Οι διαφωνίες και τα κρίσιμα ζητήματα ακεραιότητας του κράτους

Την άμαξα μπροστά από το άλογο, χωρίς να αναιρείται η ανάγκη διατάραξης των λιμναζόντων νερών του επικίνδυνου αδιεξόδου, φέρεται να βάζει η ιδέα για αποκέντρωση ομοσπονδιακών εξουσιών.

Το έγγραφο περί των «διατάξεων του ομοσπονδιακού συντάγματος», το οποίο δόθηκε στους πολιτικούς αρχηγούς, αποκαλύπτει πως η πλέον κρίσιμη παράγραφος, που διασφαλίζει ρητώς και όχι δια του συνάγεται, την κυριαρχία και το αδιαίρετο της επανενωμένης Κύπρου, δεν έχει συμφωνηθεί, λόγω Τ/κ αντίδρασης.

Κρίσιμο κενό

«Οι εξουσίες που

αποτελούν την πεμπτουσία για την ύπαρξη του κράτους ως υποκείμενο διεθνούς δικαίου, καθώς και οι εξουσίες που αποτελούν προνόμιο κυρίαρχων Κρατών, γιατί αναφέρονται στην ενότητα, κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα σε έδαφος, θάλασσα και αέρα, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια, πρέπει να ασκούνται αποκλειστικά από την Ομόσπονδη Κυβέρνηση στο όνομα ή εκ μέρους της Ενωμένης Κύπρου.»

Στην βάσανο του πολιτικού προβληματισμού θα πρέπει, καθηκόντως, να τεθούν και τα εξής:

- Πως μπορεί να συνυπάρχει η συμφωνημένη αρχή για «ενάσκηση από τις συνιστώσες πολιτείες του κατάλοιπου εξουσίας» με την αποκέντρωση και μη λεπτομερή καταγραφή ομοσπονδιακών εξουσιών.

- Γιατί η απάντηση στα θέματα λειτουργικότητας να είναι η αποκέντρωση ομοσπονδιακών εξουσιών ή οργάνων/αρχών, αντί της χρησιμοποίησης του συμφωνηθέντος εργαλείου για το δικαίωμα της Ομόσπονδης Κυβέρνησης να εκχωρεί – προσωρινά – την εφαρμογή σειράς δικών της εξουσιών από τις συνιστώσες πολιτείες.

Στο μεταξύ, στον απόηχο των χθεσινών αποκαλύψεων Τσαβούσογλου ότι εξετάζουν κι άλλες μορφές λύσης, Τ/κ εφημερίδες επανήλθαν στην επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ τον Απρίλιο στα κατεχόμενα αποκαλύπτοντας πως η άρνηση Ακιντζί για άλλες μορφές τέθηκε υπό τη μορφή απειλής παραίτησης, λέγοντας «ή ομοσπονδία ή παραιτούμαι».