Η χούντα, ο Αριστοτέλης και… ο ιδρώτας του Τσίπρα

Οι πολέμιοι του «μακρυγιαννισμού» αποσιωπούν ότι εμπεριείχε (και επέβαλε, τελικά) την απαίτηση για «Σύνταμα». Κι αυτό τους φέρνει ακόμα πιο κοντά στη Μαρία Αντουανέτα.

Εχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Για τους περισπούδαστους δημοσιογράφους των  μεγάλων συγκροτημάτων -του Λαμπράκη, του Αλαφούζου, του Μπόμπολα κ.λπ.- πρόκειται. Δεν ονειρεύονται την επιστροφή στις «καλές ημέρες» του  στρατάρχη Παπάγου, δεν αναφέρονται όλο και περισσότερο στον εμφύλιο και  την τρισκατάρατη μεταπολίτευση, αλλά οι περισσότεροι, αφού εγκατέλειψαν  όλες τις κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες της νιότης τους, όχι

μόνο  προσβλέπουν στον αυταρχισμό του ισχυρού κράτους -ένας από αυτούς, ο  Τέλογλου, έχει προτείνει εδώ και καιρό την αναστολή ορισμένων άρθρων του συντάγματος (!)- αλλά έχουν αποκτήσει και τα ελαττώματα της Μαρίας  Αντουανέτας.

Έτσι, ο Δ. Μητρόπουλος στα Νέα ενοχλήθηκε αφάνταστα από τις ιδρωμένες  μασχάλες – ω! τι μπανάλ- του Α. Τσίπρα στη συγκέντρωση της Νίκαιας οι «οποίες σημαίνουν πολλά». Ο καθείς βέβαια και τα μέτρα του. «Αν μια  εικόνα μετράει όσο χίλιες λέξεις -σημειώνει αυτό το κακέκτυπο της Μαρίας Αντουανέτας- τότε, από την προχθεσινή ομιλία στη Νίκαια θα πρέπει να  συγκρατήσει κανείς τις ιδρωμένες μασχάλες του Τσίπρα. Διαγράφονταν κάτω  από το πουκάμισο του και σημαίνουν πολλά!.. Είναι αυτή η αισθητική που  μετέγραψε τον Αλέξη από ζεν πρεμιέ της ελληνικής πολιτικής στην  κατηγορία των πολιτικών ομιλητών με ιδρωμένες τις μασχάλες- και μη  χειρότερα».

Και μπορεί βέβαια η συζήτηση για τον ιδρώτα του Τσίπρα να περιορίζεται  στα επίπεδα του φαιδρού, δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τις  περισπούδαστες και βαθύτατα επικίνδυνες αναλύσεις του καθηγητή Θ. Διαμαντόπουλου, εκπροσώπου της «εκσυγχρονιστικής», δηλαδή της πιο  σκληρής συνιστώσας του μνημονιακού μπλοκ.

Από τον Αριστοτέλη στον Θεοφιλογιαννάκο

Ο κ. καθηγητής, σε ενα άρθρο του κατά της Χρυσής Αυγής (Τα Νέα, 5/9/12), δεν δίστασε να ξαναγράψει την ιστορία και να δώσει άφεση αμαρτιών στη  χούντα των συνταγματαρχών. Οι ηγέτες της χούντας σύμφωνα με τον κ. καθηγητή, «ενδεχομένως» χωρίς να το γνωρίζουν, ήταν οπαδοί της θεωρίας  του Αριστοτέλη για την «κυκλικότητα των πολιτευμάτων» (!), αποδοκίμαζαν  τον «φθαρμένο κοινοβουλευτισμό», ο αντικοινοβουλευτισμός τους δεν ήταν «δομικός» και «βροντοφώναζαν» την ανάγκη για ένα νέο λειτουργικό θεσμικό πλαίσιο. Όλα αυτά η χούντα των συνταγματαρχών (!!!).

Και για να μη νομίζετε ότι γράφω υπερβολές, να τι έγραψε αυτός ο  αναθεωρητής της ιστορίας, ο ύστερος απολογητής της χούντας αλλά και  όψιμος θεωρητικός του «εκσυγχρονισμού», των μνημονίων και του «ισχυρού  κράτους»:

«Η δικτατορία των συνταγματαρχών, πράγματι, δεν είχε «δομικά» αντικοινοβουλευτικό ιδεολογικό υπόστρωμα. Αποδοκίμαζε μόνο τη φθαρμένη  εκδοχή του κοινοβουλευτισμού, αποτέλεσμα της- καταλογιζόμενης- φαυλότητας του προδικτατορικού πολιτικού προσωπικού. Υπ’ αυτήν την  έννοια οι δικτάτορες, ενδεχομένως χωρίς να το συνειδητοποιούν, είχαν  υιοθετήσει την αριστότελεια θεωρί