ΟΗΕ: Tι γίνεται με την πολιτική βούληση για κλιματική Αλλαγή

Η 400σέλιδη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) καταλήγει σε μία δύσκολη και ξεκάθαρη διαπίστωση: η πολιτική των μικρών βημάτων δεν αρκεί.

«Μάς λέει ότι αν δεν αναλάβουμε τώρα δράση, βαδίζουμε προς έναν κόσμο όπου θα ασχολούμαστε διαρκώς με την διαχείριση κρίσεων», λέει η κλιματολόγος Valerie Masson-Delmotte.

«Υπάρχουν δράσεις σε εξέλιξη ανά τον κόσμο, αλλά πρέπει να επιταχυνθούν. Το πραγματικό ερώτημα είναι: οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να δραστηριοποιηθούν και θα υπάρχει

Η σύνοψη της έκθεσης δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα και απευθύνεται στα κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων. Προειδοποιεί για τις επιπτώσεις που θα έχει η πέραν της κατά 1,5 βαθμό Κελσίου αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ορισμένα είναι ήδη παρόντα : κύματα καύσωνα, εξαφάνιση ειδών, αποσταθεροποίηση των πάγων των πόλων από όπου θα προέλθει μακροπρόθεσμα η άνοδος της στάθμης των θαλασσών.

«Κάθε επιπλέον μικρή άνοδος της θερμοκρασίας μετρά, πόσο μάλλον αν ξεπεράσουμε τον 1,5 βαθμό αύξησης που σημαίνει αναντίστρεπτες επιπτώσεις, όπως η απώλεια ορισμένων οικοσυστημάτων», εξηγεί ο Hans-Otto Portner, συμπροεδρεύων της συνόδου της IPCC που συγκέντρωσε τη περασμένη εβδομάδα ερευνητές και εκπροσώπους κρατών στην Νότια Κορέα.

Εάν ο υδράργυρος συνεχίσει να ανεβαίνει με τον σημερινό ρυθμό, υπό το βάρος των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, θα φθάσει τον +1,5 βαθμό Κελσίου ανάμεσα στο 2030 και το 2052, προειδοποιεί η έκθεση που βασίζεται σε περισσότερες από 6.000 έρευνες. Και αν τα κράτη παραμείνουν στις δεσμεύσεις τους για την μείωση των εκπομπών αερίων όπως τίθενται στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού, πριν από το τέλος του αιώνα η θερμοκρασία του πλανήτη θα έχει αυξηθεί κατά 3 βαθμούς Κελσίου.

Αρα, τι πρέπει να γίνει, την ώρα που οι εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου αυξήθηκαν παγκοσμίως το 2017;Κ΄λ

Για την IPCC η κατάσταση είναι σαφής: για να παραμείνει ο πλανήτης στον +1,5 βαθμό Κελσίου, οι εκπομπές CO2 θα πρέπει να μειωθούν δραστικά πριν από το 2030 (-45% μέχρι το 2030) και ο κόσμος θα πρέπει θα φθάσει σε «ουδετερότητα άνθρακα» το 2050 (που σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να απελευθερώνουμε στην ατμόσφαιρα περισσότερο CO2 από αυτό που μπορούμε να απορροφήσουμε).

«Τα επόμενα χρόνια θα είναι τα πιο αποφασιστικά στην ιστορία μας»

Πόλεις βιομηχανίες, ενέργεια, κατασκευαστικός τομέας...όλοι οι τομείς καλούνται να προσαρμοστούν σε δραστικές περικοπές εκπομπών. Η παραμονή στο επίπεδο + 1,5 βαθμού Κελσίου σημαίνει «ταχεία μετάβαση» και «ένα τεράστιο πεδίο εφαρμογής».

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή επικεντρώνεται στην ενέργεια, αφού ο άνθρακας, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο ευθύνονται για τα τρία τέταρτα των εκπομπών. και προτείνει σειρά σεναρίων που υποστηρίζονται από ακριβείς υπολογισμούς και περιλαμβάνουν διάφορους συνδυασμούς μέτρων.

«Η έκθεση δίνει στους παράγοντες λήψης πολιτικών αποφάσεων την πληροφορία που τους χρειάζεται για να λάβουν αποφάσεις, λαμβάνοντας υπ' όψιν ταυτόχρονα τις ανάγκες των πληθυσμών τους», εξηγεί η Νοτιοαφρικανή Debra Roberts , άλλη συμπροεδρεύουσα της συνόδου. «Τα επόμενα χρόνια θα είναι τα πιο αποφασιστικά στην ιστορία μας».

«Προσπαθήσαμε να δούμε εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για την συγκράτηση της ανόδου στον +1,5 βαθμό», συνοψίζει ο Jim Skea του Imperial College του Λονδίνου. «Και ναι, οι νόμοι της Φυσικής και της Χημείας το επιτρέπουν, καθώς και η τεχνολογία, η αλλαγή των τρόπων ζωής και οι επενδύσεις. Το τελευταίο πράγμα στο οποίο δεν μπορούν να απαντήσουν οι επιστήμονες είναι αν είναι πολιτικά και θεσμικά εφικτό. Επιδώσαμε τα μηνύματα στις κυβερνήσεις, τούς δώσαμε τις αποδείξεις. Επαφίεται σε αυτούς».

Η Συμμαχία των μικρών νησιωτικών κρατών, αιχμή του δόρατος των προσπαθειών για να εγγραφεί ο στόχος του «1,5» στην συμφωνία του Παρισιού καλεί «τα πολιτισμένα κράτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ενισχύοντας τις προσπάθειες για την μείωση των εκπομπών».

«Η έκθεση δείχνει ότι δεν έχουμε παρά μία ευκαιρία, από τις μικρότερες, για να αποφύγουμε τις αδιανόητες καταστροφές στο κλιματικό σύστημα στο οποίο οφείλουμε την ζωή μας», λέει ο Amjad Abdulla, «πεπεισμένος ότι οι ιστορικοί θα αντιμετωπίσουν τα συμπεράσματα αυτά της IPCC ως σημείο κλειδί της ιστορίας του ανθρωπίνου είδους».

«Θα τα καταφέρουμε εγκαίρως; Κανείς δεν ξέρει», λέει η Kaisa Kosonen, υπεύθυνη για το Κλίμα στην Greenpeace. «Αυτό που έχει σημασία είναι να αποφασίσουμε να προσπαθήσουμε και να το κάνουμε προτεραιότητά μας. Μόνο τότε θα έχουμε μία πιθανότητα να προστατευθούμε από τις επιπτώσεις που μάς αναγγέλλει η επιστήμη.