Ομολογία βαθειάς εχθροπάθειας προς τους ένστολους τα περί «μπάτσων» και «μπράβων» του Νίκου Βούτση

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη για το Enimerosi24

Oι χθεσινές δηλώσεις του γραμματέως της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συντρόφου Νίκου Βούτση, περί «μπάτσων» και «μπράβων», διακριτών μεν των πρώτων από τους δεύτερους, επικίνδυνων όμως εξ ίσου και των δύο «γιά τον απλό πολίτη» ως οπλοφορούντων, δεν εκπλήσσει.

Προκαλεί, όμως, δικαιολογημένες σκέψεις η κωλοτούμπα του συντρόφου γραμματέως της ΚΟ του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από χθες μέχρι σήμερα και η ηλίθια συνοδευτική δήλωση του ετέρου συντρόφου Τάσου Μαυρόπουλος, εκ του Τμήματος Σωμάτων

Ασφαλείας του «Κόμματος». Οι άνθρωποι, ικανότατοι εις τις κωλοσούσειες πρακτικές, αυταπατώνται ότι, με τέτοια καμώματα, θα διασκεδάζουν τις βαθειές τους εχθροπάθειες και θα πείθουν τους αφελείς ότι…πέρα βρέχει!

Είπε χθες ο Νίκος Βούτσης: «Θα ήμουν θετικός σε μία συζήτηση στο να απαγορευθεί γενικώς οπλοφορία στην κοινωνία. Το να λέμε μόνο γιά τους βουλευτές και να έχει όπλο ο τελευταίος…μπάτσος, μπράβος και οτιδήποτε κυκλοφορεί στη χώρα, την επικινδυνότητα γιά την απλό πολίτη δυστυχώς τη μειώνουμε κατ’ ελάχιστο».

Σήμερα ο ίδιος Βούτσης, σε «διευκρινιστική δήλωση» αναφέρει: «Αναφορικά με την χθεσινή δήλωση, διευκρινίζω, για μία ακόμη φορά, ότι αφορούσε την ανάγκη γενικότερης απαγόρευσης της οπλοχρησίας των πολιτών, προφανώς εκτός όσων αστυνομικών βρίσκονται σε ώρα υπηρεσίας, ιδιαίτερα δε, όσους, λίγους ενδεχομένως οπλοφορούν σε υπηρεσίες παντοειδούς «προστασίας»».

Κι από κοντά πλάκωσε ο εκ του Τμήματος Σωμάτων Ασφαλείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να πει το απίθανο: «Γιά την Αριστερά δεν υπάρχουν πρώτοι και οι τελευταίοι και οι αστυνομικοί δεν είναι μπάτσοι. Οι αστυνομικοί είναι εργάτες με στολή. Μπάτσους τους θέλουν οι κυβερνήσεις που εξυπητερούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στρέφοντας του ενάντια στο λαό. Όσο γιά τις προσπάθειες εκ μέρους των αντιπάλων μας να δημιουργηθούν ψεύτικες εντυπώσεις, αποκρύπτοντας τις χθεσινοβραδυνές διευκρινιστικές δηλώσεις του Ν. Βούτση, δεν πείθουν πλέον κανένα»(…)

Υποστηρίζεται, απολύτως ορθώς, ότι καμία ατυχής δήλωση δεν μπορεί να περιέλθει στη λήθη ή να υποκατασταθεί από καμία επόμενη «διευκρινιστική», συνεπώς οι αρχικές αρνητικές εντυπώσεις δεν διασκεδάζονται κατά κανένα τρόπο, αλλά, αντιθέτως, περιπλέκουν περισσότερο τα πράγματα και συνεχίζουν να εκθέτουν τους λέγοντες τα σχετικά. Πολιτικώς άπειρος ο γραμματεύς της ΚΟ του «Κόμματος» Νίκος Βούτσης και βεβαίως ο εκπρόσωπος του Τμήματος Σωμάτων Ασφαλείας Τάσος Μαυρόπουλος, πώς να τα αντιληφθούν αυτά τα βασικά, εις την πολιτική επικοινωνία…

Αφήνοντας στην άκρη τα γραφικά Ελληνικά των τριών προηγουμένων δηλώσεων, από τα κείμενα καθ’ εαυτά προδίδονται πολλά περισσότερα…

Με το να μην αναφέρει ο Νίκος Βούτσης, εις τη δεύτερη δήλωσή του, τα περί «μπάτσων» και «μπράβων» της πρώτης δηλώσεως, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει παύσει να ταυτίζει τα εξουσιοδοτημένα από την Πολιτεία όργανα γιά την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, τους/τις αστυνομικούς της ΕΛΑΣ με «μπάτσους», κάτι όχι και πολύ διαφορετικό από τους «μπράβους» κατ’ αυτόν. Εμφανίζεται, συνεπώς, ανίκανος να διαχωρίζει τους νομίμως κατέχοντες όπλα ενστόλους της ΕΛΑΣ και μερικούς ελάχιστους πολίτες γιά λόγους που κρίνονται κατά περίπτωση από τις αρχές, με τους μπράβους που οπλοφορούν παρανόμως και που είναι αυτοί που αποτελούν το πρόβλημα. Εμφανίζεται, ακόμη, να αγνοεί τη διάκριση μεταξύ οπλοφορίας(πρώτη δήλωση) και οπλοχρησίας(δεύτερη δήλωση), γιά την οποία δεν τίθεται θέμα απαγόρευσης, διότι δεν επιτρέπεται εξ ορισμού!

Από πλευράς του, ο σύντροφος Μαυρόπουλος ιδεολογικοποιεί το προκύψαν θέμα, προεκτείνων την «ανάλυση» Βούτση ή εμβαθύνων την σκέψη του. Ουσιαστικώς θεωρεί την Αστυνομία «μακρύ χέρι» του κεφαλαιοκρατικού κρατούντος συστήματος και εναποθέτει τις ελπίδες του σε μία…Λαϊκή Αστυνομία που σπανίως θα οπλοφορεί και απλώς θα το συζητεί και θα διαπραγματεύεται. Θα είχε ενδιαφέρον να μας πεί όμως, σε ποιό μέρος του κόσμου αυτό ισχύει, ακόμη και σε χώρες με φιλικά προς το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καθεστώτα, όπως εις τη Βενεζουέλα ή τη ΛΔ Κορέας, επί παραδείγματι.

Βεβαίως η ουσία του θέματος-η οποία ούτε παραγράφεται, ούτε καν διασκεδάζεται-είναι η έμφυτη και βαθειά ριζωμένη εχθροπάθεια της ριζοσπαστικής, κινηματικής κ.ο.κ. της παρ’ ημίν Αριστεράς του προέδρου Αλέξη, σε οτιδήποτε ένστολο, άρα και προς τους ενστόλους, προς τους οποίους τρέφουν βαθύτατη δυσπιστία, πιθανόν και μίσος, ως «ανθρώπων του συστήματος».

Καίτοι, όμως, τους αποστρέφονται, δεν τους λέγουν και «απεταξάμην». Ο ίδιος ο Αλέξης δεν αρνείται την πολυάριθμη συνοδεία «μπάτσων» και συνοδευτικών μέσων, που του διατίθενται από την Πολιτεία, γιά την προσωπική του ασφάλεια, όπου εργάζεται, κινείται και διαμένει. Το ίδιο και πολλοί βουλευτές του «Κόμματος», όπως φρουρούνται και τα γραφεία του κομματικού ιερατείου της Κουμουνδούρου. Όπως πρέπει να γίνεται.

Αν ο Νίκος Βούτσης ήθελε να πει κάτι επί του θέματος, με απλό, κάθετο και καθολικής εφαρμογής τρόπο, αυτό θα έπρεπε να είναι ο αυστηρός έλεγχος της παράνομης οπλοφορίας, γιά ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σκοπό, όχι μόνον από τους μπράβους, αλλά και από κοινωνικούς αγωνιστές, γιά την υποστήριξη του ένοπλου αγώνα τους (λέγεται και «αντάρτικο πόλεων») μέσω επιθέσεων σε Τράπεζες γιά την «απαλλοτρίωση» χρημάτων προς ενίσχυση των δράσεων του…Επαναστατικού Ταμείου!

Αλλά αυτό μάλλον δεν θα βρει σύμφωνους κάποιους των ακροαριστερών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και θα θέσει εν κινδύνω την εύθραυστη συνοχή αυτού του πολιτικού συνοθυλεύματος, που θέλει να αποτελέσει τον κορμό(…) της επόμενης «κυβέρνησης της Αριστεράς+Καμμένων+προθύμων»

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης