Το ταξίδι μού απέδειξε ότι για να το απολαύσεις πρέπει να αφεθείς στους ρυθμούς του...

Στην αρχή η ιδέα ήταν να κάνω το γύρο του κόσμου σε δύο χρόνια. Εχουν περάσει πάνω από τρία και ακόμα δεν είδα τίποτα. Είμαι μήνες τώρα στη Λατινική Αμερική. Το ταξίδι μού απέδειξε ότι για να το απολαύσεις πρέπει να αφεθείς στους ρυθμούς του, δηλαδή οποιοδήποτε πρόγραμμα έχεις κάνει πριν, αυτοκαταργείται.Είναι και το άλλο. Δεν θέλω απλά να περάσω από μια πόλη, μια χώρα. Θέλω να τη ζήσω, σαν απλός πολίτης της. Μόνο έτσι ως δημοσιογράφος θα μπορέσω να την καταγράψω σωστά. Για αυτό η περιπλάνησή αυτή έχει ως κεντρικό της σύνθημα: «Το ταξίδι στην πραγματική του διάσταση».Περιπλανιέμαι πάνω από 1.300 μέρες. Αντεξα παρά τις δυσκολίες, τις οποίες όσο και αν ακούγεται οξύμωρο, δεν τις συνάντησα στο δρόμο μου, αλλά στην Ελλάδα. Προτιμότερο να είσαι μόνος στη ζούγκλα του Αμαζονίου παρά ανάμεσα στα θηρία – καρεκλοκένταυρους – ανθρώπους που αναξιοκρατικά έχουν θέσεις κλειδιά στην Ελλάδα. Είναι προτιμότερο να είμαι στις φαβέλες του Ρίο, όπου εκεί τουλάχιστον ξέρω από που να φυλαχτώ. Ελπίζω κάποτε ο στοίχος του Ποιητή που λέει ότι η Ελλάδα τρώει να παιδιά της να ανήκει πια στο παρελθόν... Με ελληνικό διαβατήριοΆλλοι κάνουν το γύρο του κόσμου με ποδήλατο, άλλοι με αυτοκίνητο, ή με κάποιο άλλο μεταφορικό μέσο. Ως Έλληνας, αποφάσισα το δικό μου «όχημα» να είναι ο ελληνικός πολιτισμός και ειδικότερα η ελληνική γλώσσα την οποία μπορείς να συναντήσεις σε όλα τη μήκη και πλάτη του πλανήτη.Οι πρόγονοί μας, μάς άφησαν μια απίστευτη κληρονομιά. Οπου κι αν έχω πάει, ο ελληνικός πολιτισμός αποτελεί θεμέλιο λίθο για τους εδώ πολιτισμούς. Δεν τον αξιοποιούμε όπως πρέπει. Προσωπικά, είναι διπλή τιμή να ταξιδεύω με ελληνικό διαβατήριο.Αν «τα όρια της γλώσσας μου, είναι τα όρια του κόσμου μου», σύμφωνα με τον γερμανό φιλόσοφο Wittgenstein, τότε γιατί να μην φτάσω μέχρι τα όριά μου; Nα ταξιδέψω από την Παταγονία μέχρι την Αλάσκα και από την Αφρική και την Αυστραλία μέχρι τη Σιβηρία...Πήρα λοιπόν το σάκο μου και άρχισα την περιπλάνησή μου στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.Ένα όνειρο. . .Μην με ρωτήσετε γιατί θέλησα να κάνω το γύρο του κόσμου. Δώστε όποια απάντηση θέλετε. Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή τη ζωή έχουμε το δικαίωμα να διεκδικούμε τα όνειρά μας. Όποια κι αν είναι αυτά, όπως μια καλή δουλειά, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι ή ένα εξοχικό, μια ιδανική σχέση, Φίλους. . . Αμέτρητα όνειρα.Το να τα κάνουμε πραγματικότητα όμως δεν είναι εύκολο. Ισως για αυτό να τα ονειρευόμαστε. Απαιτούνται πολλές θυσίες, σκληρή δουλειά, επιμονή, υπομονή, θάρρος, αισιοδοξία, πείσμα. και πολλά άλλα συστατικά. Πολύπλοκη συνταγή. Όμως στα όνειρά μας δεν πρέπει να είμαστε φτωχοί.Αισθάνεσαι πιο πλήρης όταν κυνηγάς το όνειρό σου. Διαβάζοντας την Ιθάκη του Καβάφη, νομίζω τελικά ότι ίσως αυτός ο αγώνας να είναι καλύτερος ακόμα και από το ίδιο το όνειρο. Είναι η πορεία, οι εμπειρίες, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, οι προκλήσεις, ο πόνος, η χαρά, όλα αυτά που θα μας συνοδεύσουν στο ταξίδι, στον αγώνα μας προς την Ιθάκη. Αυτό προσπαθώ να κάνω. Είναι όμορφο να αγωνίζεσαι για τα όνειρά σου.Ο γνωστός συγγραφέας Κοέλ