Τα πέντε στάδια του θανάτου

Γράφει ο Πόρτα – ΠόρταΗ Elisabeth Kübler-Ross περιέγραψε πέντε φάσεις, από τις οποίες περνάει ο άνθρωπος για να αποδεχτεί τελικά τον θάνατο. Ένας ασθενής με μια θανατηφόρα ή μη ιάσιμη ασθένεια λέγεται ότι περνάει από αυτές τις φάσεις, γνωστές ως “Τα πέντε στάδια του θανάτου“.Άρνηση: “Αποκλείεται, δεν μπορεί να συμβαίνει σε εμένα!“Θυμός: “Είναι άδικο, γιατί σε εμένα; Δεν έχω ζήσει τίποτα” ή “Είμαι πολύ μικρός/μικρή γιατί μου το κάνεις αυτό;” (Εδώ είτε αναφέρεται στον Θεό, στον εαυτό του, είτε σε οποιονδήποτε θεωρεί υπεύθυνο για την κατάστασή του/της)Διαπραγμάτευση: “Τουλάχιστον άσε με να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν” ή “Θα είμαι καλύτερος, θα αλλάξω, απλώς άσε με να ζήσω λίγο παραπάνω.“Κατάθλιψη: “Είμαι τόσο λυπημένος, γιατί να προσπαθήσω να κάνω οτιδήποτε;” ή “Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω“Αποδοχή: “Εντάξει όλα θα πάνε καλά“Διαπραγμάτευση ή παζάρεμα είναι ένας τύπος διαπραγμάτευσης στο οποίο ο αγοραστής και ο πωλητής ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας αμφισβητούν την τιμή που θα καταβληθεί και η ακριβής φύση της συναλλαγής που θα πραγματοποιηθεί, και να έρθει τελικά σε μια συμφωνία. Υπάρχει και η διαπραγμάτευση στην Αξία-value του αγαθού ή της υπηρεσίας. - ΠΟΙΟΣ ΑΠο ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΜΙΑ ΤΙΜΗ, ΕΝΑ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΚΟΣΤΟΣ, ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ; - ΠΟΙΟΣ ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΕΝΑ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ/ΚΑΚΟ ΠΡΟΙΟΝ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ;ΚΑΝΕΙΣ !!! ΠΟΤΕ !!! Πως περιμένουμε να σώσουν την Πατρίδα, όντα τα οποία ΔΕΝ ΕΜΑΘΑΝ ΠΟΤΕ το παζάρι για τα Χρήματά τους.. Πόσο μάλλον για Χρήματα άλλων !!! Σήμερα ΖΟΥΜΕ τα Πέντε Στάδια του Θανάτου πιό πάνω.  Ο καθένας στο μετερίζι του και όλοι μαζί ως Εθνος ώς Πατρίδα.Επιμένω στην Διαπραγμάτευση, διότι είναι μια αρετή και θέλει μεγάλη εμπειρία και πίστη στα πιστεύω σου, αλλά και απόλυτη γνώση τουΔιαπραγματευτή από την άλλη μεριά του τραπεζιού. Γνωρίζω πολύ καλά το πως λειτουργεί το Χρήμα, πως σκέφτονται όσοι το κατέχουν και πως πρέπει να τους αντιμετωπίζεις ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ! Διότι οι κάτοχοι Χρήματος είναι άρρωστοι και ψυχωτικοί, χωρίς συνείδηση, χωρίς φίλους!! Η μέρα τους τελειώνει, ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ περισσότερα Χρήματα, αλλά ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΩΣΗ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΟ POWER GAME. Να επαληθευθεί το ΕΓΩ τους, στους κύκλους τους και στον ΚΑΘΡΕΦΤΗ.  Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΗΘΙΚΗ και ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΡΑΓΜΟΣ. Οπως τα μικρά παιδιά έως δυο ετών δεν έχουν κανένα φραγμό και δρουν ανεξέλεγκτα και απρόβλεπτα. Έτσι πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε και να τους σχολιάζουμε αντίστοιχα. Ένας γαλαζοαίματος Τραπεζίτης ( πάππου προς πάππου ) μου έχει δώσει τρεις συμβουλές, τις οποίες έχω προσπαθήσει να σας περάσω εδώ στο Antinews μιας και στη ζωή μου τις έχω δει να επαληθεύονται μια προς μια…α. Το Χρήμα είναι σαν μία κόμπρα. Όμορφη, λικνίζεται… σε ζαλίζει, σκέφτεσαι τα δικά σου, και μόλις χάσεις την προσοχή σου σε δαγκώνει. ΠΑΝΤΑ !β. Να σκέφτεσαι πάντα όπως ένας Τραπεζίτης όχι σαν καθηγητής/βιομήχανος/υπάλληλος κλπ.. Τραπεζίτης και όχι τραπεζικός !!!γ. Δεν υπάρχει Χρήμα. Υπάρχει credit-debt. Δύναμη ( power ga