Από το τίποτα, στην απόλυτη εξουσία

07:13 9/4/2015 - Πηγή: Sigma Live

Κάνω μια μικρή στάση στο σχόλιο της Δρος Χριστίνας Wieland, Ελληνοκύπριας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπεύτριας στην Αγγλία, που το περασμένο Σάββατο (4 Απριλίου 2015), σε επιστημονική ημερίδα του Παγκύπριου Συνδέσμου Ψυχοθεραπευτών, στη Λευκωσία, περίγραψε το φαινόμενο του «εσωτερικού φασισμού», με αναφορά στην «έλλειψη εσωτερικού κόσμου» στον Χίτλερ. Είπε ότι αυτό το ψυχικό κενό στον ηγέτη του ναζισμού που αιματοκύλισε την Ευρώπη, σχολιάστηκε από πολλούς συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένου του Sebastian Haffner.Με απασχόλησε αρκετά το

έργο του αντιναζιστή Haffner, ενός από τους ελάχιστους Γερμανούς δημοσιογράφους και διανοούμενους που διέβλεψαν τη χιτλερική λαίλαπα από το 1933 που ο Χίτλερ πήρε την εξουσία και έγραψαν με καταπληκτική διαίσθηση και ενσυναίσθηση, για το ναζιστικό φαινόμενο. Ο Sebastian Haffner (1907-1999), που το 1938 αυτοεξορίστηκε στο Λονδίνο, προσπάθησε να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα, πώς και γιατί, σε εκείνες τις συγκεκριμένες συνθήκες, τη δεκαετία 1930, ο γερμανικός λαός ενέδωσε στον Χίτλερ και τον στήριξε; Πώς, το κόμμα των Ναζί, από 2,6% που πήρε στις βουλευτικές εκλογές του 1928, εκσφενδονίστηκε στο 43,9% και έγινε πρώτο κόμμα, στις βουλευτικές του Μαρτίου 1933, όταν ήδη ο Χίτλερ ήταν καγκελάριος; Στο βιβλίο του «Defying Hitler», ο Haffner ανέλυσε την ιδέα, ότι ακόμα και οι δικτάτορες είναι αδύναμοι, χωρίς τη συγκατάθεση ή τουλάχιστον την ανοχή των μαζών.Στο ακόμα πιο ριζοσπαστικό βιβλίο του «Germany: Jekyll and Hyde», έγραψε ότι «ο Χίτλερ μπορεί να μην είναι τυπικός Γερμανός, αλλά, ως ο “Φύρερ”, μπορεί να είναι η Γερμανία. Η δίψα του για εξουσία, το μίσος του και το πάθος του για επίδειξη, είναι ελκυστικές στη Γερμανία, γιατί ο καθένας που θέλει να πάρει την εξουσία, να κυβερνήσει και να μπει επικεφαλής, θα βρει σήμερα στη Γερμανία ένα μεγάλο πλήθος να υπακούσει και να τον ακολουθήσει με ευχαρίστηση και ανακούφιση.

Ο Χίτλερ είναι ένα μοναδικό φαινόμενο, μια δύναμη που δουλεύει ανεξάρτητα από τη στρατιά των άλλων ναζιστών ηγετών, που τους τοποθέτησε σε θέσεις εξουσίας και τους χρησιμοποιεί - όλοι αυτοί, ο Γκέμπελς, ο Γκέριγκ, ο Ρίμπεντροπ, ο Χίμλερ, δεν μπορούν να δράσουν ανεξάρτητα από αυτόν. Ο Χίτλερ και η υπόλοιπη ναζιστική ηγεσία είναι δύο δυνάμεις διαφορετικές στη Γερμανία σήμερα και είναι αφελές να πιστεύει κανείς, ότι μπορεί ο Χίτλερ να αντικατασταθεί μια μέρα από έναν από τους “λοχαγούς” του. Η ναζιστική ηγεσία μπορεί να κυβερνά μόνο στο όνομα του Χίτλερ νεκρού ή ζωντανού και από τη στιγμή που ο Χίτλερ εξουδετερωθεί, όλοι οι Γκέμπελς και Γκέριγκ θα πέσουν σαν φύλλα από ένα νεκρό δέντρο. Κανένας από αυτούς δεν μπορεί να ταυτίσει τον εαυτό του με τη Γερμανία, όπως ο Χίτλερ.

Ο Χίτλερ είναι ένα ασυνήθιστο φαινόμενο. Κανένας από τους 10 χιλιάδες γνωστούς ναζιστές αξιωματούχους είναι, ως άτομο, τίποτα περισσότερο από ένα συνηθισμένο καιροσκόπο προικοθήρα, με κάποιες περισσότερες ή λιγότερες ικανότητες και κάποια περισσότερη ή λιγότερη ασυνειδησία. Αλλά ο Χίτλερ ήταν το άλογο που κέρδισε την κούρσα. Εκείνοι ήταν οι τυχεροί τζογαδόροι που έπαιξαν το σωστό άλογο. Ο Χίτλερ μόνος του ανακάλυψε το μυστικό, πώς να ανυψωθεί από το τίποτα, στην απόλυτη εξουσία, ενώ εκείνοι είναι απλώς μιμητές και κακέκτυπά του».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords