Mεσόγειος: Ένα νεκροταφείο Ελπίδας-Fully booked δηλώνει η ΕΕ

Ευρώπη: η γη της επαγγελίας. Τουλάχιστον αυτό υπόσχονται κάποιοι στους χιλιάδες μετανάστατες που συγκεντρώνονται κάθε μέρα στη Λιβύη με την ελπίδα να φύγουν από την εφιαλτική ζωή της Αφρικής. Η Ευρώπη, η οποία ευθύνεται απόλυτα για τη διάλυση των κρατών της Μαύρης Ηπείρου, κάνει τον Κινέζο μπροστά στις παράνομες διακινήσεις μεταναστάτων και μάλιστα δηλώνει fully booked! Αφρική: η γη της ερήμωσης: Μία ήπειρος που έγινε αποικία της Ευρώπης εδώ και πολλά χρόνια και απομυζάται καθημερινά με όλους τους πιθανούς τρόπους. Οι μαύροι της Αφρικής πεθαίνουν καθημερινά από πείνα, πολέμους, αρρώστιες κλπ, για να μπορούν οι λευκοί Ευρωπαίοι να απολαμβάνουν μια όμορφη, εύπορη ζωή. Λιβύη: Η Λιβύη έγινε η βασικότερη πύλη για τη διακίνηση μεταναστών. Τα κέρδη από αυτή τη δραστηριότητα ανέρχονται στο 10% του ΑΕΠ της χώρας, σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας. Από αυτά επωφελούνται ένοπλες ομάδες που έχουν σχηματιστεί στη χώρα μέσα στο γενικότερο πολιτικό αδιέξοδο. Πρόσφατες εξελίξεις: Η πρόσφατη τραγωδία στη Ρόδο, όπου σκάφος στοιβασμένων μεταναστών προσέκρουσε σε βράχο με αποτέλεσμα 3 νεκρούς και η άλλη λίγες μέρες πριν που προκάλεσε το θάνατο σε 900 ζωές, προκάλεσαν – σύντομο - σοκ στην κοινή γνωμή. Αυτά τα δύο πρόσφατα τραγικά συμβάντα δεν είναι όμως κάτι το καινούριο. Στη δική μας θάλασσα, ακριβώς δίπλα μας, πεθαίνουν συνεχώς άνθρωποι, οι οποίοι πληρώνουν λίγες οικονομίες μιας ζωής με την υπόσχεση να γλιτώσουν από το καθημερινό μαρτύριο των εμφυλίων στις χώρες τους και να μεταφερθούν στην ειρηνική Ευρώπη. Πολλές φορές το παιχνίδι είναι σικέ και οι αποκαλούμενοι μετανάστες δεν φθάνουν ποτέ στον προορισμό τους. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Το 2014 περισσότερα από 3.000 άτομα πνίγηκαν στη Μεσόγειο, στην προσπάθειά τους ν’ αγγίξουν ευρωπαϊκό έδαφος. Τα τελευταία 15 χρόνια, 23.000 άτομα έχουν χαθεί στη θάλασσα. Και τα στατιστικά αυτά δεν σταματούν μόνο εδώ! Συμπέρασμα: Η Ευρώπη κλείνει τα μάτια εδώ και χρόνια σ’ ένα πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Όταν «τρομοκράτες» χτύπησαν τα γραφεία του Charlie στο Παρίσι εκατομμύρια άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο ξεσηκώθηκαν και τα κοινωνικά δίκτυα ντύθηκαν στα μαύρα. Όταν οι αποκαλούμενοι «μετανάστες» πνίγηκαν στη θάλασσα, κάποιοι χάρηκαν που δεν τα κατάφεραν, την ίδια στιγμή που χώρες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Κάποιοι απλά το ανέφεραν και τα δελτία Ειδήσεων αφιέρωσαν 1 λέπτο αναφοράς! Οι Παριζιάνοι, οι Λονδρέζοι, οι Λευκωσιάτες κλπ έχουν την ίδια ψυχή, τον ίδιο πόνο και τις ίδιες ελπίδες με αυτούς τους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να γεννηθούν μέσα στη δίνη του πολέμου. Κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος δεν μπορούν να σηκώσουν την οικονομική ευθύνη που βαραίνει η μετανάστευση, ούτε να απορροφήσουν ξένο εργατικό δυναμικό. Κάποιες άλλες, όμως, που επωφελούνται χρόνια από τις καταστάσεις στην Αφρική, ήλθε ο καιρός να επιστρέψουν στο ελάχιστο αυτά που χρωστούν σε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί άνθρωποι λέγονται κι αυτοί. Έχουν ονόματα. Δεν είναι απλά οι «βρωμισμένοι μετανάστες που έρχονται να μας πιάνε τις δουλειές». Πράξια Αρέστη, φιλόλογος Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com