Παγκύπριες: Φιλόλογος δίνει τις λύσεις για τα Νέα Ελληνικά (vid)

Τις λύσεις του δοκιμίου των Νέων Ελληνικών των Παγκύπριων Εξετάσεων έδωσε η φιλόλογος Βαλεντίνα Σαλτέ, στην εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη φιλόλογο, το γραπτό φαίνεται να έδινε τη δυνατότητα στους μαθητές οι οποίοι ήταν διαβασμένοι να γράψουν. Συμπλήρωσε ότι ήταν ένα «καλό» γραπτό, χωρίς εκπλήξεις και αρχίζει από απλά ερωτήματα και προχωράει σε πιο σύνθετα, δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία για ένα «καλό ξεκίνημα».

Ερωτηθείσα για τα απογοητευτικά αποτελέσματα κάθε χρόνο στα Νέα

Η Βαλεντίνα Σαλτέ, αρχίζοντας τη λύση του δοκιμίου, επεσήμανε ότι «οι δικές της λύσεις δεν είναι δεσμευτικές». Για το μέρος Α, Νέα Ελληνική Γλώσσα, το απόσπασμα είναι από το δοκίμιο «Μια εποχή για ψώνια», ανέφερε ότι πρόκειται για μια αρκετή καλή μετάφραση και ένα κείμενο εύκολο και κατανοητό, στο οποίο τα παιδιά εύκολα θα μπορούσαν να γράψουν περίληψη που είναι η πρώτη άσκηση. Συμπλήρωσε ότι ξεκάθαρα υπάρχουν οι θεματικές προτάσεις και η τεκμηρίωση, άρα πολύ εύκολα θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στην περίληψη. Στη συνέχεια ακολουθούν ερωτήματα τεχνικής, περιεχομένου και γλωσσικές ασκήσεις. Όσον αφορά στη δεύτερη ερώτηση, για τον τρόπο πειθούς, απάντησε ότι τα μέσα πειθούς είναι μια τεχνική την οποία διδάσκονται τα παιδιά, είναι γνωστό τους θέμα, είναι με απλά λόγια ποια γλωσσικά στοιχεία και ποιο ύφος χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να πείσει τους δέκτες για την ορθότητα των αποδείξεών του και υπάρχουν ξεκάθαρα τέσσερις τρόποι πειθούς. Πρόκειται για την επίκληση στη λογική, γιατί υπάρχει ένα ξεκάθαρο επιχείρημα σε σχέση με την ιστορία της ηθικής, υπάρχει μια επίκληση στο συναίσθημα, γιατί έχουμε μια αφήγηση με τη χρήση συγκινησιακού λόγου λόγω κάποιων όρων. Επίσης, οι μαθητές μπορούν να αναφέρουν την επίκληση στην αυθεντία, αφού αναφέρεται ο Χριστός μέσα, ο Κομφούκιος και ο Βούδας. Επίσης, γίνεται χρήση στην επίκληση στο ήθος του δέκτη ή του πομπού ή επίθεση στο ήθος του αντιπάλου (εντούτοις δεν είναι άμεσο αλλά έμμεσο).

Στην άσκηση Α1.7 στις λέξεις, σύμφωνα με τη φιλόλογο για το ρήμα «ζούσαν» τα ουσιαστικά είναι «ζωή, ζήση» και τα επίθετα «ζωτικός, ζωικός κτλ». Αντίστοιχα για το «υπάρχει» είναι η «ύπαρξη» και «υπαρκτός, υπαρξιακός».

Στην άσκηση Α1.6 στα συνώνυμα, για το «υπέρτατη» η σωστή απάντηση είναι η «ύψιστη, ύπατη, κορυφαία». Για το «πραγματώνουν» σωστά συνώνυμα είναι το «πραγματοποιούν, υλοποιούν, εκπληρώνουν».

Όσον αφορά τα συνθετικά της λέξης «εμφανή», η σωστή απάντηση σύμφωνα με τη φιλόλογο είναι τα εν και το φαίνω, ενώ σωστές λέξεις για το δεύτερο συνθετικό είναι οι «φαινόμενο, φαινομενικός, διαφάνεια, επιφανής».

Για την παραγωγή επικοινωνιακού λόγου ή αλλιώς Έκθεση, η Βαλεντίνα Σαλτέ απάντησε ότι πρόκειται για την άσκηση με τη μεγαλύτερη απώλεια βαθμών, αφού τα παιδιά πρέπει να συνδυάσουν πολλές δεξιότητες, πρέπει να καταλάβουν τι ακριβώς ζητάει το θέμα, να έχουν μια σωστή δομή, να υιοθετήσουν ένα σωστό λόγο και να γράψουν σε σωστή ορθογραφία (έκφραση και σημεία στίξης). Σύμφωνα με τη φιλόλογο, η απάντηση πρέπει να δοθεί σε δύο μέρη.

Στο μέρος της Λογοτεχνίας έχουν μπει δύο ποιήματα της Κυπριακής Λογοτεχνίας, το «Δεύτερο γράμμα στη μητέρα» του Κώστα Μόντη και ο «Ονήσιλος» του Παντελή Μηχανικού, ενώ έχει μπει σε συνανάγνωση με ένα άγνωστο πεζό. Σύμφωνα με τη φιλόλογο, οι μαθητές θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τεχνικές ανάλυσης ποιήματος, έπρεπε να μιλήσουν και για το νοηματικό περιεχόμενο συνδυασμένο με τεχνικές λόγου, αφηγηματικούς τρόπους, τα σχήματα λόγου. Στη συνέχεια υπάρχουν ξεκάθαρες ερωτήσεις, με το πρώτο ερώτημα να ζητάει την εκτεταμένη παρομοίωση του αποσπάσματος, το οποίο μιλάει για την παρέλαση και πρόκειται για μια παρομοίωση της κατάστασης που επικρατεί στην Κύπρο το 1972, όταν γράφεται το ποίημα, με μια μαθητική παρέλαση, ενώ οι μαθητές ξέρουν τι έχει προηγηθεί σε ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο και γι’ αυτό εκφράζεται η ανησυχία από τον Κώστα Μόντη. Επίσης, το κείμενο βγάζει όλη την αντίθεση ανάμεσα σε αυτό που θα ήθελε το ποιητικό αντικείμενο με αυτό που γίνεται, ενώ χρησιμοποιεί τα ρητορικά ερωτήματα, που είναι και η δεύτερη ερώτηση, με σκοπό να ενισχύσει την ένταση και τον προβληματισμό. Υπάρχουν δύο παράλληλες ερμηνείες για την παρέλαση και τα ρητορικά ερωτήματα. Το ένα αφορά στην εποχή, το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής του 1972 με την απουσία της συνοχής, της ενότητας, της συλλογικότητας και τέλος της διάσπασης, γι’ αυτό προκαλείται αγωνία στο ποιητικό υποκείμενο. Από την άλλη, υπάρχει ένας παραλληλισμός με την ποιητική τεχνική του Κώστα Μόντη και την αγωνία του για τη δημιουργία του ποιήματος με κάποια στοιχεία αυτοαναφορικότητας.

Όσον αφορά στην ερώτηση για το εξωλογικό στοιχείο του ποιήματος «Ονήσιλος» και στο άγνωστο κείμενο, σύμφωνα με τη φιλόλογο, είναι βεβαίως ο Ονήσιλος που ζωντανεύει και εμφανίζεται κρατώντας το κρανίο, για να υπενθυμίσει ότι τα πολλαπλά μηνύματα που έστελνε δεν τα λάβαμε ως λαός υπόψη, ήταν παχύδερμος, υπάρχει μια πικρία, γι’ αυτό το ποιητικό υποκείμενο γέρνει άδοξα νεκρό. Στο άγνωστο υπάρχει άλλη μια σκηνή με τους σφουγγαράδες γύρω από τη φωτιά και γίνεται αναφορά στο κρανίο που ανατρίχιαζε όταν το χάιδευες. Εξήγησε ότι, εάν τα παιδιά διαβάσουν προσεκτικά τα κείμενο, μπορούν να βγάλουν τα στοιχεία.

Στην ερώτηση για περιγραφή της κατάληξης του ποιητικού υποκειμένου, ανέφερε ότι τα παιδιά γνωρίζουν ότι ο Ονήσιλος ως πνευματικός άνθρωπος αισθάνεται ανάξιος να ανταποκριθεί στα προστάγματα της ιστορίας, ενώ ο γυρολόγος, από την άλλη, είναι «νεκρός», γιατί δεν μπορούσε να ζήσει την ονειρική στιγμή.

Το απόσπασμα «Αστροφεγγιά» αναφέρεται στη Μικρασιατική καταστροφή, οι κοινωνικές συνέπειες του προσφυγικού προβλήματος φαίνονται στο κείμενο.