Αναστασιάδης: Η ήττα του ΔΗΣΥ οδήγησε στην επίρριψη ευθυνών σε ώμους άλλων

 «Η αυτοκριτική και η ανάληψη ευθυνών είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει ένα πραγματικό ηγέτη. Είναι κανόνας πως όσοι στερούνται της δύναμης για αυτοκριτική είναι καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουν τα ίδια και χειρότερα λάθη» δήλωσε ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» και ερωτηθείς για την ήττα του Δημοκρατικού Συναγερμού στις προεδρικές εκλογές

είπε ότι «η βαρύτερη ήττα που υπέστη το κόμμα από ιδρύσεως του αντί να οδηγήσει σε άμεση ανάληψη ευθυνών, οδήγησε σε μια πρωτόγνωρη εκστρατεία με στόχο, όχι την ανάληψη αλλά την επίρριψη ευθυνών σε ώμους άλλων. Μια παγκύπρια εκστρατεία που αποσκοπούσε στην περαιτέρω καλλιέργεια του φανατισμού και την δημιουργία μιας πρόσθετης εστίας διαχωρισμού των οπαδών του κόμματος, μεταξύ «εκείνων» που πίστευαν στην παράταξη και των «άλλων» που δήθεν ακολουθώντας τον «αόρατο ελέφαντα» οδήγησαν στην ήττα του κόμματος. Δεν θέλω να σχολιάσω τα όσα αχαρακτήριστα ελέγχθηκαν στα ΜΜΕ στα ΜΚΔ ή στις μετεκλογικές συγκεντρώσεις, εκείνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως με τον φανατισμό που καλλιεργήθηκε οδηγηθήκαμε σε ένα παγκύπριο συνέδριο, που αντί της τεκμηριωμένης και αντικειμενικής αποτίμησης του αποτελέσματος, αρκεστήκαμε στην επιδερμική και αόριστη αναφορά αιτιών και αιτιατών λειτουργώντας περισσότερο ως ιατροί που δίδουν προτεραιότητα στην επούλωση των πληγών παρά ως ερευνητές για τα αίτια που οδήγησαν σε ένα προδιαγραμμένο καταστροφικό συμβάν» .

Μεταξύ άλλων ο Νίκος Αναστασιάδης έδωσε στη δημοσιότητα απόσπασμα ομιλίας του την οποία δεν εκφώνησε στο συνέδριο του κόμματος.
Υπό μορφή ερωτήσεων κατέγραψε κάποιες από τις επισημάνσεις της ομιλίας του.

(α) Πόσο βεβιασμένη ήταν η απόφαση, το κυβερνών κόμμα, να χρήσει υποψήφιο, 18 μήνες πριν τη λήξη της προεδρικής θητείας;

β) Δεν θα έπρεπε να αναμέναμε να αρχίσουν οι διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης και αναλόγως των αποτελεσμάτων να αποφασίζαμε;

(γ) Πόσο λάβαμε υπόψιν την, προς της απόφασης άρνηση, των κομμάτων του κεντρώου χώρου, στήριξης της υποψηφιότητας του προέδρου της παράταξης;

(δ) Ποιές ήταν οι πιθανότητες επιτυχίας μιας τρίτης εντολής διακυβέρνησης της χώρας, από τον ΔΗΣΥ όταν οι δημοσκοπήσεις έδιναν ποσοστό αποδοχής του υποψηφίου που δεν ξεπερνούσαν το 7%;

(ε) Πόσο λάβαμε υπόψιν τον κίνδυνο διάσπασης του κόμματος, όταν στις καθοριστικές, για την απόφαση μας, δημοσκοπήσεις η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών της παράταξης έδειχναν να προτιμούν άλλο από τον προτιθέμενο να διεκδικήσει την προεδρία;

(στ) Από ποια δεξαμενή κομμάτων αναμέναμε να αντλήσουμε ψήφους, με γνωστή την άρνηση στήριξης των κεντρώων κομμάτων;

(ζ) Ποια ήταν η συμπεριφορά μας έναντι των οπαδών, που κατά πληροφορίες, «εφέροντο» να στηρίζουν άλλη υποψηφιότητα;

η) Πόσο αστόχευτη ήταν η προεκλογική εκστρατεία όταν αντί της προβολής του έργου της δεκαετίας και της συνέχισης του αισθήματος σταθερότητας και ασφάλειας των πολιτών, επικεντρωθήκαμε στην αποδόμηση του ενός αφήνοντας στο απυρόβλητο τον άλλο των υποψηφίων;