Ο Βαγγέλης "κρανίωσε"

«Εφόσον θέλουν το ΠΑΣΟΚ ας έρθουν να το πάρουν! Με τα προβλήματά του και με τα χρέη του, και με την παρακμή του!» Οσοι γνωρίζουν τον Βαγγέλη Βενιζέλο δεν εκπλήσσονται από τις εκρήξεις του. Την Πέμπτη το πρωί όμως η ανάφλεξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είχε φόντο Απω Ανατολής. Μόλις είχε γίνει συνάντηση με μια αντιπροσωπεία εκ Κίνας όταν πληροφορήθηκαν ότι διάφοροι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - μεταξύ των οποίων ο Μάρκος Μπόλαρης, η Θεοδώρα Τζάκρη και ο Γιάννης Δριβελέγκας - δεν ήταν διατεθειμένοι να ψηφίσουν τη διάταξη που έφερνε η κυβέρνηση για την Siemens. Πρόσωπο που πηγαίνει συχνά στην Ιπποκράτους επιμένει να δίνει στη μίνι ανταρσία για την Siemens ευρύτερο νόημα. Και εξηγεί ότι υπάρχουν μια σειρά από βουλευτές που με κάθε αφορμή διαφοροποιούνται από την γραμμή του ΠΑΣΟΚ. Ο στόχος είναι το ροκάνισμα της ηγεσίας του. Ποιος τους υποκινεί; «Διάφοροι κατά περίπτωση». Στο νομοσχέδιο Αρβανιτόπουλου για τα ΑΕΙ η δυσαρέσκεια της Αννας Διαμαντοπούλου εκδηλώθηκε απευθείας ή μέσω βουλευτών. Υπάρχει ο Ανδρέας Λοβέρδος - και βουλευτές που πρόσκεινται σε αυτόν. Υπάρχουν επίσης οι παπανδρεϊκοί. Ο πρώην πρωθυπουργός και οι άνθρωποί του στη Βουλή φέρονται με πολιτικό τακτ στον Βενιζέλο. Αλλά μία από τις - πολλές - θεωρίες συνωμοσίας που «τρέχουν» στο ΠΑΣΟΚ επιμένει ότι υπάρχει ακήρυκτος ανταρτοπόλεμος του παλαιού καθεστώτος της Ιπποκράτους προς το νέο. Αν αποτυπώνει κάτι το παραπάνω στιγμιότυπο, είναι το αίσθημα πολιτικής ασφυξίας αλλά και την ατμόσφαιρα παρακμής που πάει να απλωθεί πάνω από ένα κόμμα που κυριάρχησε τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το ερώτημα είναι αν και πώς μπορεί να επιτευχθεί μια ανασύνθεση του ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού χώρου που εξέφρασε τα τελευταία τριάντα χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Στη χρυσή του εποχή, το Κίνημα που είχε ιστορική έδρα την Χαριλάου Τρικούπη δεν ταυτίσθηκε απλώς με την Κεντροαριστερά. Πέτυχε μια αμφίπλευρη επέκταση της επιρροής του. Μια μελέτη του Νίκου Καραχάλιου, διευθυντή τότε του δεξιού think tank ΚΠΕΕ της οδού Καρνεάδου που είχε μελετηθεί προσεκτικά στην Ρηγίλλης και στα πολιτικά γραφεία γενικώς πριν από το 2004, εντόπιζε μια ομάδα ψηφοφόρων που χαρακτηρίζονταν ως «οι δεξιοί του Σημίτη». Δεν χρειάζεται επεξήγηση. Οι κρυφές δημοσκοπήσεις που είχε στα χέρια του ο τότε πρωθυπουργός τον Δεκέμβριο του 2003 αποτύπωναν αντίστοιχα τη σημαντική διεισδυτικότητα του Γιώργου Παπανδρέου στον κεντροδεξιό χώρο, ενώ είχε το πλεονέκτημα του ονόματος που λειτουργούσε συσπειρωτικά για το ΠΑΣΟΚ. Τα ευρήματα αυτά ήταν στοιχεία της συλλογιστικής που οδήγησε στην περίφημη βελούδινη διαδοχή του Ιανουαρίου του 2004 που αργότερα, σε χαλεπούς καιρούς, ο Νίκος Παπανδρέου τη χαρακτήρισε «θαμπό δαχτυλίδι». Ολα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Γνωστός δημοσκόπος αποκαλύπτει, πίνοντας τον καφέ του στην έρημη από πασόκους «Μπρασερί» στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου, το εξής στοιχείο: Στις εκλογές του Μαΐου του 2012, το ΠΑΣΟΚ πέτυχε το καλύτερο ποσοστό του στο Κολωνάκι! Ακόμη χειρότερα: αυτό το 12%-13% που κράτησε ως δύναμη το πράσινο Κίνημα στις εκλογές Μα