Μετά που θα τελειώσει το μαρτύριο

Το ότι η Ομόνοια έπιασε πάτο είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο. Το ότι έχασε ξανά από τον ΑΠΟΕΛ δεν είναι έκπληξη, αν κρίνουμε το αρνητικό σερί και την πορεία των τελευταίων ετών αλλά και την κατάσταση των τελευταίου διαστήματος. Το πάλεψε αυτή τη φορά για 75' , είναι αλήθεια. Αλλά πάλι έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι και μάλιστα με βαριά ήττα. Αυτό καταγράφεται.

Το μαρτύριο συνεχίζεται και τελειώσει σε 4 εβδομάδες. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αποφύγει το μηδέν στα πλέι-οφ. Τραγικό κίνητρο αλλά...

Το θέμα είναι τα

μετά του μαρτυρίου. Λογικά σε 4 εβδομάδες θα έχει νέα διοίκηση και θα μπορεί να κοιτάξει την επόμενη χρονιά. Οι αλλαγές θα είναι λογικά πάρα πολλές στο ρόστερ και θα πρέπει επιτέλους να μπει ένα ξεκάθαρο πλάνο. Μεγάλη σημασία η επιλογή προπονητή και αγωνιστικής φιλοσοφίας. Όσο η Ομόνοια επιμένει να αγνοεί βασικούς κανόνες δε μπορεί να προκόψει. Η άμυνα είναι αυτή που την καίει εδώ και χρόνια. Τα γκολ τζάμπα πολλά, έγιναν σχεδόν (κακή) συνήθεια. Τις τελευταίες περιόδους έγιναν μόνο κακές επιλογές κάτω από το τέρμα, ήρθαν μέτριοι ως κακοί στόπερ και κυρίως δεν ήρθαν καθόλου κλασικοί ανασταλτικοί χαφ. Που να τρέχουν, να κόβουν, να κάνουν ότι κάνουν οι υπερπολύτιμοι αυτοί παίκτες ανά το παγκόσμιο. Ακόμη και στις πιο επιθετικές ομάδες.