Η τοξική ρητορεία προσβάλλει το λαό μας

Οι μεγάλες κουβέντες, ανεξάρτητα από το πότε και από ποιους έχουν διατυπωθεί, έχουν πάντα μια διαχρονική αξία και ένα επίκαιρο βάρος. Θα έπρεπε αυτό να αναγκάζει εμάς τους σημερινούς να τις σκεφτόμαστε και να τις κατανοούμε.

Έχω στο μυαλό μου συνέχεια τις τελευταίες μέρες την μεγάλη κουβέντα του Γκράμσι "Μπορεί ο παλιός κόσμος να πεθαίνει, όμως δυστυχώς, πριν ακόμα γεννηθεί ο καινούργιος, στο μεσοδιάστημα αυτό, εμφανίζονται τα τέρατα."

Στο μεσοδιάστημα λοιπόν αυτό, λίγο πριν το ξημέρωμα, όσοι ανησυχούμε, όσοι γνοιάζονται για το μέλλον, πρέπει να γρηγορούμε.

Ο τόπος

μας βρίσκεται ιστορικά σ’ αυτό ακριβώς το σημείο.

Ή θα αντισταθούμε σε όσους επιχειρούν να μας επιστρέψουν σε εποχές που γεννοβόλησαν και έσπειραν το κακό, ή θα χαθούμε ξανά μέσα στα συμπτώματα της αιώνιας μας αρρώστιας.

Όπου όλοι κατά πάντων τσακίζουμε τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Όπου επιτρέποντας στην αρρώστια να ριζώσει δεν επιτρέπουμε στην κοινωνία να αντισταθεί.

Πιστεύω λοιπόν πως η ίδια η κοινωνία μπορεί και πρέπει να απομονώσει το κακό. Η τοξική ρητορεία μειώνει τις αξίες μας, μας μειώνει σαν λαό. Φράσεις όπως εθνικός μειοδότης και πουλημένος θα έπρεπε να μην επιτρέπαμε ποτέ να φτάσουν ξανά στ’ αυτιά του λαού μας. Προσβάλλουμε την ιστορία μας, προσβάλλουμε την νοημοσύνη των πολιτών. Ιδιαίτερα έχοντας μάθει μέσα από τόσο πόνο, πως μετά την τελευταία φορά που ακούστηκαν τέτοιες λέξεις, τέτοιες βαριές κουβέντες, αυτό που ακολούθησε είναι αυτό ακριβώς από το οποίο προσπαθούμε 43 χρόνια να απαλλαγούμε.
`
Ας δούμε λοιπόν λίγο μια μεγαλύτερη εικόνα. Πόλεμος μαίνεται στη γειτονιά μας. Σφαγιάστηκε ένας λαός. "Εκάμαν τη Συρία άλας" όπως μου είπε ένας καλός Σύριος που ζει στη Κύπρο. Το καλοκαίρι με τις γεωτρήσεις και τις απειλές είναι κοντά. Το δημοψήφισμα στη Τουρκία δεν με κάνει να σκέφτομαι πως ο πρόεδρος Ερτογάν θα φέρει σύντομα στο τραπέζι του το κυπριακό, χωρίς όμως να αποκλείω το ανάποδο.

Μέσα σ’ αυτά τα δεδομένα δικαιούμαστε εμείς να παραλογιζόμαστε; Στήσαμε συλλογικά τις αναγκαίες συμμαχίες στο εξωτερικό, ανεξάρτητα από τις εσωτερικές διαφωνίες και ίντριγκες; Είμαστε έτοιμοι αν δούμε προτάσεις της Τουρκίας, να κατανοήσουμε με πολιτική εμπειρογνωμοσύνη το περιεχόμενο τους, για να μπορέσουμε έτσι να δούμε αν υπάρχει δυνατότητα το οποιοδήποτε όφελος της Τουρκίας να αντισταθμίζεται από ίσο αν όχι υπέρτερο δικό μας όφελος; Ανησυχώ γιατί δεν με πείθει η εικόνα που εκπέμπεται από μεγάλο μέρος της πολιτικής μας ηγεσίας. Η σοβαρότητα της Αριστεράς και του ΑΚΕΛ γύρω από το κυπριακό, μπορεί να μην αποδειχθεί επαρκές αντίβαρο στην αμετροέπεια των ημερών. Χρειάζεται να συγκροτήσουμε και να συγκρατήσουμε τις δυνάμεις μας εν όψει δύσκολων ημερών.

Ο λόγος μας πρέπει να έχει αποδέκτη τη σοφία του λαού μας στην οποία πραγματικά πιστεύω βαθιά. Πρέπει να απευθύνεται στη συλλογική συνείδηση των Κυπρίων, αν θέλουμε να έχουμε δίπλα μας τον κόσμο την κρίσιμη ώρα. Και ενυπάρχει ο κόσμος της Κύπρου μέσα στην κοινωνία των πολιτών και σε όλα σχεδόν τα κομματικά σύνολα. Ο λόγος μας πρέπει να έχει αποδέκτη τα αυτιά κάθε πολίτη.

Δεν μπορούμε να λαθέψουμε σε οποιαδήποτε επιλογή μας. Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία όπου ένα μας βήμα μετρά χιλιόμετρα. Πρέπει όταν σηκώσουμε το πόδι μας να ξέρουμε που θα το πατήσουμε. Έχουμε στην πλάτη μας το βάρος του μέλλοντος.

Γιατί τα λέω αυτά; Σίγουρα όχι για λόγους εγωιστικούς ή ιδιοτέλειας. Ποτέ δεν υπέκυψα σε μικροπρέπειες.

Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος πως θα βρεθούμε σύντομα μπροστά στην ανάγκη μεγάλων και κρίσιμων αποφάσεων γιατί ο 43ος χρόνος και το κάθε επόμενο εξάμηνο δεν θα είναι ανάλογο των χρόνων που πέρασαν. Γιατί;

Διότι βλέπω πως το κυπριακό όπως το ξέρουμε φτάνει σε ένα τέρμα και πρέπει με συλλογική βούληση και σοφία να διαχειριστούμε τα πράγματα μακριά από ηττοπάθειες και ηρωικές μωρίες.

Ας θυμηθούμε ξανά τα λόγια των σοφών. Ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο εκκολάπτεται το τέρας. Να γρηγορούμε. Το επιβάλλουν και οι μέρες.

Καλό πάσχα.

Follow on TWITTER @thadjgeorgiou

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com