Λύση, αλλά με ποιο περιεχόμενο;

Στην Κύπρο δεν υπάρχουν απορριπτικοί, δηλαδή άνθρωποι που εκ προοιμίου απορρίπτουν μια λύση συμβιβασμού. Τον όρο επινόησαν εκείνοι που πιστεύουν, ότι οποιαδήποτε λύση είναι καλύτερη από τη σημερινή κατάσταση.

‘Ετσι παρουσιάζονται ως η ομάδα, που θέλει λύση για το καλό της Κύπρου,

και αποκαλούν τους διαφωνούντες ως απορριπτικούς, που απορρίπτουν λύση για το πολιτικό ή οικονομικό τους συμφέρον. Και εδώ παρουσιάζεται μια αντίφαση. Εκείνοι που αποδέχονται λύση για το οικονομικό τους συμφέρον είναι οι επιχειρηματίες του ΚΕΒΕ και της ΟΕΒ, που είναι έτοιμοι να μετατρέψουν την Κύπρο σε Χονγκ Κονγκ της Τουρκίας, για να αυξηθεί ο κύκλος της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας και τα κέρδη τους.

Είναι γεγονός ότι μια μεγάλη ομάδα του λαού δεν αποδέχεται τη διζωνική ομοσπονδία ως λύση του Κυπριακού. Την θεωρούν ρατσιστική και λύση που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα. ‘Εχουν όμως κι άλλους λόγους. Θεωρούν ότι η διζωνική ομοσπονδία θα είναι μια νέα μορφή του σχεδίου Ανάν, που το απέρριψε το 76% του λαού ως καταστροφικό για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Υπάρχει όμως και άλλος λόγος.

Η διζωνική ομοσπονδία, όπως την διαπραγματεύονται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο περίγυρός του και την υποστηρίζει το ΑΚΕΛ, περιλαμβάνει χαρακτηριστικά που δεν χαρακτηρίζουν μια ομοσπονδία, αλλά συνομοσπονδία. Και αυτή η συνομοσπονδία παρουσιάζεται ως διάδοχος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που θα την αποτελούν δύο συνιστώντα κράτη με τη δική τους διεθνή προσωπικότητα και τη δική τους κυριαρχία.

Προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορεί να εξευρεθεί λύση για ένα και μοναδικό λόγο. Η Τουρκία απαιτεί τέτοιες παραμέτρους της λύσης, επί των οποίων θα στηρίξει τον διαχρονικό της σχεδιασμό για επανάκτηση της Κύπρου.

Αναμένουν μόνο τη δική μας πλευρά να πλησιάσει και να αποδεχτεί τις δικές τους θέσεις. Και βλέπουν ότι χρόνο με το χρόνο αυτό το επιτυγχάνουν. Η ηγεσία του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι είναι η τελευταία μας ευκαιρία για να επανενώσουμε την Κύπρο. Να ξεχάσουμε το παρελθόν και να ατενίζουμε το μέλλον και τις επενδύσεις που θα έρθουν. Τώρα άρχισαν να παρασύρουν και την ηγεσία της εκκλησίας, που έπαψε να είναι εθναρχούσα και τείνει να μετατραπεί σε επενδύουσα εκκλησία.

Προσωπικά πιστεύω ότι οποιοσδήποτε συμβιβασμός για να αποτελέσει λύση πρέπει να βελτιώνει τη σημερινή κατάσταση για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Αν θα τη χειροτερεύσει, δεν υπάρχει λόγος να αποδεχτούμε τέτοιο συμβιβασμό.

Για να βελτιώνει τη σημερινή κατάσταση ο συμβιβασμός πρέπει:

Η Κ.Δ. να μετεξελίσσεται σε Ομοσπονδιακή Κ.Δ. με τροποποίηση του συντάγματος και όχι με παρθενογένεση και ένωση δυο κρατών.Το τροποποιημένο σύνταγμα να έχει τα χαρακτηριστικά ομοσπονδίας και όχι συνομοσπονδίας. Αυτό πρέπει να βεβαιώνεται με γνωμάτευση ομάδας διεθνώς αναγνωρισμένων έγκριτων συνταγματολόγων. (Μία κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μία διεθνής προσωπικότητα).Το σύνταγμα να κατοχυρώνει και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να υποχρεούται να εφαρμόζει σε όλη την επικράτεια το δικαίωμα διατήρησης ιδιοκτησίας και χρήσης περιουσίας και το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης όλων των πολιτών της Κ.Δ.Η εδαφική έκταση κάθε συνιστώσας πολιτείας να είναι ανάλογη με τα ποσοστά των δυο κοινοτήτων και της ιδιοκτησίας των. Ανάλογη έκταση κατεχόμενου εδάφους πρέπει να επιστραφεί στο ελληνοκυπριακό κρατίδιο.

Φυσικά υπάρχουν και άλλες παράμετροι, κόκκινες γραμμές.

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com