Ο "πορτοκαλί" υπουργός Νίκος Κουγιάλης

Στην άλλη όψη της Κυριακάτικης "Σημερινης" ο Υπουργός Γεωργίας μας μιλά για το Νίκο πίσω από τον Κουγιάλη.

Η απώλεια του πατέρα, η αγροτική οικογένεια, οι σπουδές στην Αμερική, η διαχείριση κρίσεων και οι σκέψεις για το μέλλον από έναν άνθρωπο που έχει πάψει να είναι οπαδός. Η πιο σημαντική κρίση, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, όπως λέει, είναι η απόφαση για τον Ακάμα. Θεωρεί ότι πήραν μια πολύ σωστή απόφαση. Χαρακτηρίζει την κουμανταρία ένα από τα πιο σπουδαία γλυκά κρασιά που υπάρχουν. Ο Υπουργός Γεωργίας της Κύπρου

μας μιλάει για το Νίκο πίσω από τον Κουγιάλη.

"Για την κουμανταρία

Στις διεθνείς επαφές που πραγματοποιώ με το Υπουργείο και κυρίως όταν συναντώ υπουργούς άλλων χωρών, συνήθως προσφέρω ως δώρο ένα μικρό, επάργυρο δεντράκι ελιάς και ένα μπουκάλι κουμανταρία. Θεωρώ ότι η κουμανταρία είναι ένα από τα πιο σπουδαία γλυκά κρασιά που υπάρχουν στον κόσμο και νιώθω υπερηφάνεια όταν οι αποδέκτες δοκιμάζουν ένα ποτηράκι, γιατί ανακαλύπτουν ότι πέρα από το παραδοσιακό πορτογαλικό port, υπάρχει και κάτι άλλο εφάμιλλο, ίσως καλύτερο.

Για την καριέρα του

Για την καριέρα μου δεν ανησυχώ, ούτε και μπορώ να κάνω σχέδια. Αυτήν τη στιγμή είμαι πλήρως επικεντρωμένος σε αυτό που κάνω και θεωρώ ότι όταν ολοκληρώσω τον κύκλο μου, θα έχω την πολυτέλεια του χρόνου, δηλαδή δυο ή τρεις μήνες, να σκεφτώ πώς θα προχωρήσω επαγγελματικά. Δεν είμαι βέβαιος αν θα ήθελα να ασχοληθώ ξανά με το επάγγελμα του ηλεκτρολόγου μηχανικού. Βρίσκετε ότι αφήνω ένα παράθυρο για πολιτική συνέχεια; Θεωρώ ότι στην πολιτική δεν μπορείς να σχεδιάζεις. Κάθε άνθρωπος τον οποίο ενδιαφέρει η πολιτική -για να μη χρησιμοποιήσω τον όρο “πολιτικός”- θα πρέπει να εξετάζει τα δεδομένα της στιγμής και να λαμβάνει τις αποφάσεις εκείνη την ώρα.

Για τον ΑΠΟΕΛ

Με έχουν αποκαλέσει «πορτοκαλί υπουργό» και όχι άδικα. Φυσικά και αποδέχομαι τον όρο, από μικρός είμαι ΑΠΟΕΛίστας, γεννήθηκα στα γήπεδα. Ο πατέρας μου και ο θείος μου Ηρόδοτος Κούπανος, μεγάλος τερματοφύλακας του ΑΠΟΕΛ μεταξύ 1970 και 1990, με έμαθαν να αγαπώ την ομάδα και το ποδόσφαιρο. Πανηγυρίζω όταν η ομάδα βάζει γκολ, είμαι εκδηλωτικός, αλλά προσπαθώ να το περιορίσω. Στο παρελθόν έβριζα καμιά φορά, αλλά πλέον όχι, γιατί μεγαλώνοντας βλέπω τα πράγματα λίγο διαφορετικά.

Εδώ και αρκετά χρόνια έχω ξεπεράσει το στάδιο του οπαδού που βλέπει με γαλαζοκίτρινα γυαλιά και πλέον βλέπω το ποδόσφαιρο πιο χαλαρά, παρά το γεγονός ότι θέλω να κερδίζει η ομάδα μου. Οι κόρες μου βρίσκονται και οι τρεις στον ίδιο δρόμο. Με ρωτάτε αν μου φέρουν Ομονοιάτη γαμπρό πώς θα αντιδράσω; Να φέρουν καλά παιδιά θέλω μόνο και είμαι βέβαιος ότι οι κόρες μου έχουν τον τρόπο να τους αλλάξουν την ομάδα… Αστειεύομαι, έχω δει να συμβαίνει σε πολλούς φίλους ΑΠΟΕΛίστες ή Ομονοιάτες, καθώς οι πιθανότητες είναι αυξημένες, και ξέρω ότι στην πραγματικότητα η συνύπαρξη μπορεί να είναι καλή".

Περισσότερα με την εφημερίδα Σημερινή.

Follow @christos_mich

Keywords
Τυχαία Θέματα