Η διαμαρτυρία, η αρετή του ελευθέρου. Η μαρ τυρική υπομονή, η αρετή του δούλου…

Σε ποια κυβερνητική πεποίθηση βασίστηκε η οικονομική πολιτική για ταέσοδα του Μνημονίου 1 και σε ποια στηρίζεται σήμερα για τομεσοπρόθεσμο-Μνημόνιο 2; Στην ίδια κι απαράλλακτη παραδοχή ότιυπάρχουν λεφτά στους μικρομεσαίους. Ότι μπορούν να τους στραγγίσουνχωρίς να τους λεηλατήσουν. Χωρίς να πιεστούν ιδιαίτερα. Χωρίς νααγανακτήσουν. Χωρίς να μαζεύονται στις πλατείες. Χωρίς να εξεγερθούν.Κι έτσι να μην χρειαστεί να θιγεί ο πυρήνας της διαπλοκής. Η μεγάληφοροδιαφυγή των εγχώριων κρατικοδίαιτων και μη τρωκτικών. Το άβατο τωνκαταθέσεων του εξωτερικού που η παραβίαση του θα ξήλωνε σημαντικόκομμάτι του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος των τελευταίωνδεκαετιών. Αλλά μαζί του και πολλούς πρωταγωνιστές του σημερινούπολιτικού σκηνικού.Η αρχική παραδοχή ήταν λάθος. Η αγορά βούλιαξε. Τα έσοδα ελαττώθηκαν.Οι άνεργοι αυξήθηκαν. Οι μικρομεσαίοι εξαθλιώνονται με γεωμετρικήπρόοδο. Βγήκαν ήδη στους δρόμους. Η νέα αποτυχία είναι ήδη εδώ. Στοπολλαπλάσιο…Ας το καταλάβουν προτού ξεκινήσει η βία. Χωρίς κάθαρση δενθ’αντέξουμε, ούτε θα περάσουμε στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα δεν θα σωθεί,ούτε θ’ αναπτυχθεί χαϊδεύοντας αυτούς που την κατέστρεψαν. Οιπολιτικοί, που ακόμη σκέπτονται ελεύθερα και νοιάζονται πραγματικά γιατην πατρίδα, αυτήν την κρίσιμη αλήθεια πρέπει όχι μόνο να τηνκαταλάβουν, αλλά και να την εφαρμόσουν. Με όποιο προσωπικό κόστος. Εδώκαι τώρα!Ο ακαδημαϊκός Δημήτρης Καμπούρογλου έγραφε στην : . Αυτός ο ελεύθερος,πολίτης ή πολιτικός, δεν μπορεί να συναινέσει σ’ ένα μονόπλευρο,αυταρχικό και ανθρωποφάγο των οικονομικών χωρίς ανάλογητακτοποίηση και των εκκρεμοτήτων της διαφθοράς. Χωρίςονόματα που θα λογοδοτήσουν και χρηματικές επιστροφές που θα μειώσουντο δημόσιο χρέος και θα δώσουν ανάσα στην οικονομική πολιτική.Σε αυτές τις πολιτικές συνθήκες, το μεσοπρόθεσμο όπως και κάθε άλλοκραυγαλέα άδικο πρόγραμμα είναι εξαρχής καταδικασμένο. Τίποτε επί τηςουσίας δεν θ’ αλλάξει, ακόμη κι αν ψηφιστεί. Απλά θα οδηγήσει σε πολύπιο ανατρεπτικά και οργανωμένα κινήματα πολιτών του τύπου λογαριασμούς και φόρους. Αυτό το κυβερνητικό γινάτι θαοδηγήσει στην κλιμάκωση της κοινωνικής αναταραχής.Θα γράφει ο ιστορικός του μέλλοντος: Είναι αλήθεια ότι σε αυτήν την κοινή τους επιδρομή, το κομματικόκράτος και η κρατικοδίαιτη κοινωνία, φαίνονται χωρίς αντίπαλο δέος.Και έτσι είναι στο βαθμό που δεν μπορεί να οργανωθεί πολιτικά οιδιωτικός τομέας και να βάλει τέλος στο διασυρμό των δημιουργικώνΕλλήνων και της ιστορίας της χώρας. Αν αυτό τελικά συμβεί, τότε δεν θαπάει χαμένος ο καθημερινός αγώνας δεκάδων συνανθρώπων μας που σήμερακαταστρέφονται, περιθωριοποιούνται ή και δίνουν τέλος στη ζωή τους.Για όλους αυτούς, το χθεσινό πέτρινο διάγγελμα του πρωθυπουργού δενείχε ούτε μια λέξη αυτοκριτικής…Δ. Τρικεριώτηςhttp://gnathion.blogspot.com/2011/06/blog-post_11.htmlFiled under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ