Ομιλία του Ανεξάρτητου Βουλευτή κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή…

Ομιλία του Ανεξάρτητου Βουλευτή κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή στη συζήτηση επί του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2012»

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Μία ανταγωνιστική οικονομία προϋποθέτει μία δυναμική και δημιουργική κοινωνία. Όταν όμως οι ασκούμενες πολιτικές φυλακίζουν την κοινωνία στην κοινωνική ανασφάλεια

και την αβεβαιότητα, όταν η κοινωνική τρομοκρατία με σκοπό να κάμψει την αντίσταση του κόσμου καταστρέφει την απαραίτητη ψυχολογία στην αγορά και οδηγεί σε ανασκούμπωμα πρωτοβουλιών για μικρές και μεγαλύτερες επενδύσεις, τότε παροπλίζεται η παραγωγική δύναμη της κοινωνίας.

Ψηλαφίζοντας τη δεινή κοινωνική πραγματικότητα που επιβάλλει η άγρια λιτότητα βλέπει κανείς τη μοιρολατρία στα πρόσωπα νέων ανθρώπων που η υποτιθέμενη δωρεάν παιδεία δεν τους επιτρέπει να σπουδάσουν, καθώς ούτε χρήματα για φροντιστήρια διαθέτουν οι οικογένειές τους, ούτε τα βιβλία ή η φοιτητική εστία είναι προσπελάσιμα για τους φτωχούς, ούτε υπάρχουν οι απαιτούμενες πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες. Στα πρόσωπα των νέων ανθρώπων αντί για το πείσμα και τη χαρά της δημιουργίας βλέπει κανείς την απειλή της μοιρολατρικής παραίτησης. “Νέοι και νέες μην παραχωρείτε σε κανέναν το δικαίωμα να αποφασίζουν για εσάς, χωρίς εσάς”.

Η ενδημούσα κοινωνική αδικία, διερωτάται κανείς…. είναι αποτέλεσμα έλλειψης παραγόμενου πλούτου; Όχι βέβαια. Η ανοχή στη διαπλοκή είναι η μεγάλη αιτία των φαινομένων φτώχειας που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποιος έχει την ευθύνη για το ότι οι άμεσοι φόροι, είναι μικρότεροι σε ποσοστό επί του ΑΕΠ σε σχέση με τους έμμεσους; Ποιος έχει την ευθύνη που έχει παραμείνει στάσιμο τα τελευταία 10 χρόνια το ποσοστό των άμεσων φόρων στο 6% επί του ΑΕΠ, ενώ στην Ευρώπη έχει φτάσει το 12,5 %; Ποιος έχει την ευθύνη για τα ανεξέλεγκτα κέρδη των καρτέλ της αγοράς, που έχουν ως αποτέλεσμα να ανεβαίνει η ακρίβεια και το κόστος ζωής, ενώ τα εισοδήματα πέφτουν;

Ποιος έχει την ευθύνη για τη μη υλοποίηση του Νομού 2931/04 με συνέπεια επί επτά χρόνια να «παίζονται» 5  δισεκατομμύρια ευρώ στο διαδικτυακό στοίχημα και ενώ είναι οι γνωστές οι εταιρείες και οι παίχτες, το κράτος να μην έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ; Ποιος θα αναλάβει τις ευθύνες απέναντι σε μια κοινωνία που βιώνει καθημερινά το μαρτύριο καταστροφής της συνοχής της; Και αν τις παραπάνω ευθύνες μοιράζονται οι κυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις ποιες είναι οι ευθύνες της Αριστεράς σήμερα; Στη βάση ποιου ηθικού κώδικα είναι άμοιρος ευθυνών αυτός που ενώ μπορεί να επέμβει προσφέροντας μία διέξοδο, δεν το πράττει επιλέγοντας τη βολική ή δειλή θέση του μη αναλαμβάνοντος ευθύνες και ασκούντος κριτική; Πόσες φορές ακόμα, στην πρόσφατη ιστορία της χώρας, η Αριστερά θα χάσει τις ευκαιρίες να δοκιμάσει στην πράξη τα όσα ευαγγελίζεται; Ποιος έχει την πολυτέλεια στις σημερινές συνθήκες να λειτουργεί με κριτήριο το όφελος του πολιτικού του μικρόκ