Όταν ο αθλητισμός απογειώνει τον Ελληνισμό

Η Ελλάδα είναι ο πολιτισμός της.  Είναι η ποίηση και ο αθλητισμός της.  Όταν βλέπεις τη Μαρία Σάκκαρη και το Στέφανο Τσιτσιπά να αγωνίζονται με το πάθος που τους διακρίνει, τότε καταλαβαίνεις τη δύναμη που κρύβει η φυλή του Έλληνα.  Τότε καταλαβαίνεις το μεγαλείο της ψυχής και τις αντοχές του Έλληνα που είναι αστείρευτες.

Για πρώτη φορά δύο Έλληνες αθλητές έφθασαν μαζί σε τόσο υψηλό επίπεδο και έγραψαν ιστορία στην αντισφαίριση.  Ο Στέφανος μόλις στα 22 του χρόνια και η Μαρία στα 25 με την αξία που τους

διακρίνει έβαλαν την Ελλάδα στο χάρτη της παγκόσμιας αντισφαίρισης.  Δίκαια και επάξια.

Με τη δύναμη της θέλησης, με επιμονή και υπομονή, με σκληρή δουλειά, στοχο-προσήλωση, με στερήσεις και θυσίες έδειξαν στον Ελληνισμό πως, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.  Ακόμα και τα μεγάλα εθνικά θέματα μπορούν να τύχουν ποιοτικής αποτελεσματικής διαχείρισης, όταν  προϋπάρξουν όλα τα πιο πάνω προαπαιτούμενα.  Δηλαδή υπομονή, επιμονή, στοχο-προσήλωση, σκληρή δουλειά, θυσίες, συνεργασίες, ενότητα αλλά και πίστη στον αγώνα που διεξάγεις.

Τα τελικά αποτελέσματα που έφεραν στους πρόσφατους αγώνες τα δύο παιδιά ισοδυναμούν με τεράστιες εθνικές επιτυχίες. 

Ζήσαμε το έπος του ελληνικού τένις και είμαστε περισσότερο από βέβαιοι πως, ο Στέφανος και η Μαρία με οδοδείκτη την πίστη και τις ρακέτες τους θα μας ανεβάσουν ακόμα πιο ψηλά.

Βλέποντας τη μικρή Ελλάδα να αποκτά επάξια θέση στο χάρτη της παγκόσμιας αντισφαίρισης, προσωπικά θυμήθηκα τα όσα μας χάρισαν παλαιότερα άλλοι μεγάλοι – κορυφαίοι αθλητές.

Θυμήθηκα την παρέα του Γκάλη και του Παναγιώτη Γιαννάκη που μαζί με το Φασούλα και τα άλλα παιδιά, κέρδισε το 1987 το 25ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλαθόσφαιρας, όταν στον τελικό κέρδισαν την τότε ανίκητη Σοβιετική Ένωση με 103-101.  Ήταν βράδυ 14 Ιουνίου 1987 όταν η Ελλάδα με προπονητή τον Κώστα Πολίτη κέρδισε το Ευρωμπάσκετ και ο απανταχού της γης Ελληνισμός βρέθηκε στους δρόμους.  Από τη Λευκωσία, την Αφρική, τη Νέα Υόρκη…

Όταν ο Στέφανος και η Μαρία μας ενεργοποίησαν το ρολόι της μνήμης, αναπόφευκτα θυμηθήκαμε και το 2004.  Τότε που η επίσημη αγαπημένη του Τραϊανού Δέλλα, του Καραγκούνη, του Νικοπολίδη, του Χαριστέα, του Ζαγοράκη και των άλλων παιδιών άλωσαν τα γήπεδα της Πορτογαλίας και κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου.

Ήταν έτσι εποχή και τότε που ο Ελληνικός αθλητισμός μας έβγαλε στους δρόμους της καταξίωσης και της περηφάνιας.

Στέφανε και Μαρία σας ευχαριστούμε για τα όσα μας θυμίσατε με τις τεράστιες επιτυχίες σας.  Καλή δύναμη και καλή συνέχεια… ο αγώνας σας δεν είναι μόνο αθλητικός.  Είναι και αγώνας αφύπνισης, με ότι αυτό ισοδυναμεί για το έθνος των Ελλήνων.

*Οικονομολόγος/Δημοσιογράφος