Οι διαδηλώσεις εν μέσω πανδημίας,τα διατάγματα και οι πρόνοιες του Συντάγματος

Για τη συζήτηση γύρω από την άσκηση των συνταγματικών ελευθεριών και τις απαγορεύσεις που έχουν επιβάλει τα διατάγματα μίλησε στην Πρώτη Εκπομπή ο νομικός, Σίμος Αγγελίδης.

Αρχικά ανέφερε ότι παρατηρούμε εδώ και πολλούς μήνες την διαρκή και απόλυτη απαγόρευση διαφόρων συνταγματικών δικαιωμάτων. Ένα από αυτά τα δικαιώματα είναι το δικαίωμα στην ειρηνική συνάθροιση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 21 του Συντάγματος και στο άρθρο 11 της ευρωπαϊκής σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου.  Το ίδιο το Σύνταγμα

προβλέπει το δικαίωμα αλλά παράλληλα κάνει μνεία και αναφορά σε περιπτώσεις ή εξαιρέσεις ή δυνατότητες να περιοριστεί αυτό το δικαίωμα.

Ο νομικός εξηγεί ότι στο άρθρο 21 ένας από τους λόγους για τους οποίους μπορεί να επιβληθεί περιορισμός πρέπει να είναι απολύτως αναγκαίο προς το συμφέρον είτε της ασφάλειας της Δημοκρατίας είτε της συνταγματικής τάξης ή δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας τάξης ή και της δημόσιας υγείας. Το ερώτημα είναι κατά πόσον τα διατάγματα ως έχουν αυτή τη στιγμή και με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι ικανοποιητικά έτσι ώστε πράγματι να επιτρέπεται και να θεωρείται νόμιμος περιορισμός ή κατά πόσον υπάρχει αυτή η υπέρβαση χωρίς να εξυπηρετείται ο σκοπός αυτών των διαταγμάτων. Επί της ουσίας ο σκοπός των διαταγμάτων είναι η προστασία του κόσμου και της δημόσιας υγείας.

Συνεπώς εάν κάποιος συναθροιστεί κατά τρόπο που να διασφαλίζονται αυτοί οι κανόνες απόστασης με χρήση μάσκας με ειρηνικό τρόπο η απόλυτη καταστολή και απαγόρευση ενδεχομένως να είναι και δυσανάλογη και ως εκ τούτου αντισυνταγματική.  Ο μόνος που μπορεί τελεσίδικα να κρίνει κατά πόσον το διάταγμα είναι αντισυνταγματικό είναι το δικαστήριο.

Ανέφερε το παράδειγμα εάν κάποιος πάρει εξώδικο, μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο και να θέσει θέμα συνταγματικότητας και μπορεί να αμφισβητήσει την ορθότητα ύπαρξης του διατάγματος και εάν κριθεί ότι το διάταγμα ήταν αντισυνταγματικό και παράλληλα έχουν παραβιαστεί συγκεκριμένα δικαιώματα του ατόμου που προσέφυγε στη δικαιοσύνη, τότε μπορεί να διεκδικήσει και αποζημιώσεις. Το δικαστήριο στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις έχει προχωρήσει σε τιμωρητικές και αυξημένες αποζημιώσεις ακριβώς για να είναι κάτι που θα αποτρέπει το Κράτος ή οποιαδήποτε υπηρεσία να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάποιος που πήρε εξώδικο κατά τις διαδηλώσεις μπορεί να αμφισβητήσει την όποια ποινή του επιβληθεί μέσω των διαταγμάτων αυτών στο δικαστήριο.

Σύμφωνα με τον ειδικό η αμφισβήτηση του εξωδίκου είναι η μια πτυχή. Η άλλη είναι ο τρόπος που η αστυνομία αντέδρασε έτσι ώστε να «επιβάλει» την τάξη με βάση τα διατάγματα που αυτή τη στιγμή είναι σε ισχύ. Κάποιος πρέπει να εισαγάγει και να σταθμίσει εάν αυτή είναι ανάλογη ή δυσανάλογη καθότι στη δεύτερη περίπτωση εγείρονται και πάλι ζητήματα καταπάτησης των συνταγματικών δικαιωμάτων των διαδηλωτών.

Σε ερώτηση για το ποιος μπορεί να κρίνει εάν τηρήθηκαν τα υγειονομικά μέτρα κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, απάντησε ότι αυτό θα τεθεί ενώπιον δικαστηρίου εάν επιβληθεί εξώδικο και η αστυνομία θα πρέπει να αποδείξει ότι παραβιάστηκαν τα διατάγματα και το άτομο το οποίο καταγγέλθηκε θα πρέπει από πλευράς του να αποδείξει ότι το διάταγμα δεν θα έπρεπε να είναι σε ισχύ και θα έπρεπε να ακυρωθεί γιατί παραβιάζει το Σύνταγμα.  

Διαβάστε επίσης: 

Καζάνι που βράζει... νέα πορεία το Σάββατο - Αίτημα για αποχή Αστ/μιας

 Nέα πορεία διαμαρτυρίας στη Λευκωσία το Σάββατο-«Η Αστυνομία να απέχει»