Αργεντινή: Ιστορία της γαλανόλευκης φανέλας- Βυζάντιο, Αναγέννηση & Επανάσταση

Γιατί η Αργεντινή φοράει μια γαλανόλευκη στολή ποδοσφαίρου; Είναι μια ιστορία που περιλαμβάνει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τους ζωγράφους της Αναγέννησης, τον Ναπολέοντα και μια επανάσταση. Το πιο πάνω θέμα αναλύει μέσω ανάρτησης στο twitter ο λογαριασμός Cultural Tutor.

Ακολουθεί μετάφραση του threat:

Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, που ήταν η συνέχεια του ανατολικού μισού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,

το μπλε θεωρούνταν ως το χρώμα των ευγενών και του αυτοκράτορα και της αυτοκράτειρας. Το μπλε ήταν ένα ακριβό χρώμα. Έφερε μεγάλο κοινωνικό κύρος και έφτασε να συμβολίζει το μεγαλείο.
 

Με την άνοδο της λατρείας της Αγίας Μαρίας (Παναγίας), οι καλλιτέχνες αποφάσισαν να την απεικονίσουν να φορά μπλε ρόμπες. Ήταν μια σημαντική και σεβαστή φιγούρα. Τι καλύτερο για να την αναδείξεις; Τα βυζαντινά ψηφιδωτά από τον 5ο αιώνα και μετά χρησιμοποιούσαν κάτι που λεγόταν αζουρίτης για τα άμφια της.

Η χρήση του μπλε για τα ρούχα της Μαρίας έγινε σύντομα κεντρικό μέρος της καλλιτεχνικής και θρησκευτικής παράδοσης. Στην Αναγέννηση οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν λάπις λάζουλι - το οποίο προερχόταν από ορυχεία στο Αφγανιστάν και ήταν πιο ακριβό από τον χρυσό - για να δημιουργήσουν το χρώμα για τις ρόμπες της.
 

Δεδομένου ότι οι Ιταλοί έμποροι έφεραν το λάπις λάζουλι από τόσο μακριά, η χρωστική ουσία που δημιούργησε έγινε γνωστή ως "ultramarinus". Στα λατινικά σημαίνει «από πάνω από τη θάλασσα».Το Ultramarine ήταν μια βαθιά και λαμπερή απόχρωση του μπλε, πολύτιμη για την ομορφιά και τη σπανιότητά του.

Τον 18ο αιώνα ο Κάρολος Γ' ήταν βασιλιάς της Ισπανίας και κυβερνούσε επίσης την Αργεντινή. Ο γιος και ο κληρονόμος του, που ονομαζόταν επίσης Κάρολος, ήταν παντρεμένος εδώ και πέντε χρόνια χωρίς να αποκτήσει κανένα δικό του παιδί...
 

Όταν ο γιος του απέκτησε επιτέλους παιδί, ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ χάρηκε. Και έτσι δημιούργησε κάτι που ονομάστηκε  Τάγμα του Καρόλου Γ' το 1771 για να σηματοδοτήσει την περίσταση, ένα είδος ειδικής κοινωνίας για εξέχοντες Ισπανούς. Και κάθε Τάγμα  έπρεπε να έχει συγκεκριμένα χρώματά για να φορούν τα μέλη...

Ο Κάρολος Γ΄ είχε προσευχηθεί στην Παναγία  κατά τη διάρκεια εκείνων των πολλών ετών που περίμενε τον γιο του να αποκτήσει παιδί. Έτσι για τα χρώματα του νέου του Τάγματος ο Κάρολος επέλεξε το μπλε -το χρώμα της Παναγίας- και το συνδύασε με το λευκό. Πιο κάτω στον πίνακα ο Κάρολος Δ' που φορά κορδέλα του Τάγματος του πατέρα του.

Ο Κάρολος Γ' είχε επιλέξει ένα μπλε πολύ πιο χλωμό από τις συνηθισμένες απεικονίσεις της Παναγίας. Πιο κάτω ένας πίνακας της Παρθένου Μαρίας από το 1767 από τον Giovanni Battista Tiepolo - κοιτάξτε το γαλάζιο της ρόμπας. Αυτός ο πίνακας παραγγέλθηκε από τον Κάρολο Γ'.

Μέχρι το έτος 1808 ο Ναπολέων είχε αναδειχθεί στην πολιτική και άρχισε να χαράζει το δρόμο του στην Ευρώπη. Ανάγκασε τον βασιλιά Φερδινάνδο Ζ' (εγγονό του Καρόλου Γ') να παραιτηθεί. Στη συνέχεια ο Ναπολόεν τοποθέτησε τον αδελφό του, Ιωσήφ Βοναπάρτη, στον ισπανικό θρόνο.

Αυτό πυροδότησε εξεγέρσεις,  όχι μόνο στην Ισπανία αλλά και στην Αργεντινή.

Για να δείξουν την πίστη τους στον αληθινό μονάρχη της Ισπανίας, οι Αργεντινοί επαναστάτες φόρεσαν τα χρώματα του Τάγματος του Καρόλου Γ' - απαλό μπλε και άσπρο - για να ξεχωρίσουν από τους βοναπαρτιστές μαχητές και να δείξουν πίστη στον Φερδινάνδο, όπως φαίνεται εδώ:

Δύο χρόνια αργότερα, το 1810, ξέσπασε ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας της Αργεντινής.

Και το 1812 ο αρχηγός τους, Manuel Belgrano, δημιούργησε το Cockade of Argentina, ένα σύμβολο που χρησιμοποιείται για να διακρίνει τις επαναστατικές δυνάμεις από εκείνες των φιλοβασιλικών. Και χρησιμοποίησε χρώματα που προηγουμένως συνδέονταν με την εξέγερση της Αργεντινής από την ισπανική κυριαρχία υπό τον Ιωσήφ Βοναπάρτη - το απαλό γαλανόλευκο από το Τάγμα του Βασιλιά Καρόλου Γ' και της αληθινής μοναρχίας.

Ο Belgrano σχεδίασε τη σημαία της Αργεντινής λίγες μέρες αργότερα και χρησιμοποίησε τα ίδια χρώματα. Μετά από μερικές ατυχίες, αλλαγές κυβέρνησης, μάχες και χρόνια αργότερα, το σχέδιο του Belgrano υιοθετήθηκε ως η επίσημη σημαία της ανεξάρτητης Αργεντινής, το 1816. Ο ήλιος προστέθηκε το 1818.

Όταν ο Belgrano παρουσίασε για πρώτη φορά το σχέδιό του στους ανθρώπους, συνέκρινε τα χρώματά του με τον ουρανό και τα σύννεφα.
Αυτό έχει ερμηνευτεί ότι σημαίνει ότι ήταν η έμπνευσή του. Κάτι που είναι λογικό, δεδομένων των απίστευτων φυσικών τοπίων της Αργεντινής. Αλλά στην πραγματικότητα τα χρώματα προηλθαν από το Τάγμα του Καρόλου Γ'.

Η γέννηση του ποδοσφαίρου στην Αργεντίνή

Μερικές δεκαετίες αργότερα και συγκεκριμένα τη δεκαετία του 1880 ένα άθλημα που ονομαζόταν ποδόσφαιρο έφτασε στην Αργεντινή μέσω Βρετανών εργατών στο σιδηρόδρομο, οι οποίοι το πέρασαν στους ντόπιους. Το ποδόσφαιρο απογειώθηκε. Μέχρι το 1891 είχαν το πρώτο τους πρωτάθλημα (το 5ο παλαιότερο στον κόσμο) και το 1893 είχαν ιδρύσει την Ομοσπονδια.

Η Εθνική Αργεντινής φόρεσε μια γαλάζια φανέλα στο ντεμπούτο της εναντίον της Ουρουγουάης το 1902.

Αλλά έξι χρόνια αργότερα, το 1908, έπαιξαν με μια ομάδα όλων των αστέρων από τη Βραζιλιάνικη Λίγκα με μια φόρμα με λευκές και απαλές μπλε ρίγες.

114 χρόνια αργότερα, η Αργεντινή εξακολουθεί να φορά τα ίδια χρώματα, που υιοθετήθηκαν από τη σημαία της, η οποία ήταν το αποτέλεσμα μιας σειράς πολιτικών, θρησκευτικών και καλλιτεχνικών εξελίξεων. Μια μακρά ιστορία για μια από τις πιο εμβληματικές στολές ποδοσφαίρου.