Ευρωεκλογές χωρίς εμένα; Αυτό δεν γίνεται! (vid)

Σε πολλούς νέους ψηφοφόρους υπάρχει μια βαθιά απογοήτευση από το πολιτικό σύστημα της χώρας τους. Καθημερινά το βλέπουμε αυτό και στην Κύπρο.

Αυτή η απογοήτευση μεταφέρεται και στις συζητήσεις για τις Ευρωεκλογές. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ιδιώτευση, αποχή, ή διαμαρτυρία για τα κακώς κείμενα, μέσω της αποχής.

Κάθε παρατηρητής των εξελίξεων οφείλει να παραδεχθεί πως πολλά πράγματα, είτε στην εθνική πολιτική, είτε στη λειτουργία της ΕΕ, δεν αρέσουν.

Πώς όμως αλλάζουμε

Πώς η νέα γενιά θα κάνει την παθητική διαμαρτυρία σε θετική πολιτική στάση;

Η αποχή δεν είναι η λύση γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Κάθε νέος έχει μια διπλή ευθύνη, πρώτα απέναντι στον εαυτό του, και μετά απέναντι στον τόπο του. Έχει μια μεγάλη ευθύνη απέναντι στο μέλλον στο οποίο ο ίδιος θα ζήσει και θα δημιουργήσει. Η ευθύνη βρίσκεται στην πεποίθηση ότι γιατί κάθε νέος οφείλει να είναι ο δημιουργός μιας καλύτερης κατάστασης πραγμάτων και στην Ευρώπη και στον τόπο του.

Πώς θα γίνει αυτό; Μόνο με την συμμετοχή στις Ευρωεκλογές, μόνο με την ενσωμάτωση της σκέψης ότι «Ευρωεκλογές χωρίς εμένα δεν γίνονται!»

Είμαι νέος, κοιτάζω μπροστά!». Η ιστορική εξέλιξη της ΕΕ δικαιώνει αυτή τη σκέψη. Πώς ήταν η ΕΕ το 1957; Πώς ήταν το 1980; Πώς ήταν το 2004; Πώς είναι σήμερα; Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι οι κάθε φορά, νέοι της εποχής έκαναν τα αναγκαία βήματα και έπαιρναν με τις αποφάσεις τους την ΕΕ καινούρια βήματα μπροστά!

Για παράδειγμα, πριν από 30 χρόνια άρχισε το πρώτο πρόγραμμα Erasmus. Μια ολόκληρη γενιά νέων, η γενιά του Erasmus είναι σήμερα οι πιο ισχυροί εκφραστές της ευρωπαϊκής ιδέας και αρκετοί κατάφεραν να σταδιοδρομήσουν σε ποιοτικές θέσεις εργασίας. Στην Κύπρο, μόνο τα τελευταία 7 χρόνια, έχουν αξιοποιήσει το Erasmus πάνω από 20 χιλιάδες νέοι σε προγράμματα ανταλλαγών.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το Ευρωκοινοβούλιο που ξεκίνησε με πολύ λίγες αρμοδιότητες γιατί νομοθετούσε το Συμβούλιο Υπουργών και η Επιτροπή. Τώρα έχει εκτεταμένες εξουσίες, ενώ με την Συνθήκη της Λισσαβώνας παίζει ρόλο στην εκλογή του νέου προέδρου της Επιτροπής. Η εκλογή αυτή δεν είναι πλέον μια υπόθεση συνεννοήσεων μεταξύ των μεγάλων κρατών.

Πώς θα ήταν η ΕΕ αν κυριαρχούσε η λογική της αποχής για όσα δεν άρεσαν στους πολίτες στα πρώτα βήματα της ΕΕ; Πολύ απλά δεν θα υπήρχε η ΕΕ, και η Ευρώπη θα ήταν ακόμα κομμένη στα δύο και σε συνεχή αντιπαράθεση ανάμεσα στις «δύο Ευρώπες».

Είναι πολύ σημαντικό πως πολλοί νέοι στην πολιτική θέτουν υποψηφιότητα για τις Ευρωεκλογές της 26ης Μαίου. Διεκδικούν την ψήφο μας, άρα ζητούν συμμετοχή και δράση.

Οι νέοι ψηφοφόροι μπορεί να προσέξουν αυτή την πρόσκληση. Τους αφορά!