Δυσοίωνο ΓΕΣΥ & Υγεία ως δημόσιο αγαθό

Εν πρώτοις, ως προς τη θεμελιακή ιδέα της αυτονόμησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων, η θέση μου είναι αρνητική, υπό την εκτίμηση ότι προωθείται, προλειαίνεται, μεθοδεύεται και καταστρώνεται η ουσιαστική ιδιωτικοποίηση των δημοσίων νοσηλευτηρίων και η υπαγωγή τους σε ένα αβέβαιο καθεστώς κανόνων ιδιωτικής οικονομίας και επέλευσης επιχειρηματικών κινδύνων οικονομικής βιωσιμότητας ιδιωτικής πρωτοβουλίας και φορέων αλλά και αποξένωσης από ένα ουσιαστικό ανθρωποκεντρικό σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας και φαλκίδευσής του από την εισχώρηση του κερδοσκοπικού στοιχείου και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων.

Αντίθετα,

το υπάρχον συστήματος υγείας σκόπιμο είναι να τεθεί υπό το φως της αναπλαστικής προσέγγισης παροχής υπηρεσιών υγείας υψηλού επιπέδου και ποιότητας, αποσκοπώντας στην «ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και στην αναζωογόνηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας» [ΣτΕ(Ολ) 2113/2014 (Επιθεώρηση Δημοσίου Διοικητικού Δικαίου, 2014, Τόμος 58, σελ. 943, Νομικό Βήμα, 2014, Τόμος 62, σελ. 2187)] στα πλαίσια της επιβαλλόμενης κοινωνικής πολιτικής και μέριμνας του κράτους, καθώς η δημόσια υγεία ανήκει στον αναπόσπαστο σκληρό πυρήνα εξυπηρέτησης των βιοτικών αναγκών των πολιτών και αποτελεί «κοινωνικό αγαθό» (Πράξεις 197/2007 και 154/2010 του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ελλάδας) σκόπιμο δε είναι να λεχθεί ότι οι υπηρεσίες των δημοσίων νοσοκομείων εντάσσονται στην παροχική διοίκηση, ως τύπου της κυριαρχικής διοίκησης.

Σχετικά, υπογραμμίζω ότι με την ΣτΕ(Ολ) 1906/2014 (ΑΡΜ 2014/1196) κρίθηκε αντισυνταγματική και ακυρώθηκε η απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων 206/25.4.2012 (Β΄ 1363/26.4.2012) κατά το μέρος της, με το οποίο μεταβιβάσθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. 36.245.240 μετοχές της ΕΥΔΑΠ Α.Ε. (ποσοστό 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου) με την προοπτική της περαιτέρω μεταβίβασης σε ιδιώτες επενδυτές, με την αναφορά στη σκέψη 22 της εν λόγω απόφασης ότι «Επειδή, η παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας δεν συνιστά δραστηριότητα αναπόσπαστη από τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας…… Η δε κατ’ ουσίαν μετατροπή της δημοσίας επιχειρήσεως σε ιδιωτική, που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, καθιστά αβέβαιη τη συνέχεια της εκ μέρους της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφελείας, και δη υψηλής ποιότητας, η οποία δεν εξασφαλίζεται πλήρως με την κρατική εποπτεία».

Περαιτέρω, σημειώνοντας ότι σύμφωνα με το εδάφιο α΄ του Άρθρου 9 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας που ορίζει ότι «Έκαστος έχει το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβιώσεως και κοινωνικής ασφαλείας» εκτιμώ ότι καταστρατηγείται η αρχή της ποιοτικής παροχής των υπηρεσιών και στόχων λειτουργίας των δημοσίων νοσηλευτηρίων (ΠΕ ΣτΕ 158/1992, ΤοΣ 1992, σελ. 157 επ., ΠΕ ΣτΕ 159/1992, ΑρχΝομ 1993, σελ. 156 επ., ΠΕ ΣτΕ 33/1998, ΕΔΔΔ 1998, 361 επ., ΠΕ ΣτΕ 38/1998, ΤοΣ 1998, 1135 επ.) καθώς «…οι δημόσιες επιχειρήσεις που παρέχουν αγαθά ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο, όπως είναι ιδίως η ύδρευση, η ενέργεια και οι επικοινωνίες, ασκούν πράγματι δημόσια υπηρεσία. Διότι, ασχέτως του ιδιωτικού προσωπείου των, οι επιχειρήσεις αυτές επιδιώκουν τον δημόσιο σκοπό της διασφαλίσεως στο κοινωνικό σύνολο εκείνων των ζωτικών αγαθών, χωρίς τα οποία δεν υφίστανται οι ομαλοί όροι για την κατά τα σύγχρονα κριτήρια αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και δραστηριότητάς του,…» (ΠΕ ΣτΕ 158/1992, ανωτέρω, και ΠΕ ΣτΕ 159/1992, ανωτέρω).

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com