Τα οκτώ διδάγματα από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών

Κάθε άλλο παρά βαρετό δεν θα είναι το επόμενο διάστημα το πολιτικό σκηνικό, τόσο σε Γερμανία αλλά και σε Ευρώπη, αν αναλογιστεί κανείς τη σημασία που έχει η Γερμανία για την ευρύτερη πολιτική σκηνή της ΕΕ.

Η Μέρκελ έχει εκλεγεί για τέταρτη θητεία, το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών είναι βαριά "πληγωμένο" ενώ το ακροδεξιο κόμμα εξελέγη στο γερμανικό κοινοβούλιο για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκατετίες.

Σύμφωνα με το γερμανικο Spiegel, οκτώ είναι τα διδάγματα

Πρώτον: Το ακροδεξιό "Εναλλακτική για τη Γερμανία", είναι το τρίτο πιο δυνατό κόμμα στη χώρα και κέρδισε έδρες στη γερμανική Μπουντεσταγκ. Σύμφωνα με το Spiegel, το γεγονός ότι στις τάξεις του κόμματος υπάρχουν αρκετά ριζοσπαστικά στοιχεία, ερμηνεύεται ως ενδεχόμενη αναβίωση φαντασμάτων του παρελθόντος. Είναι η πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του 1940 όπου ακροδεξιό κόμμα καταφέρνει είσοδο στο Κοινοβούλιο και μάλιστα με έντονο τρόπο. Το γεγονός αυτό θα έχει επιπτώσεις, τόσο στη ρητορική αλλά και στη θεματολογία που θα έρχεται στην επιφάνεια το επόμενο διάστημα. Σύμφωνα με το Spiegel τώρα το στοίχημα για το AfD είναι να εδραιώσει την παρουσία του κάτι που θα γίνει με το να διασφαλίσει ότι η γερμανική κοινωνία θα παραμείνει διχασμένη.

Δεύτερο: Οι συντηρητικοί της Μέρκελ-Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα- έχασαν σημαντικό έδαφος, ενώ η Μέρκελ επιστρέφει για τέταρτη φορά στην καγκελαρία. Αυτή τη φορά όμως το να διαμορφώσει κυβερνητικό σχήμα θα είναι πολύ πιο πολύπλοκο από ότι στο παρελθόν. Οι σοσιαλδημοκράτες του Μάρτιν Σουλτς δεν θέλουν πλέον να συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό, γεγονός που αφήνει τη Μέρκελ με μια ουσιαστικά μοναδική επιλογή: Συνεργασία με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους. Υπάρχουν ωστόσο, πολλά εμπόδια για να ευοδώσει μια τέτοια συνεργασία, καθώς θα είναι δύσκολο τόσο για τη συνεννόηση μεταξύ τους, όσο και στη θεματολογία που απασχολεί τους σχηματισμούς αυτούς.

Τρίτο: Αν ενώσει κανείς τη δύναμη Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, θα δει ότι τα δυο κόμματα είναι πιο αδύναμα από ότι υπήρξαν τα τελευταία εξήντα χρόνια.

Τέταρτο: Το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα SPD έχει ουσιαστικά υποστεί εξαιρετικά σημαντικές απώλειες, σε μια κατηφόρα που ξεκίνησε από το 2009 με μια μικρή καθυστέρηση στις εκλογές του 2013. Τα χρόνια συγκυβέρνησης μετέτρεψαν το άλλοτε περήφανο κόμμα σε δεκανίκι των συντηρητικών, με τον Σουλτς στην αρχηγία του κόμματος. Πρόκειται για το χειρότερο ποσοστό στη μεταπολεμική ιστορία του κόμματος. Στον αγώνα προς την εδραίωση ως αντιπολίτευση, θα πρέπει να δώσει πλέον μάχη με το AfD το οποίο ήδη ξεκαθάρισε ότι στόχος του είναι να γίνει κόμμα αντιπολίτευσης κατά της Μέρκελ, "για να πάρει τη Γερμανία πίσω".

Πέμπτο: Οι Φιλελεύθεροι έχουν επιστρέψει, ωστόσο κάποιοι θα προτιμούσαν να είχαν ισχυρή θέση στην αντιπολίτευση, παρά να είναι ο ένας από τους δυο συνεργάτες της Μέρκελ. Την τελευταία φορά που το κόμμα συνεργάστηκε σε κυβερνητικό συνασπισμό με την Μέρκελ, μεταξύ 2009-2013, είχε υποστεί κόστος από το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, κόστος που πήρε χρόνια για να το ανακτήσει.

Έκτο: Το κόμμα της Αριστεράς, παρέμεινε σταθερό, αλλά ακόμα διατηρεί μηδενικές πιθανότητες να γίνει μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού. Με το AfD δυνατό στην αντιπολίτευση, αναμένεται να χάσει το ρόλο που είχε, ως ο κύριο εκπρόσωπος, των Γερμανών διαδηλωτών, ιδιαίτερα στην ανατολική Γερμανία, όπου η αριστερά παραδοσιακά πάει καλά. Αυτή τη φορά το AfD είναι αυτό που πανηγυρίζει στις περιοχές της ανατολικής Γερμανία.

Έβδομο: Το CSU στη Βαυαρία, δεν θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένο μετά τα ποσοστά του AfD, καθώς ήδη ο αρχηγός του ήθελε να απομακρυνθεί από τη Μέρκελ. Τώρα, αναμένεται ότι θα επιχειρήσει να τραβήξει το κόμμα σε πιο ακροδεξιά πολιτικά μονοπάτια. Η Μέρκελ θα νιώσει τις επιπτώσεις μιας τέτοιας επιλογής καθώς οι εκλογές στο κρατίδιο της Βαυαρίας αναμένονται εντός του 2018. Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών δεν αφήνουν ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας στο CSU ότι θα εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία στη Βαυαρία.

Όγδοο: Το κλίμα εντός Μπουντεσταγκ θα είναι έντονο καθώς SPD και AfD θα θέλουν να εδραιώσουν τη θέση τους ως αντιπολίτευση. Στην καλύτερη περίπτωση θα μιλάμε για μια ευκαιρία για ανανέωση, ενώ στη χειρότερη θα μιλάμε για κίνδυνο όσο αφορά τις αξίες και τη δημοκρατία της Γερμανίας.