Αηδία Φανερωμένης

Σ Ι Γ Ο Υ Ρ Α ΘΑ ξέρασε από αηδία χθες η Φανερωμένη. Άκουγε μες στην εκκλησιά της τον «πανηγυρικό» της Διζωνικής Υποταγής που εκφώνησε η επίσημη ομιλήτρια των διζωνικών ραγιάδων, μαγαρίζοντας την Επέτειο της Εθνεγερσίας μας του 1821. Κι από τα επέκεινα της Αχερουσίας, ο 1ος επινοήσας τους πανηγυρικούς, αρχαίος μας Ισοκράτης, θα υπέστη βαρύτατη ακροαστική δηλητηρίαση...

Ε Χ Ε Ι, ΕΠΙ 195 χρόνια, ιδιαίτερες ευαισθησίες η Φανερωμένη μας: Τον αγαπητό σε όλους εφημέριό της του 1821. Τον παπά Λεόντιο που τον έσυραν στη μέση της αγοράς οι σωματοφύλακες του τότε Τούρκου εν Κύπρω «ηγέτη» και

του έκοψαν το κεφάλι. Επειδή, «κάποιος λεγόμενος Σάββας, είχε κρύψει ένα βαρέλι με μπαρούτι σ’ ένα δωμάτιο της ενοριακής εκκλησίας της Λευκωσίας που ονομάζεται Φανερωμένη και διέφυγε κρυβόμενος στη Λάρνακα», όπως έγραψε η εφημερίδα της Ρώμης «Notizie del giorno», αριθμός φύλλου 43, Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 1821 (Γ. Χατζηκωστής: «Από άλλη γλώσσα μεταφράσεις», Λευκωσία 2015, σελ. 27)…

Ε Κ Ε Ι ΣΤΟΝ περίβολο της Φανερωμένης, την επομένη της μεγάλης σφαγής, Κυριακή, 10η Ιουλίου 1821, τάφηκαν οι σοροί του απαγχονισθέντος Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και των αποκεφαλισθέντων Μητροπολιτών, Κιτίου Μελέτιου, Πάφου Χρύσανθου και Κερύνειας Λαυρέντιου. Κι όταν το 1871 οικοδομήθηκε ο νέος ναός, τάφηκαν κάτω από την Αγία Τράπεζα της Φανερωμένης. Και το 1921, στην 100ετία από τη θυσία τους, τοποθετήθηκαν στο έκτοτε πεντελικό Μαυσωλείο, πίσω από το ιερό της. Εκεί που κάθε 9η Ιουλίου τελείται μέχρι σήμερα το Μνημόσυνο των Εθνομαρτύρων του 1821.

Ε Χ Ε Ι ΚΙ ΑΛΛΕΣ, πλήθος ιδιαίτερες ευαισθησίες η Φανερωμένη μας. Δικός της πρωθιερέας ήταν μέχρι την 21η Οκτωβρίου 1931, ο πρώτος σημαιοφόρος της εθνικολαϊκής Εξέγερσης των Οκτωβριανών της Κύπρου για Ένωση με την Ελλάδα, Διονύσιος Κυκκώτης, που συνέλαβαν κι εξόρισαν οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες.

Κ Α Τ Ω ΑΠΟ τους ιερούς της θόλους, η Φανερωμένης μας άκουσε, Κυριακή, 22 Αυγούστου 1954, απ’ το στόμα του Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, τον φοβερό Όρκο της Φανερωμένης: «Θα παραμείνωμεν πιστοί έως θανάτου εις το εθνικόν μας αίτημα. Άνευ υποχωρήσεων. Άνευ παραχωρήσεων. Άνευ συναλλαγών. Θα περιφρονήσωμεν την βίαν και την τυραννίαν. Με θάρρος θα υψώσωμεν το ηθικόν παράστημά μας υπεράνω των μικρών και εφήμερων κωλυμάτων, εν και μόνον επιδιώκοντες, εις εν και μόνον αποβλέποντες τέρμα, την Ένωσιν και μόνον την Ένωσιν»…

Α Π Ο ΤΗΝ Φανερωμένη εξορμούσαν οι στρατιές των νέων και νεανίδων της ΟΧΕΝ του εφημέριου Παπάσταυρου, που στελέχωσαν την ΕΟΚΑ μας, με το «ξύπνα καημένε μου ραγιά», για να φτάσουν ώς την Αγχόνη και τα Φυλακισμένα Μνήματα...

Μ Ε ΤΕΤΟΙΕΣ και τόσες εμπειρίες 195 χρόνων η Φανερωμένης μας, πώς να μην ξεράσει χθες στο επίσημο διζωνικό μαγάρισμα της Εθνικής Επετείου των Πανελλήνων; Δεν μπορούσαν, άραγε, να πάνε αλλού για να... εκφωνήσουν;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ