7/10/2023: Ένας Χρόνος Μετά-Αναστοχασμοί, διαπιστώσεις κι ο δρόμος μπροστά

Στην πρώτη επέτειο από την ολέθρια επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, βρέθηκα να αναλογίζομαι τα ανατριχιαστικά γεγονότα εκείνης της ημέρας και τι σηματοδοτούν για το μέλλον. Αυτά που συνέβησαν εκείνο το Μαύρο Σάββατο συγκλόνισαν τη συλλογική συνείδηση, όχι μόνο των Ισραηλινών, αλλά και κάθε πολιτισμένου ανθρώπου. Ήταν μια ημέρα τυφλής βίας και αδιανόητης οδύνης.

 Ήταν όμως και η μέρα που φανέρωσε την ανθεκτικότητα και την ενότητα του ισραηλινού λαού. Φέρνοντας στην μνήμη μου τις ζωές αυτών που χάθηκαν,

Τι Θυμόμαστε από την 7η Οκτωβρίου;

Το τραύμα της 7ης Οκτωβρίου είναι ανεξίτηλα χαραγμένο στην εθνική μας μνήμη. Γίναμε όλοι μάρτυρες μιας ωμής επίθεσης εναντίον αμάχων - ανδρών, γυναικών, ηλικιωμένων και παιδιών. Ανθρώπων, που έχασαν τη ζωή τους αναίτια, από τα μέλη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, που γιγαντώνεται μέσα από το μίσος και την καταστροφή. O πόνος και η οδύνη απλώθηκαν πέρα από το Ισραήλ, σε κάθε πολιτισμένη χώρα στον κόσμο. 

Μέσα στον όλεθρο και την καταστροφή, είδαμε τη γενναιότητα των πολιτών και των στρατιωτών μας, που υπερασπίστηκαν τα σπίτια και τις κοινότητές τους. Η σύμπνοια και η ομοψυχία που επέδειξαν οι Ισραηλινοί, από τις πόλεις στα βόρεια σύνορα, κοντά στον Λίβανο, ως τα νότια στα σύνορα με τη Γάζα, ανέδειξαν το σθένος και την αγωνιστικότητα του έθνους μας. Είδαμε ακόμα μια άνευ προηγουμένου υποστήριξη από τη διεθνή κοινότητα, ιδιαίτερα από σύμμαχες χώρες, όπως η Κύπρος, οι οποίες στάθηκαν αλληλέγγυες μαζί μας, τόσο εκείνη τη μαύρη μέρα, όσο και τις δύσκολες μέρες που ακολούθησαν.

Τι Έχουμε Μάθει από την 7η Οκτωβρίου;

Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου μας υπενθύμισε την ανάγκη για εγρήγορση, ενότητα και ετοιμότητα απέναντι σε υπαρξιακές απειλές. Η επίθεση φανέρωσε τρωτά σημεία στην δική μας πλευρά, όχι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό και πολιτικό. Μάθαμε ότι μπροστά στον τρόμο, ο εφησυχασμός δεν αποτελεί επιλογή. Οι απειλές από τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Χαμάς, που δρουν με την υποστήριξη ξένων δυνάμεων, με πρώτο και κύριο το Ιράν, αξιώνουν την επανεξέταση των στρατηγικών μας.

Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, αποτελεί πλέον συλλογικό τραύμα για το Ισραήλ. Με τον ίδιο τρόπο, που η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, αποτελεί εθνική τραγωδία για το νησί. 50 χρόνια μετά, οι θύμησες από τον πόλεμο στοιχειώνουν μέχρι σήμερα τις γενιές του τόπου. 

Τόσο για το Ισραήλ, όσο και για την Κύπρο, τα εθνικά τραύματα αποτελούν μια υπενθύμιση της ευθραυστότητας της ειρήνης και της ανάγκης για ισχυρές εθνικές αμυντικές δυνατότητες και διεθνείς συμμαχίες.

Πού οδεύουμε;

Σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πολύπλοκη και επικίνδυνη περιφερειακή κατάσταση. Η Χεζμπολάχ, που υποστηρίζεται από το Ιράν, αποτελεί σοβαρή απειλή κατά μήκος των βόρειων συνόρων του Ισραήλ, ενώ η Χαμάς στη Γάζα, αν και κατακερματισμένη, παραμένει προσηλωμένη στις ακραίες πεποιθήσεις της και μια ‘ιδεολογία τρόμου’. Οι πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις αυτών των ομάδων, αποτελούν ένα σαφή, υπαρκτό κίνδυνο, όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά για την ευρύτερη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Η αποσταθεροποιητική επιρροή αυτού του ‘άξονα του κακού’, θέτει σε κίνδυνο τις ειρηνευτικές προσπάθειες και υπονομεύει τη δυνατότητα για οποιεσδήποτε μόνιμες λύσεις στις συγκρούσεις που μαστίζουν την περιοχή μας. 

Αυτή η διάχυτη, επικρεμάμενη απειλή απαιτεί μια συντονισμένη προσπάθεια για ενίσχυση του κοινού μετώπου με τους περιφερειακούς μας εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου. Οι χώρες  μας μοιράζονται κάτι περισσότερο από μια απλή γεωγραφική εγγύτητα. Οι δύο λαοί μας μοιράζονται δημοκρατικές αξίες και μια κοινή αντίληψη των απειλών και κινδύνων στην περιοχή μας.

Συλλογικό καθήκον

Καθώς τιμούμε την πρώτη επέτειο από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, είναι ανάγκη να αναγνωρίσουμε τη συλλογική ευθύνη και υποχρέωση όλων μας, να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ένα μέλλον χωρίς τέτοιες τραγωδίες. Αυτό δεν αποτελεί ευθύνη μόνο του Ισραήλ ή της Κύπρου, αλλά ευθύνη όλων των χωρών, που αναγνωρίζουν την αξία της ειρήνης, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Πρέπει να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή τρομοκρατίας και εξτρεμισμού, έτσι ώστε ότι οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να ζήσουν χωρίς φόβο. Τιμώντας όσους έχασαν τη ζωή τους εκείνο το Μαύρο Σάββατο, δεσμευόμαστε για ένα κόσμο ειρηνικό, ανθεκτικό και ενωμένο.