Μικρό καλάθι

Στην Ελλάδα, με τη μεγάλη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι των οποίων ελάχιστα γνωρίζουν τα θέματα που χειρίζονται, συνηθίζουμε να «πιανόμαστε» από κάτι ελάχιστο για να το γενικεύσουμε και να εναποθέσουμε σε αυτό όλες τις ελπίδες μας για τον τερματισμό των δυσκολιών μας.
Κάπως έτσι αντιμετωπίσθηκε και η επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα. Ήταν πολλοί εκείνοι που θεώρησαν και μετέδωσαν την εντύπωση ότι πρόκειται κάποιοι ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες να φέρουν στην Ελλάδα 100 εκατ. δολάρια και, ούτε λίγο ούτε πολύ, να μας τα χαρίσουν.
Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Δεν πρόκειται να μας χαρίσουν οτιδήποτε, πλην ενός πολύ μικρού ποσού που θα πάει σε φιλανθρωπικές δράσεις, αλλά και αυτό για να κάνουν δημόσιες σχέσεις, προκειμένου να στηριχθούν οι προσπάθειές τους για να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, με πολύ υψηλό κέρδος.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δεν συνάντησε τους ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες που ήρθαν στην Αθήνα για να προωθήσουν τις προτάσεις τους. Ο Γ. Παπανδρέου είχε συναντήσει τους ίδιους επιχειρηματίες τον Μάρτιο του 2010, όταν είχε επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και έτρεφε πολλές ελπίδες στη συνδρομή των ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών, στην προσπάθεια της χώρας για την έξοδο από την κρίση. Η απογοήτευση του κ. Παπανδρέου ήταν μεγάλη όταν διαπίστωσε ότι πρώτο μέλημα των «πατριωτών» μας ήταν να εξασφαλίσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος για τους ίδιους, εφόσον αποφάσιζαν να «επενδύσουν» στη χώρα. Τα επιτόκια που ζητούσαν, τότε, ήταν μεγαλύτερα από τα ληστρικά επιτόκια που ζητούσαν οι αγορές για να δανείσουν την Ελλάδα. Έκτοτε, ο πρώην πρωθυπουργός, απέφευγε να τους συναντήσει.
Ο Γιώργος απέφυγε να τους συναντήσει και τώρα, περιοριζόμενος σε μια τηλεφωνική επικοινωνία με τον Μπιλ Κλίντον, με τον οποίο, άλλωστε, διατηρεί προσωπική φιλία.