Η ντε φάκτο τουρκοποίηση των κατεχομένων θέμα σημαντικού σεμιναρίου σε Λονδίνο

Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων και η δίωξη των Χριστιανών είναι ένα θέμα που δεν τυγχάνει προβολής και αξιοποίησης εναντίον της κατοχικής Τουρκίας

Η ντε φτάκτο τουρκοποίηση των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτέλεσε θέμα ετήσιου σεμιναρίου που διοργάνωσε στις 20 Ιουλίου, αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής, στο Θέατρο Τέχνης στο Λονδίνο, το Λόμπι για την Κύπρο. Στο σεμινάριο παρέστησαν εκπρόσωποι της Υπάτης Αρμοστείας

Οι ομιλητές εστίασαν τις παρεμβάσεις τους στην εντεινόμενη τουρκοποίηση των κατεχομένων καθώς και σε εγκλήματα πολέμου που η Τουρκία διέπραξε σε βάρος των Ελλήνων, στην σύληση της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς και στην αναγκαιότητα όπως η κατοχική χώρα καταγγελθεί και τιμωρηθεί για τις εγκληματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θρησκευτικών ελευθεριών στο νησί.

Ο πρώτος ομιλητής στο σεμινάριο, τον οποίο εισήγαγε ο συντονιστής του Λόμπι για την Κύπρο, Θεόδωρος Θεοδώρου, ήταν ο David Burrowes, ο οποίος είναι ο Ειδικός Σύμβουλος της Απεσταλμένης του Βρετανού Πρωθυπουργού για την Ελευθερία της Θρησκείας και των Πεποιθήσεων, Fiona Bruce. Ως πρώην μέλος του βρετανικού Κοινοβουλίου, κατέθεσε την προσωπική μαρτυρία του από μετάβασή του στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκεί διαπίστωσε την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, περιλαμβανομένων εκκλησιών και κοιμητηρίων καθώς και την αλλαγή ονομάτων πόλεων και χωριών. 

Διαπίστωσε επίσης την συστηματική και απάνθρωπη προσπάθεια της Τουρκίας να εξαλείψει χιλιάδων χρόνων ιστορία και εξέφρασε την αγανάκτησή του επειδή η ανθρωπότητα δεν σήκωσε ούτε το μικρό δακτυλάκι της για να σταματήσει την αδικία που προκαλείται στα κατεχόμενα. Ο David Burrowes υπογράμμισε επίσης πως η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς ξεπερνά τα όρια της Κύπρου και είναι ένα τεράστιο ζήτημα που αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Στην δική της ομιλία, η Τασούλα Χατζητοφή, πρόεδρος του Μη Κυβερνητικού οργανισμού Walk of Truth, πολιτιστική ακτιβίστρια, συγγραφέας, γνωστή ως «Κυνηγός Εικόνων» που είναι και ο τίτλος βιβλίου της, κάλεσε τους συμπατριώτες της να προβληματιστούν για την αλλαγή του κυπριακού αφηγήματος επειδή 48 χρόνια τουρκικής κατοχής δεν οδήγησε σε λύση του προβλήματος, η Κύπρος δεν δικαιώθηκε και η Τουρκία παραμένει ατιμώρητη.  Γι’ αυτό τους κάλεσε να σκεφτούν γιατί το δικό της αφήγημα  είναι επιτυχές και γιατί εκείνο της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας έχει αποτύχει. Οι λόγοι, είπε η κυρία Χατζητοφή είναι οι εξής:

«Πρώτα απ΄όλα η φωνή μου είναι η φωνή σας», είπε, «και η προσωπική μου ιστορία μιλά την παγκοσμιοποιημένη γλώσσα της τεχνολογίας. Οι προσωπικές ιστορίες και οι απόψεις των πολιτών δημοσιεύονται παγκόσμια και υπολογίζονται από τους ισχυρούς της γης. Η Κύπρος όχι μόνο δεν αξιοποιεί τις προσωπικές ιστορίες των πολιτών της αλλά της σκοτώνει! Η δουλειά μου είναι η προσπάθεια μιας προσφυγοπούλας που διεκδικεί το δικαίωνα να επιστρέψει στο σπίτι της φέρνοντας μαζί της και συλημένους, κλεμμένους θησαυρούς της πατρίδας της».

Η κυρία Χατζητοφή επισήμανε πως πριν από κάθε ομιλία της, με την ομάδα συνεργατών της μελετά το  διεθνές περιβάλλον. Έτσι έφερε ως παράδειγμα την πρόσφατη συνάντηση και συμφωνία μεταξύ τριών αυταρχικών ηγετών, των προέδρων της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν. Η συνάντηση των τριών επιβεβαιώνει ότι η Τουρκία προσκολλάται περισσότερο στον Πούτιν και απομακρύνεται από τη Δύση.

«Αν αρχίσω να μιλώ σε έναν ξένο για το Κυπριακό», είπε η κυρία Χατζητοφή, «θα χάσει αμέσως το ενδιαφέρον του. Αν όμως  του υποβάλω αν διάβασε το κοινό ανακοινωθέν των τριών  αυταρχικών ηγετών και του επισημάνω τους κινδύνους για την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον κόσμο, εντάσσω αμέσως το Κυπριακό σε ένα διεθνές περιβάλλον καταγγέλλοντας και την Τουρκία ως παράγοντα αποσταθεροποίησης και ανασφάλειας». Η κυρία Χατζητοφή έθεσε ένα κρίσιμο ερώτημα: 

«Τι μπορεί να κάνει η διασπορά για να προσελκύσει το ενδιαφέρον των ξένων και ειδικά της Βρετανίας; Πέρα από τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο είναι η αγορά από την Τουρκία του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400, είναι η κατασκευή από τη Ρωσία του πυρηνικού σταθμού στο Άκκιουγιου, 85 χλμ από τη Λευκωσία. Σας ερωτώ, λοιπόν: 

»Οι Βρετανοί γνωρίζουν για την τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση των κατεχομένων μας; Πώς αντιδρούν στην άρνηση της Τουρκίας να συμμορφωθεί και να υπογράψει διεθνείς συνθήκες; Μπορούμε να ενώσουμε δυνάμεις με τους Αρμενίους που υποφέρουν από το Αζερμπαϊτζάν; Ποια θέματα ενδιαφέρουν τους Βρετανούς ώστε τα συμφέροντά τους να συμπέσουν με αυτά της Κύπρου; 

«Απαριθμώ μερικά», συνέχισε η κυρία Χατζητοφή: «Η εμπορία προσώπων, ακόμα και παιδιών από ή μέσω Τουρκίας και κατεχομένων. Η σεξουαλική βία όπως εμφανίζεται στην Τουρκία και ειδικά σε κουρδικές περιοχές. Να αξιοποιήσουμε την μοναδική θέση της Κύπρου να είναι μέλος της ΕΕ και της Κοινοπολιτείας και να ενώσουμε δυνάμεις με τη Μάλτα και την Ιρλανδία.

»Μέσα σε αυτό το πλαίσιο», συνέχισε, «μπορούμε να αξιώσουμε σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών και προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Όμως για να είμαστε αξιόπιστοι», υπογράμμισε η κυρία Χατζητοφή, «πρέπει εμείς πρώτα να είμαστε αξιόπιστοι προς τους συμπατριώτες μας. Να σταματήσουμε να επιτρέπουμε σε κόμματα και πολιτικούς να διχάζουν τη διασπορά.

»Αξιοποιώ την πολιτιστική κληρονομιά: Αυτή είναι η γλώσσα για να υπερασπίσω τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η Τουρκία δεν σέβεται τίποτε και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ενωμένοι, είπε η κυρία Χατζητοφή, να οργανώσουμε εκστρατείες και να προσφύγουμε σε διεθνή σώματα πράγμα που δεν έγινε και αφήσαμε την Τουρκία στο απυρόβλητο».

«Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων και η δίωξη των Χριστιανών είναι ένα θέμα που δεν τυγχάνει προβολής και αξιοποίησης εναντίον της Τουρκίας. Οι θρησκευτικές ελευθερίες είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα αλλά η επιδιωκόμενη λύση, ενώ επικαλείται τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν επιμένει στη θεμελιώδη αρχή «ένας άνθρωπος μια ψήφος», είπε η κυρία Χατζητοφή. «Πρέπει να κινητοποιηθούμε», πρόσθεσε, «και να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα για να στηρίξουμε τους πολιτικούς. Να κινητοποιήσουμε τις γυναίκες να βαδίσουν δίπλα από τους πολιτικούς και να καταγράψουμε νέα αφηγήματα για την Κύπρο και το πρόβλημα της ώστε να γίνουν παγκόσμια αποδεκτά».

Στη συνέχεια, ο Θ. Θεοδώρου εισήγαγε την δρα Θεοδώρα Χρήστου, δικηγόρο και ακαδημαϊκό, η οποία διδάσκει στο London School of Economics και στο Queen Mary University of London. Η δρ Χρήστου αναφέρθηκε εκτενώς σε αγωγή που ομάδα νομικών, περιλαμβανομένης και της ίδιας, καταχώρισαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο με την οποία ζητούν όπως διεξαχθεί έρευνα για εγκλήματα που η Τουρκία διέπραξε στην Κύπρο όσον αφορά εκτοπισμό προσώπων, εθνοκάθαρση και εποικισμό, που έχει προσλάβει κολοσσιαίες διαστάσεις.

Στην δική του παρέμβαση, ο Επίτροπος για Ανθρωπιστικά Θέματα, Φώτης Φωτίου, επισήμανε πως η τουρκοποίηση της Κύπρου ξεκίνησε από το 1956, διά των γνωστών εκθέσεων του Νιχάτ Ερίμ. Η τουρκική στοχοθεσία, έκτοτε, εστίασε στον αποκλεισμό της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και στην επανάκτηση της νήσου από την Τουρκία, με την καταστροφή της πολιτικής και θρησκευτικής κληρονομιάς μας και της εξάλειψης κάθε ίχνους ιστορικής κληρονομιάς και σύνδεσης με τη γη των προγόνων μας.

Εξάλλου, ο Γεώργιος Ευγενίου, ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης στο Λονδίνο και ένας εκ των ιδρυτών της Εθνικής Ομοσπονδίας Κυπρίων Βρετανίας, σε δική του παρέμβαση είπε πως 48 χρόνια τουρκικής κατοχής της Κύπρου είναι πολλά. Παράλληλα, κάλεσε να αντλήσουμε μαθήματα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και να καταγγείλουμε την πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών που οι Δύση εφαρμόζει έναντι της κατοχικής Τουρκίας. Επίσης ζήτησε να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και θρησκευτικές ελευθερίες των Κυπρίων.

Ο Θ. Θεοδώρου, εκ μέρους του Λόμπι για την Κύπρο, συνοψίζοντας τη συζήτηση, επισήμανε πως το Λόμπι θεωρεί πως η επιδιωκόμενη λύση δικοινοτικής και διζωνικής ομοσπονδίας νομιμοποιεί, με την υπογραφή μας, τον διαχωρισμό που επέβαλε η τουρκική κατοχή. Αν η Τουρκία, είπε, δεν καταγγελθεί και συνεχίζει ατιμώρητη την καταστροφή της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς μας και τη δημογραφική αλλοίωση των κατεχομένων, δεν πρέπει να αποκλείεται η πιθανότητα να τα προσαρτήσει διά της διζωνικής ομοσπονδίας.