έχει τεθεί εν αμφιβόλω η βασικότερη εθνική της στρατηγική, η ένταξη στην Ευρώπη.

Το 2004 το έθνος όφειλε να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις του στην απόκρουση της επίθεσης για την κατάλυση του κυπριακού κράτους (σχέδιο Ανάν). Σήμερα, οφείλει να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις του στην απόκρουση της κύριας, θανάσιμης απειλής που δέχεται από τον «χρηματοπιστωτικό ολοκληρωτισμό», της κοινωνικο-οικονομικής γενοκτονίας, της καταστροφής των οικονομικών-κοινωνικών προϋποθέσεων ύπαρξης της Ελλάδας. Το έθνος δεν είναι φαντασίωση, είναι άνθρωποι με σάρκα και αίμα, δεν μπορεί να ζήσει αν καταστραφούν. Η στιγμή που διαλέξαμε να ανοίξουμε θέματα μοιάζει η χειρότερη δυνατή. Κύρια επιδίωξη στα εθνικά ζητήματα θάπρεπε νάναι τώρα η διατήρηση του status