Οι τελικοί αγγλικών και ιταλικών ομάδων

Μέρες πριν την «μάχη» ανάμεσα στην Μάντσεστερ Σίτι και την Ιντερ στην Κωνσταντινούπολη για τον τίτλο του Champions League, το SDNA θυμίζει τους τελικούς που έπαιξαν αγγλικές κόντρα σε ιταλικές ομάδες.

'Εχουν περάσει τα χρόνια, έχουν αλλάξει τόσο πολύ οι εποχές από τον πρώτο τελικό της κορυφαίας διοργάνωσης το 1956. Μέσα στις δεκαετίες, 42 ομάδες έχουν φτάσει στο τελευταίο βήμα, ένα 90λεπτο από το να αγγίξουν το βαρύ ασημικό,

άλλες ως μεγάλο φαβορί, άλλες έχοντας κάνει μια αδιανόητη υπέρβαση και μόνο που βρέθηκαν εκεί. Είναι 13 οι χώρες που εκπροσωπήθηκαν σε 67 τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και δύο από αυτές είναι οι Ιταλία και Αγγλία. Μάντσεστερ Σίτι και η 'Ιντερ αποτελούν το 5ο ζευγάρι από τις δύο χώρες που θα κοντραριστεί για τον τίτλο και εμείς πάμε να ρίξουμε μια ματιά στο τι συνέβη τις προηγούμενες τέσσερις…

 

Ρώμη, 1984: Ρόμα - Λίβερπουλ 1-1 (2-4 πεν.)

Το 1984 η Λίβερπουλ είχε κατακτήσει τον τίτλο 3 φορές τα τελευταία 7 χρόνια με τον Μπομπ Πέισλι και το 1984 ο αντικαταστάτης του, Τζο Φάγκαν, είχε ήδη χαρίσει στους Reds πρωτάθλημα και League Cup. Αντίπαλος ήταν η Ρόμα και ο τελικός έγινε στο Olimpico, όμως το φινάλε ήταν δραματικό για εκείνη. Στο 13’, έπειτα από γκάφα στην άμυνα, ο Νιλ άνοιξε το σκορ 1-0 για τους Άγγλους και στο 42’ ο Προύτσο με κεφαλιά ισοφάρισε για τους Ιταλούς. Το 1-1 δεν άλλαξε έπειτα από 120 λεπτά και στα πέναλτι ο Γκρατσιάνι έστειλε την μπάλα ψηλά, πριν ο Αλαν Κένεντι ευστοχήσει στην τελευταία εκτέλεση και χαρίσει στην Λίβερπουλ το 5ο.

 

 

 

Βρυξέλλες, 1985: Γιουβέντους - Λίβερπουλ 1-0

 

Από τις μετρημένες φορές που τα όσα έγιναν στον αγωνιστικό χώρο δεν έχουν καμία απολύως σημασία. Πριν 38 χρόνια η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Λίβερπουλ, αντιμετώπιζε την Γιουβέντους και το Heysel των Βρυξελλών έζησε μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Μια ώρα πριν τον αγώνα οπαδοί των Reds παραβίασαν το κιγκλίδωμα που τους χώριζε από εκείνους των Bianconeri, οι οποίοι οπισθοχώρισαν με αποτέλεσμα ένας τοίχος να καταρρεύσει. Σε μια ανείπωτη τραγωδία, 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Υπό το φόβο να μην υπάρξουν χειρότερα, το ματς έγινε (!) και η Vecchia Signora κατέκτησε τον τίτλο με [αμφισβητούμενο] πέναλτι του Πλατινί (1-0).

 

Κωνσταντινούπολη, 2005: Λίβερπουλ - Μίλαν 3-3 (3-2 πεν.)

Πιθανότατα ο κορυφαίος τελικός όλων των εποχών και το «θαύμα» της Πόλης από την Λίβερπουλ. Εκτός αν είσαι Μίλαν, προφανώς. Οι Rossoneri με την αδιανότητη υπερομάδα του Κάρλο Αντσελότι προηγήθηκαν 3-0 στο ημίχρονο με ένα γκολ του Μαλντίνι και δύο του Ερνάν Κρέσπο, όμως οι Reds του Ράφα Μπενίτεθ έκαναν το αδιανότητο. Μέσα σε 6 λεπτά στην επανάληψη με τους Τζέραρντ, Σμίτσερ, Τσάμπι Αλόνσο γύρισαν το ματς και χάρη στα μαγικά του Ντούντεκ κατέκτησαν τον τίτλο στη διαδικασία των πέναλτι. Ηταν η 5η κούπα για τους Μέρσεϊσαϊντερς, που άφησαν τους Ιταλούς στους 6 τίτλους.

 

Αθήνα, 2007: Μίλαν - Λίβερπουλ 2-1

Ομως η Μίλαν θα έπαιρνε την εκδίκησή της. Δύο χρόνια αργότερα το ζευγάρι συναντήθηκε ξανά στον τελικό του Champions League και το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό. Στο μεγάλο ραντεβού που φιλοξενήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, οι Rossoneri είχαν απόλυτο πρωταγωνιστή τον Πίπο Ιντζάγκι. Ο Ιταλός φορ βρέθηκε δύο φορές στο σημείο που έπρεπε και αμφότερες έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει, Πέπε Ρέινα. Το γκολ της Λίβερπουλ στο 89’ δεν ήταν δυνατόν να αλλάξει την ιστορία και με 2-1 η Μίλαν έραψε στη βαριά φανέλα της το 7ο Champions League.