Βγήκε με πρόωρη σύνταξη από τα 46

Δεν έχει σημασία πόσο καλός ή κακός ήταν. Δεν έχει σημασία αν «έσωσε» την οικονομία ή αν καταδίκασε σε βαθιά φτώχια χιλιάδες κόσμου. Δεν έχει σημασία αν ήταν ένας Υπουργός «βαρύ γλυκύς», «μέτριος» ή «σκέτος-νέτος». Στη συλλογική μνήμη καταγράφηκε ως ο Υπουργός της «πολιτικής υπευθυνότητας».

Και αυτές οι λέξεις, βαριές και ασήκωτες σαν ρότσοι, θα επιστρέφουν την ύβριν στον ρήτορα που τις εκστόμισε. Όπως τις επέστρεψε το ρήμα «δεσμεύομαι», όπως το έκαναν «οι άριστοι των αρίστων», όπως κατήντησε το παραμύθι με τον «ηγέτη της

κρίσης». Οι Λέξεις δεν λησμονούν, δεν συγχωρούν, δεν έχουν άλλα κίνητρα πέρα από την Αλήθεια.

Από την πρώτη στιγμή που εκδόθηκε το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για τον Συνεργατισμό του 1,7 δις, οι ευθύνες παραμένουν πεντάρφανες. Θα αρκούσε ένα «mea culpa», ένα σκέτο «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη», μια παραίτηση «ευθιξίας» με… ουρά, για να φύγει με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια. Αν το έκανε, θα έδινε ακαταμάχητα όπλα σε όλους εκείνους που -χωρίς καν να ξεφυλλίσουν το 844 σελίδων πόρισμα- βγήκαν να σώσουν την «Ιφιγένειά» τους. Αν το έκανε, θα έστηνε στον τοίχο και όλους τους άλλους που ξεδιάντροπα τον κατηγορούν γι' αυτά που οι ίδιοι έκαναν πρώτοι. Αλλά ουδέν έπραξε.

Μεταξύ όμως της έντιμης παραίτησης και της ευθύνης, επέλεξε την «πολιτική υπευθυνότητα». Την καρέκλα μέχρι παρακάτω. Για να συμπληρώσει τα ένσημα μιας πολιτικής καριέρας, που τελειώνει άδοξα στα 46 του χρόνια.

Και οι Λέξεις, επιστρέφουν ακόμα πιο σκληρές στον ρήτορα και του λένε: «Σήκω και φύγε». Έστω και τώρα, έστω και αργά. Σήκω και φύγε για να σώσεις ό,τι μπορεί να σωθεί, γιατί ο κόσμος έχει κρίση, ο κόσμος ξέρει, ο κόσμος συγχωρεί σχεδόν τα πάντα, αλλά δεν του αρέσει να (νομίζουν ότι μπορούν να τον) κοροϊδεύουν.

Αυτός ο κόσμος ο ραγιάς, κάποτε σηκώνει κεφάλι. Ποτέ δεν ξέρεις πότε. Ποτέ δεν ξέρεις πώς. Αυτά τα αποφασίζει η ροή της Ιστορίας. Για την ώρα, ζούμε την Επανάσταση των Λέξεων.

Σήκω και Φύγε.

Υστερόγραφο: Τελικά, δεν είμαστε τόσο μικροί και ασήμαντοι, δεν είμαστε τόσο μίζεροι και παρακατιανοί. Μετρήσαμε το μπόι μας και βρήκαμε ότι φτάνουμε ίσαμε το Ισραήλ, ομοτράπεζοι με τους Ρωμαίους της εποχής μας. Δεν είναι για τα πανηγύρια αυτά, ούτε όμως και για κλάματα. Έχουμε τόση δύναμη, όση μας ορίζει το μυαλό και η ψυχή μας.

Το “success story” ενός εργαζομένου

Ο Άγγλος παλιός πρωθυπουργός, Βενιαμίν Ντισραέλι, είχε πει ότι «υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική». Τα δύο πρώτα είναι εμφανή. Θνησιγενή στην ροή του χρόνου. Το τρίτο είναι ανθεκτικό. Την ώρα που ένας Υπουργός μιλά για «success story», τον επιβεβαιώνουν οι αριθμοί. Χρήσιμοι και αναγκαίοι. Οι αξιολογήσεις, ο ρυθμός ανάπτυξης, η ανεργία που πέφτει. Σταθερά βήματα μπροστά. Για την ώρα, ζούμε -στην καλύτερη περίπτωση- το Οικονομικό Έτος 2009.

Σε αυτό το έτος, ένα γκαρσόνι (μεσήλικας πια) που δούλευε δεκάωρα έξι μέρες την εβδομάδα, έπαιρνε μισθό 1300 ευρώ. Συν τα πουρμπουάρ. Τα έβγαζε πέρα. Ο ίδιος υπάλληλος, οκτώ χρόνια μετά, με ένα κούρεμα, ένα μνημόνιο και περισσότερα οικογενειακά βάρη στην καμπούρα του, βγάζει το πολύ 900 ευρώ τον μήνα. Συν τα πουρμπουάρ.

Δεν θα μιλήσουμε για τους εργαζόμενους που μετά από 30 χρόνια στο κουρμπέτι λαμβάνουν τα μισά, για να σώσουν την επιχείρηση στην οποία δουλεύουν. Αγόγγυστα υπομένουν την κρίση μετά την κρίση, χωρίς ελπίδα πια ότι μπορεί κάποτε να υπάρξει και γι' αυτούς μια καλύτερη μέρα.

Οικονομία, όμως, δεν είναι η στατιστική. Οικονομία είναι οι Άνθρωποι. Οι ίδιοι που έβαλαν πλάτες για να στηρίξουν μια «βιώσιμη τράπεζα» με 1,7 δισεκατομμύριο που κατέρρευσε επειδή κάποιοι έκαναν πάρτι και επειδή «εξυπηρετούσαν πολιτικές σκοπιμότητες». Όλα τα υπόλοιπα είναι κατά συρροήν ψεύδη.

Υστερόγραφο: «Κανείς δεν επαναστατεί -ακόμα και αν είναι πάμπτωχος- όταν νιώθει κατώτερος· επαναστατεί όποιος νιώθει ανώτερος. Ο κατώτερος εξεγείρεται, δεν επαναστατεί».

Για το ’21

«Καμιά Επανάσταση δεν φθάνει στην επιτυχία, αν δεν υπάρξουν άλλες ‘προεπαναστάσεις’ χωρίς επιτυχία. Η επανάσταση του Ρήγα δεν έγινε στο πεδίο της μάχης· έγινε στο μυαλό και στην ψυχή των Ραγιάδων. Όσοι προετοίμασαν, οργάνωσαν και κατηύθυναν τον επαναστατικό αγώνα, ασφαλώς έκαναν λάθη. Αλλά, όμως, λάθη δεν κάνει, όποιος δεν κάνει τίποτε». (Απόσπασμα από το βιβλίο του Δάσκαλου του Γένους «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821», . Σαράντου Ι. Καργάκου)

Υστερόγραφο: «Επανάσταση δεν είναι περίπατος στην Λεωφόρο Νιέφσκυ» (Βλαδίμηρος Ι. Λένιν)