Ο Καμπούρογλου ήταν μπλεγμένος στα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών και στην υπόθεση Οτσαλάν

Κεφάλαιο Όγδοο ....... Η Ροζερίν προετοιμάζει την επιχείρηση μεταφοράς του Άπο στην Αθήνα Η Ροζερίν, που βρίσκεται στην Αθήνα, λαμβάνει από τον Μαχίρ τα αγωνιώδη μηνύματα του Άπο. Απειλείται η ζωή του, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνει και ο Μαχίρ. Μπροστά σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, χτυπάει και πάλι την πόρτα του πιο πιστού φίλου του αγώνα τους στην Ελλάδα, του Κώστα Μπαντουβά. Τη φορά αυτή ο Κρητικός βουλευτής είναι πιο προσεκτικός. Μάλλον αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και τη σοβαρότητα των περιστάσεων και δεν εμπλέκεται ενεργά.
Ευρισκόμενη σε αδιέξοδο η Ροζερίν στρέφεται σε έναν άλλο φίλο της οργάνωσης, τον επιχειρηματία Βλάση Καμπούρογλου, ο οποίος φαίνεται διατεθειμένος να βοηθήσει. Έτσι, με υπόδειξη του Καμπούρογλου, η Ροζερίν την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου απευθύνεται στον Γιώργο Μαύρο, ο οποίος κανονίζει όλες τις λεπτομέρειες του μεγάλου ταξιδιού. Σύμφωνα με τις συνεννοήσεις, το αεροπλάνο θα ήταν έτοιμο την Παρασκευή, 29 Ιανουαρίου, στις 11:00, για να απογειωθεί από την Αθήνα και να κατευθυνθεί προς τη Μόσχα. Η Ροζερίν ήταν αυτή που ρύθμισε τις λεπτομέρειες για την οργάνωση του ταξιδιού και για τη χρησιμοποίηση της αίθουσας VIP του αεροδρομίου.Η επιστολή Πάγκαλου προς Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και ΕΥΠ Είναι Τετάρτη, 27 Ιανουαρίου 1999. Ο επιχειρησιακός υποδιοικητής της Υπηρεσίας στρατηγός Λουκόπουλος καλεί στο γραφείο του τον Γιώργο Γούση, διευθυντή Ανάλυσης, τον Νίκο Οργόπουλο, διευθυντή Αντικατασκοπίας, και μένα. Μας δείχνει μια επιστολή του Πάγκαλου που απευθύνεται στον Πετσάλνικο και τον Σταυρακάκη. Καλύπτει με το χέρι του το μέρος της επιστολής που αφορά το υπουργείο δημόσιας τάξης και μας δείχνει να διαβάσουμε το μέρος της επιστολής που αφορά την ΕΥΠ. Ο Πάγκαλος ζητά επειγόντως από την ΕΥΠ να συγκροτήσει φάκελο, στον οποίο να περιέχονται στοιχεία και ντοκουμέντα για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κούρδων από το τουρκικό κράτος. Εγώ παίρνω εντολή να συγκεντρώσω τα στοιχεία και να τα παραδώσω στην υπάλληλο Φουλάκη, της διεύθυνσης Ανάλυσης. Μάλιστα, μας καλεί και τους δυο ο Λουκόπουλος και μας δίνει ο ίδιος σχετικές οδηγίες. Αμέσως ενημερώνω τηλεφωνικά τον Ναξάκη και φίλους από την κουρδική πλευρά και ζητώ να συλλέξουν ό,τι στοιχεία υπάρχουν για το θέμα. Την άλλη μέρα, περί τις 19:00, συναντιέμαι με τον Ναξάκη και τη Ροζερίν στου ΦΛΟΚΑ, απέναντι από τα γραφεία του ERNK στη Βασιλίσσης Σοφίας. Εκεί μου παραδίνουν ό,τι στοιχεία έχουν και ζητώ από τη Ροζερίν να επικοινωνήσει μπροστά μου με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη και την Κωνσταντινούπολη, και να ζητήσει να στείλουν ό,τι επιπλέον στοιχεία διαθέτουν για το θέμα με κούριερ. Τη στιγμή εκείνη, 15 ώρες πριν ξεκινήσουν οι δυο τους για τη Μόσχα, δεν διέκρινα κανένα σημάδι στη συμπεριφορά τους που να προδίδει τις επόμενες κινήσεις τους. Απ’ ό,τι έμαθα αργότερα, ο Ναξάκης δεν γνώριζε τίποτε για το ταξίδι της επόμενης μέρας. Μετά τη συνάντησή μας στο ΦΛΟΚΑ, όπως μου εκμυστηρεύτηκε μετά από καιρό, κατευθύνθηκε στο σπίτι του στο Νέο Βουτζά. (Μέχρι σήμερα, δεν