«Έξοδος» από το ευρώ και «σωτήρες του Έθνους»

«Μπορεί μια τράπεζα να κηρύξει πτώχευση;» «Είναι σωστό να μετακυλίονται οι κίνδυνοι και τα βάρη στις τράπεζες, τους μετόχους και τους μεγαλοκαταθέτες;» «Είναι σωστή η εκτίμηση ότι όταν εκλείψει το δίχτυ προστασίας από το κράτος στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τότε θα υπάρξει μια υγιής οικονομική συμπεριφορά στο συγκεκριμένο τομέα;» «η σταθερότητα της

Ευρωζώνης αποδυναμώνεται εφ΄ οσον χαλαρώσουν οι δεσμοί μεταξύ των χωρών;»

«Πόσοι συμφωνούν με την θέση του Ολλανδού Προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάϊσελμπλουμ ότι, η άποψη πως ο Βορράς είναι υγιής, ενώ ο Νότος νοσεί, άρα χρειάζεται επαναδιατύπωση αυτός ο όρος;

H κρίση και το πρόβλημα της Κύπρου, κυρίως όμως η κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, την ίδια ώρα που ο Σουηδός υπουργός των Εξωτερικών Κάρλ Μπίλντ, από την Αθήνα απονέμει εύσημα στην κυβέρνηση και των Αντώνη Σαμαρά, δημιούργησε πολλά μέτωπα στους κόλπους της ΕΕ. Έτσι στα πιο πάνω ερωτήματα, με τις ανάλογες απαντήσεις, έρχεται να επαναληφθεί το δίλλημα:» Μέσα ή έξω από το ευρώ;» «Επιστροφή για χώρες της ευρωζώνης στο εθνικό τους νόμισμα, σε περίοδο κρίσης, όπως κατά καιρούς πολλά κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα και στην Κύπρο φώναζαν και απειλούσαν;»Στο σημείο αυτό, θεωρούμε επιβεβλημένο να παραθέσουμε τις παραγράφους εκείνες, οι οποίες αναφέρονται στη Συνθήκη της Λισσαβώνας (και παλαιοτέρων) και τι ακριβώς προβλέπεται και απαντάται σε εκείνους που θεωρούν την έξοδο μιας χώρας «περίπατο στο πάρκο» ή κάτι ανάλογο.

Ιδού λοιπόν τι αναφέρουν τα συγκεκριμένα άρθρα και παράγραφοι.

Άρθρο 50

1.

Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύμφωνα με τους εσωτερικούς συνταγματικούς του κανόνες.

2.

Το κράτος μέλος που αποφασίζει να αποχωρήσει γνωστοποιεί την πρόθεσή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπό το πρίσμα των προσανατολισμών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Ένωση προβαίνει σε διαπραγματεύσεις και συνάπτει με το εν λόγω κράτος συμφωνία που καθορίζει τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών του σχέσεων με την Ένωση. Η διαπραγμάτευση της συμφωνίας αυτής γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 218, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συμφωνία συνάπτεται εξ ονόματος της Ένωσης από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, μετά από την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

3.

Οι Συνθήκες παύουν να ισχύουν στο εν λόγω κράτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, δύο έτη μετά τη γνωστοποίηση που μνημονεύεται στην παράγραφο 2, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το εν λόγω κράτος μέλος, αποφασίσει ομόφωνα την παράταση της προθεσμίας αυτής.

4.

Για τους σκοπούς των παραγράφων 2 και 3, το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύει το αποχωρούν κράτος μέλος δεν συμμετέχει ούτε στις συζητήσεις ούτε στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου που το αφορούν.

Η ειδική πλειοψηφία ορίζεται βάσει του άρθρου 238, παράγραφος 3, στοιχείο β), της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5.

Εάν το κράτος που αποχώρησε από την Ένωση ζητήσει την εκ νέου προσχώρησή του, η αίτηση αυτή υπόκειται στη διαδικασία του άρθρου 49.

ΕΙΝΑΙ δύσκολη η μαθηματική εξίσωση προκειμένου να αναλυθεί η παράμετρος και το κόστος μιας εξόδου από την ευρωζώνη για τις χώρες του ευρώ. Γιατί, όπως διαπιστώνει ο αναγνώστης τα άρθρα που προβλέπονται στην Συνθήκη της ΕΕ.

1) Είναι χρονοβόρα ή όλη διαδικασία μετά την υποβολή του αιτήματος

2) Το τίμημα για μια χώρα θα είναι πολλαπλάσιο της αξίας του εθνικού νομίσματος την εποχή την ένταξης της ΟΝΕ

3) Απώλεια της συμμετοχής σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι οποίες πιθανότητα να αφορούν και την εξοδούχο χώρα

4) Δείχνει σταδιακά ενδεχομένως και την οριστική έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Δε μένει επομένως παρά οι στηρίζοντες και υποστηρίζοντες την έξοδο από το ευρωπαϊκό νόμισμα, να εξηγήσουν στους πολίτες και τις παραμέτρους του κόστους. Όχι μόνο για το κράτος, αλλά κυρίως για το λαό που κάποιοι προσπαθούν, ματαίως, να πείσουν ότι μόνο η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, θα οδηγούσε στη σωτηρία του Έθνους!

Άρθρο του Μανώλη Μαυρομμάτη
Δημοσιογράφου – Πρ. Ευρωβουλευτή ΝΔ