Μειώθηκαν τα Κοινωνικά Παντοπωλεία στην Κύπρο

Σχεδόν 4 χρόνια πριν ήρθαμε αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα διαφορετική από αυτήν που είχαμε συνηθίσει...οικονομική κρίση, ανεργία, ανέχεια και κλειστές πόρτες παντός είδους.

Τέσσερα χρόνια μετά, οι αριθμοί μειώνονται...Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου του Επιτρόπου Εθελοντισμού, οι φορείς κοινωνικής στήριξης - μεταξύ των οποίων η τοπική αυτοδιοίκηση, η εκκλησία και οι εθελοντικές οργανώσεις - έχουν μειωθεί από 55 στους 33.

Το ίδιο και ο αριθμός των οικογενειών, μοναδικό δεκανίκι των οποίων αποτελούσαν τα κοινωνικά παντοπωλεία.

Τον Ιούλιο του 2014,

14.000 οικογένειες ζούσαν απο την κοινωνική προσφορά και τη συσπείρωση του λαού απέναντι στα όσα αποφασίστηκαν για μας, χωρίς εμάς... Φέτος τον Ιούλιο, οι οικογένειες μειώθηκαν στις 3,500.

''Έχουν μειωθεί δραματικά οι αριθμοί, αυτό είναι ευχάριστο, το οποίο σχετίζεται φυσικά και με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, απ’ τη μείωση της ανεργίας και φυσικά τον καλύτερο έλεγχο που γίνεται τον τελευταίο καιρό, όμως υπάρχουν ορισμένες ανάγκες, που παραμένουν εκεί, γι’ αυτό και ορισμένοι φορείς συνεχίζουν αυτή τη στήριξη, ειδικά στα είδη τροφίμων, αλλά και σε άλλα είδη, σε οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα'' ανέφερε ο Επίτροπος Εθελοντισμού και μη κυβερνητικών οργανώσεων Γιάννης Γιαννάκη.

Οι αριθμοί μιλούν, η πραγματικότητα, ωστόσο, δεν κρύβεται αποκλειστικά και μόνο στη μείωσή τους, αλλά σ' αυτούς τους ανθρώπους, που σπεύδουν ακόμη καθημερινά στα κοινωνικά παντοπωλεία, περιμένοντας καρτερικά στην ουρά,προκειμένου να πάρουν ένα κιβώτιο τρόφιμα για να σιτίσουν τους εαυτούς τους και κυρίως τα παιδιά τους…

Αυτό κάνει κάθε Παρασκευή και ο κύριος Μάρκος, που τα τελευταία 4 χρόνια έχει εναποθέσει τη διαβίωση αυτού και της οικογένειάς του στο κοινωνικό παντοπωλείο του Δήμου Αραδίππου, εξασφαλίζοντας την ύπαρξή τους, μέσω της εθελοντικής προσφοράς.

Σε δηλώσεις του ο άπορος οικογενειάρχης Μάρκος Κατσιάτης ανέφερε ''Είμαι άνεργος εδώ και 5 χρόνια. Η γυναίκα μου αρρώστησε με καρκίνο και πέθανε και έχω και 3 παιδιά, τα οποία είναι μαζί μου ακόμα. Ο ένας είναι φαντάρος, ο άλλος φοιτητής και η κόρη μου ετέλειωσε τις σπουδές της και είναι άνεργη... Το κοινωνικό παντοπωλείο είναι μια στήριξη.. φυσικά δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά είναι μια ανακούφιση''.

Στόχος των κοινωνικών παντοπωλείων και της υπεράνθρωπης προσπάθειας των εθελοντών, δεν είναι απλά η παράδοση τροφίμων αποσπασματικά ή κάθε τόσο, αλλά η υιοθέτηση, εντός εισαγωγικών, των δυσπραγουσών οικογενειών, μέχρι να μπορέσουν να σταθούν και πάλι στα πόδια τους...

"Να ανοίξουν δουλειές για τον κόσμο, να δουλέψει ο κόσμος... να μεν έχουμε ανάγκη τα παντοπωλεία και τις άλλες βοήθειες... Εμείς - κουτσά στραβά - επεράσαμε. Αγωνιούμε για το μέλλον των παιδιών μας, να βρουν δουλειές, να δουλέψουν, να εξασφαλίσουν το μέλλον τους... Θέλουμε ευκαιρίες, να μας δοθούν ευκαιρίες και εμείς θα τις εκμεταλλευτούμε...''

Αυτή είναι και η δική μας ευχή… γιατί η αλήθεια βρίσκεται καλά κρυμμένη σε εκατοντάδες σπίτια, πίσω από κλειστές πόρτες... μια αλήθεια γεμάτη αγωνία, ανασφάλεια και φόβο για την επόμενη μέρα που ξημερώνει.