O γίγαντας και οι νάνοι

Νιώθω την ανάγκη στο σημερινό μου άρθρο να γράψω την άποψη μου για τη συκοφαντική «ανακατωσιά», που ταλαιπώρησε τη λογική, αλλά και το συναίσθημα, όσων γνωρίζουν, έστω και εξ ακοής, το ήθος του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου.

Όσοι γνώρισαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο ως συναγωνιστές ή συνεργάτες του και όσοι είχαν επαγγελματική, βουλευτική ή πολιτική συναναστροφή μαζί του, ξέρουν ότι μπορούν χωρίς κανένα κίνδυνο διάψευσης «να βάλουν το χέρι στη φωτιά» υπερασπιζόμενοι το ήθος, την εντιμότητα, την καθαρότητα λόγων και έργων και την προσήλωσή του στις διαφανείς διαδικασίες. Είναι πολλοί που συνεργάστηκαν

μαζί του. Μερικοί, προς τιμή τους, αναφέρθηκαν με πολλή σιγουριά στην εντιμότητά του Τάσσου Παπαδόπουλου και έδειξαν την πίστη τους, ότι οι κατηγορίες εναντίον του ήταν αξιοκατάκριτες συκοφαντίες.

Προσωπικά δεν υπήρξα ούτε συναγωνιστής, ούτε συνεργάτης και δεν είχα την τιμή να έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με το Τάσσο. Παρακολούθησα μόνο μερικές ομιλίες του σε συγκεντρώσεις. Τον συνάντησα μόνο μια φορά στο γραφείο του, όταν μερικοί φίλοι τον επισκεφθήκαμε το 2007 για να του εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας. Του έσφιξα επίσης μια φορά το χέρι, όταν ήρθε στο γάμο του γιου μου για να μας δώσει τις ευχές και τα συγχαρητήριά του. Και για να μην πει κάποιος ότι κρύβω την σχέση μου μαζί του, λέω με πολλή περηφάνια. Ναι, είμαι ο πατέρας του Χρύση Παντελίδη, ο οποίος είχε την τιμή να τον επιλέξει ο Τάσσος ως συνεργάτη του το 2000. Από τότε ο γιος μου είχε την μεγίστη τιμή να «είναι το δεξί του χέρι» ως το θάνατό του, όπως πολλές φορές ανέφεραν όσοι γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις. Η συνεργασία του γιου μου με τον Τάσσο μου επιβεβαίωσε και μου πολλαπλασίασε τις θετικές εκτιμήσεις που πάντα είχα για τον Τάσσο και κυρίως για τον πατριωτισμό, την ευθυκρισία, την ορθή άποψη που πάντα είχε για το κυπριακό και το ήθος και την αμεροληψία που τον χαρακτήριζε.

Ως ενεργός πολίτης παρακολουθούσα τον Τάσσο Παπαδόπουλο από το 1959, 16χρονος τότε, όταν τον είδα για πρώτη φορά στη Λεμεσό, στο βήμα προεκλογικής συγκέντρωσης για τον Εθνάρχη Μακάριο. Με εντυπωσίασε τότε η γλαφυρότητα της ομιλίας του και η επιχειρηματολογία του, που διέφερε από τον στομφώδη λόγο των συνθημάτων της εποχής.

Για πενήντα χρόνια παρακολουθούσα την πολιτική δραστηριότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Και είχα σχηματίσει την ορθή άποψη για την προσωπικότητά του. Τις εκτιμήσεις μου επιβεβαίωσαν και όλα όσα άκουσα από το γιο μου για την προσωπικότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου και τη δραστηριότητά του στα οκτώ χρόνια που ήταν ο στενός του συνεργάτης. Θεωρώ ότι ο γιος μου πήρε ένα δοκτοράτο στο πανεπιστήμιο με το όνομα «’Ηθος Τάσσου Παπαδόπουλου». Θεωρώ ευλογημένα εκείνα τα χρόνια για μένα και την οικογένειά μου, γιατί με έκαναν να νιώσω ότι η εκτίμηση μου για τον Τάσσο Παπαδόπουλο ήταν ορθή και ο θαυμασμός μου γι αυτόν μεγάλωσε και ισχυροποιήθηκε.

Αντιλαμβάνομαι ότι εκείνοι που νιώθουν μίσος για τον Τάσσο από το 2004, όταν διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία χάρηκαν πολύ όταν άκουσαν τις αλληλοαναιρούμενες συκοφαντίες Πολίτη – Φαίδωνα. Ένιωσαν αγαλλίαση και χαιρεκακία, επειδή πίστεψαν ότι μπορεί ο γίγαντας του ήθους να έπεφτε από το βάθρο του.

Ο δήμαρχος Πάφου ανήκει στη νέα γενιά και πιθανόν να αγνοεί το αναγνωρισμένο από φίλους και αντιπάλους πολιτικό ήθος του Τάσσου Παπαδόπουλου. Είναι άξιος συγχαρητηρίων για τον αγώνα του ενάντια στους κλέφτες, τους μιζαδόρους, τα λαμόγια και τα κυκλώματα της διαφθοράς. Δεν μπορεί όμως με τις χειμαρρώδεις δηλώσεις του να τοποθετεί κοντά σ’ αυτούς τον Τάσσο Παπαδόπουλο, διατυπώνοντας ανυπόστατη υπόνοια. Αυτό αποτελεί απαράδεκτη συκοφαντία. Ο ίδιος έχει μειώσει τη σημασία των σωστών καταγγελιών του με την ασυγχώρητη συκοφαντία, που τη μετέβαλε σε πρωτοσέλιδο παραπλάνησης η γνωστή εφημερίδα για τους δικούς της λόγους.

Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για τις σαρωτικές καταγγελίες του κ. Φαίδωνος. Αλλά εκφράζουμε και την αγανάκτησή μας για τα υπονοούμενα που άφησε για τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Τον καλούμε να συνεχίσει τον αγώνα του ενάντια στη διαφθορά. Την ίδια στιγμή τον καλούμε να ανακαλέσει τις συκοφαντικές υποψίες του και να απολογηθεί για το ολίσθημα, που κάποιοι το έχουν εκμεταλλευτεί. Σήμερα που στο πολιτικό σκηνικό γίνεται μια παρέλαση κλεφτών και απατεώνων έχουμε καθήκον να διαχωρίσουμε και να μη διασύρουμε τα πρότυπα του ήθους και να μην λέμε ότι όλοι είναι οι ίδιοι. Και ο Τάσσος είναι πρότυπο ήθους. Και κανένας νάνος δεν μπορεί να θέτει υπό αμφισβήτηση το ήθος και την εντιμότητα του γίγαντα Τάσσου Παπαδόπουλου.

Ο Πέτρος Θ. Παντελίδης είναι αρθρογράφος και εκπαιδευτικός

Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com