Πιγκάς (2)

Πάντως και ο κ. Πιγκάς ασχολείται όπως και όλοι, με τα επιφαινόμενα της κρίσης και όχι με τα αίτιά της και πως αυτά μπορούν να καταπολεμηθούν. Κι έτσι, όμως, η προσέγγισή του είναι διαφορετική. Και ίσως γι αυτό οι εγχώριοι οικονομικοί και πολιτικοί αναλυτές, οι οποίοι έχουν υιοθετήσει τις λογικές Φρίντμαν, αλλά και οι διάφοροι πολιτικοί αναλυτές, οι οποίοι, κατά κανόνα, δεν σκαμπάζουν γρι από οικονομία, αλλά η πολιτική τους τοποθέτηση εκκινεί από μια αποδοχή της λεγόμενης ρεαλιστικής οικονομικής πολιτικής ή από τη διάθεση να υπηρετήσουν τα συμφέρονταν των αφεντικών τους, τα οποία πολλές φορές ταυτίζονται με τα δικά τους.
Η όλη εικόνα συμπληρώνεται με τις προσεγγίσεις δημοσιογράφων, κυρίως των «δημοσιογράφων του μαρκουτσιού», οι οποίοι απλώς μεταφέρουν τι λέει ο ένας και ο άλλος αγνοώντας τι σημαίνουν αυτά που λέγονται από τους διάφορους παράγοντες. Και η άγνοια, λοιπόν, στην υπηρεσία όσων ελέγχουν τα ΜΜΕ και προωθούν τα δικά τους πολυποίκιλα συμφέροντα.
Είπα προηγουμένως ότι οι περισσότεροι και ο κ. Πιγκάς, ασχολούνται με τα επιφαινόμενα της κρίσης. Δυστυχώς, η διαπίστωση αυτή αφορά και το σύνολο της ελληνικής πολιτικής τάξης, μηδενός, σχεδόν, εξαιρουμένου. Το μόνο κόμμα που αναφέρεται με κάποιο τρόπο, ακατάληπτο, πάντως, από την πλειοψηφία των πολιτών στην οποία υποτίθεται ότι απευθύνεται.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε λόγος. Όσα λέει και όσα κάνει μαρτυρούν ότι έχει αποδεχτεί το «τρυπάκι» του μνημονίου και αυτό που κάνει είναι να προβάλει όχι, πλέον, την κατάργησή του, αλλά την καλύτερη διαχείρισή του από το κόμμα των 12 συνιστωσών. Εκεί ασκεί κριτική στην τρικομματική κυβέρνηση, θέτοντας θέμα καλύτερου διαχειριστή της κατάστασης.